به‌گزارش سفرنیوز، فریدون الله‌یاری مدیرکل میراث‌فرهنگی این استان امروز چهارشنبه 22 شهریور با اعلام این مطلب افزود: «با توجه به وجود 11 پل تاریخی از مبدأ تا انتهای رودخانه زاینده‌رود در استان اصفهان، کار پایش دائمی این پل‌های تاریخی به‌ویژه در مناطقی که آب رودخانه به‌صورت نامنظم جریان دارد در طول یک سال و نیم گذشته در دستور کار اداره‌کل میراث‌فرهنگی این استان قرارگرفته است.»
او افزود: «پل اورگان که در سال 1308 خورشیدی بنا شده است، اولین پل تاریخی در مبدأ رودخانه زاینده‌رود است که پیش از این به ثبت ملی نرسیده بود، با این وصف پرونده ثبت این پل تاریخی در سال 1395 تهیه و در انتهای سال گذشته، این پل به‌عنوان یازدهمین پل از مجموع 11 پل تاریخی مسیر زاینده‌رود ثبت ملی شد.»
الله‌یاری تصریح کرد: «با توجه به تخصیص اعتبارات عمرانی، مسئولان میراث‌فرهنگی شهرستان چادگان عملیات مرمت این پل را در نیمه اول سال 1396 آغاز کردند. در این عملیات مرمتی قوس‌های دهنه‌های پل و همچنین حاشیه‌های پل به‌منظور تردد گردشگران با اعتباری بالغ‌بر 15میلیارد ریال مرمت‌شده است.»
بزرگ‌ترین محور ارتباطی غرب اصفهان
نورالله عبدالهی مدیر میراث‌فرهنگی، صنایع سدتی و گردشگری شهرستان چادگان نیز درخصوص چگونگی بهره‌برداری از این پل تاریخی، اظهار کرد: «با توجه به اینکه این پل زیبای تاریخی از سوی حاج جلیل استکی از بزرگان منطقه چادگان برای تردد مردم منطقه و به‌نوعی به‌منظور دسترسی محلی بر روی زاینده‌رود بناشد و در 50 سال اخیر به‌تدریج رفت‌وآمدها بر روی آن افزایش‌یافت به گونه‌ای که هم‌اینک این پل به‌یکی از بزرگ‌ترین محورهای ارتباطی غرب استان اصفهان تبدیل‌شده است.»
او افزود: «امیدواریم با ثبت ملی این اثر و با همکاری مسئولان بتوانیم با احداث پلی جدید در منطقه، رفت‌وآمدها را بر روی این پل کنترل کرده و به‌نوعی این پل را به‌عنوان مجموعه‌ای تاریخی و گردشگری به‌عنوان محوری پیاده‌رو تعریف کنیم.»
پل اورگان اولین پل تاریخی در مبدأ رودخانه زاینده‌رود است و در جنب روستای اورگان در مرکز بخش چنارند و در 35 کیلومتری شهر چادگان و در میانه جاده چادگان به کوهرنگ واقع‌شده است.
این پل 90 متر طول دارد و در ارتفاع 5 متری از بستر رودخانه بناشده و دارای 12 پایه و 11 دهنه برای خروج آب هست و جالب اینجاست که در درون پایه‌های پل مکانی سرپوشیده برای اقامت موقت مسافران نیز در همان زمان ایجادشده است.
در سال‌های 1315 و 1339 مرمت‌هایی بر روی این پل صورت گرفت و با توجه به لزوم حفاظت از این پل تاریخی، در سال 1395 پرونده ثبتی آن تهیه و در پایان همان سال این پل تاریخی به ثبت ملی رسید. همچنین با عنایت به استفاده مکرر از این پل تاریخی، طرح مرمت این پل تاریخی پس از حدود 50 سال که از آخرین مرمت بر روی پل می‌گذشت، تهیه و این پل تاریخی در نیمه اول سال 1396 مرمت شد.