به گزارش خطوط پروازی، با موافقت اعضای شورای پایگاه‎های سازمان میراث‌فرهنگی کشور، محوطه تاریخی دستوا در استان خوزستان به‌عنوان پایگاه ملی مصوب شد. علیرضا ایزدی مدیرکل میراث فرهنگی این استان با اعلام این خبر گفت: «در جلسه شورای پایگاه‎های سازمان میراث فرهنگی کشور ، محوطه ارزشمند و تاریخی دستوا به عنوان پایگاه مصوب و به پایگاه‎های استان اضافه شد.» ایزدی با تقدیر از تلاش همکاران در تحقق این امر، افزود: «محوطه تاریخی دستوا با موافقت اعضای شورای پایگاه‎های سازمان میراث فرهنگی به عنوان پایگاه ملی معرفی و تصویب شد و گستره این پایگاه نیز از "عسگرمکرم" تا "گلالک" تعیین شده است.» او در ادامه به مزیت‌های پایگاه ملی شدن این محوطه تاریخی اشاره و عنوان کرد: «از مزیت‌های پایگاه ملی شدن بافت محوطه تاریخی دستوا می‌توان به پیگیری و انجام هرچه بیشتر و دقیق‌تر طرح‌های مطالعاتی، مرمتی، باستان‌شناسی و... اشاره کرد.» مدیرکل میراث فرهنگی خوزستان با بیان این‎که پایگاه‌ها تشکیلات تخصصی فنی‎ای هستند که در کنار آثار و جاذبه‌های خاص تاریخی ایجاد می‌شوند افزود: «ساماندهی، معرفی و ایجاد زیرساخت‌های گردشگری با هماهنگی اداره‎کل پایگاه‌ها و زیر نظر معاون میراث فرهنگی کشور و اختصاص بودجه و ردیف ملی به صورت سالانه به این طرح‎ها از دیگر امتیازات پایگاه خواهد بود.» او خاطرنشان کرد: «خوزستان پیش از این دارای سه پایگاه ملی به نام‎های آیاپیر ایذه، ارجان و چگاسفلی بهبهان و گندی‎شاپور و ایوان کرخه دزفول بود که با تصویب محوطه تاریخی دستوا تعداد پایگاه‎های ملی استان به چهار عدد افزایش یافت.» شهر دستوا در جنوب غربی شهرستان شوشتر و در میان اراضی میان‎آب واقع شده است که باوجود آثاری از دوره اشکانی، ساسانی و اسلامی در آن، حکایت از حیات دیرینه‎ای دارد که سال‎ها فراز و نشیب‎های زیادی را به خود دیده است. این محوطه نخستین بار در سال 1347 توسط علی‎اکبر سرفراز شناسایی و گمانه‎هایی در آن زده شد؛ سپس در دهه 70، مهدی رهبر در حاشیه این شهر موسوم به گلالک کاوش‎هایی ترتیب داد که نتیجه آن روشن شدن زوایای تاریک اقوام الیمایی و کشف چندین آرامگاه مربوط به سلاطین آن‎ها بود. همچنین عباس مقدم نیز در دهه 80 طی بررسی‎های خود در دشت میان‎آب این منطقه را بررسی کرد. با درنظر گرفتن این موارد، دستوا یکی از شهرهای مهم در ادوار مختلف تاریخی محسوب می‎شود که براساس کاوش‎های صورت گرفته، دوران الیماییان اوج رونق و شکوه آن بوده است. از این‎رو لزوم شناسایی موقعیت دقیق شهر، پراکندگی آثار و دوره‎شناسی آن‎ها به شدت احساس می‎شود که اینک با مصوب شدن این محوطه به عنوان پایگاه ملی، امید می‎رود تا به مدد پژوهش‎های مطالعاتی و میدانی از راه گمانه‎زنی، بررسی و کاوش، زوایای تاریک تاریخ گذشته این شهر بیش از پیش روشن شود