به گزارش خطوط پروازی،کشف کوره منحصر به فرد با دودکش سفالی تعبیه شده بر بدنه آن، حدس تولید سفال در این محوطه را تقویت میکند.محمد اقبال چهری سرپرست برنامه گمانهزنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه امامزاده قاسم واقع در استان البرز بیان کرد که در این محوطه کورهای منحصر به فرد کشف شد که میتواند تاریخ احتمالی این محوطه را تا دوره ساسانی برساند.
محمد اقبال چهری گفت:
ابوالقاسم حاتمی در گزارش بررسی و شناسایی آثار باستانی منطقه در سال ۱۳۸۰ در کنار بنای امامزاده قاسم به تپه تاریخی مجاور آن نیز اشاره داشته، اما این تپه در فهرست آثار ملی کشور در سال ۱۳۹۰ توسط محمود نیکدست و سوده احمدی به ثبت رسیده و در پرونده ثبتی آن به سفالهای اوایل دوره اسلامی اشاره شده است.
وی افزود که این محوطه دارای محور طولی شمالی-جنوبی است که ارتفاع آن از سطح زمینهای اطراف حدود ۲ متر بلندتر است.
چهری، داده های سفالی فراوان را بارزترین ویژگی تپه امامزاده قاسم دانست و گفت که در این تپه مقادیر بسیار کمتری سفالهای لعابدار و سفالهای منحصر به فردی با نقوش استامپی، نقوش کنده زیگزاگی، طنابی، هندسیهای متنوع و حتی نقوش پرنده به دست آمد.
ایشان در ادامه بیان کرد:
هرچند که برای بیشتر این سفالها و نهشتههای فرهنگی آن تاریخ قرون اولیه اسلامی صحیح است، اما میتواند تاریخ احتمالی این محوطه را با وجود تعدادی از سفالهای خشن با نقش طنابی تا دوره ساسانی نیز برساند.
این باستانشناس از شناسایی قطعات شیشه و همچنین سربارههای زیادی در سطح این محوطه و درون برخی گمانهها خبر داد و افزود که به احتمال زیاد میتوان گفت احتمالاً کار تولید سفال نیز در این محوطه انجام میگرفته است.
به گفته این باستانشناس، حدس تولید سفال در محوطه را کشف کورهای منحصر به فرد با دودکش سفالی تعبیه شده بر بدنه آن، تقویت کرد.