به‌گزارش سفرنیوز، کیخسرو پورناظری از استادان موسیقی کشورمان در حاشیه نصب این کاشی ماندگار گفت: «این اقدام سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در ارج نهادن به پیشکسوتان عرصه‌های مختلف کشور قابل ستایش است.» او ادامه داد: «نصب این کاشی‌ها به شهرها و محله‌ها هویت و جان تازه‌ای می‌بخشد.» کیخسرو پورناظری در ۷ خرداد ۱۳۲۳ در محله برزه‌دماغ درکرمانشاه متولد شد. او از کودکی موسیقی را با ساز تار شروع کرد و نزد پدرش کتاب‌های هنرستان موسیقی، آثار وزیری و ردیف موسیقی سنتی ایران را فرا گرفت. شعر و ادبیات کهن فارسی را از مادر آموخت و محضر بزرگانی چون کیوان سمیعی و بهزاد کرمانشاهی را درک کرد. پورناظری درسال ۱۳۵۱ به‌عنوان کارشناس موسیقی در وزارت فرهنگ و هنر وقت به گردآوری و بازسازی نغمه‌های موسیقی کردی و سنتی پرداخت و سرپرستی ارکستر کردی و سنتی را تا سال ۱۳۵۷ به عهده داشت. او.در سال ۱۳۵۹ گروه تنبور شمس را بنیان نهاد که این کار، راهی نوین را برای نگاه به گروه نوازی موسیقی تنبور پیش اهل موسیقی نهاد. از این منظر کاری را که کیخسرو پورناظری با ساز تنبور کرد می‌توان بعدها با تجربه گروه کامکارها در شهری کردن موسیقی کردی مقایسه کرد. شناخت پورناظری از از ساز تنبور و آشنایی عمیق‌اش با موسیقی نواحی منطقه کرمانشاه و علاوه بر آن استفاده ظریف و متناسب از ساز دف در ساختار گروه فضایی را فراهم آورد تا نگاه به گروه‌نوازی تنبور صورت و صبغه‌ای متفاوت پیدا کند و بعدها گروه‌های دیگری هم به تاسی از کار او در این زمینه شکل بگیرد. حاصل این گروه آلبوم «صدای سخن عشق» با صدای شهرام ناظری بود. بعدها پورناظری آثاری چون «حیرانی»، «مهتاب رو» را با ناظری کار کرد و البته در این میان برخی از آثار همانند تصنیف مردان خدا را هم با جلال‌الدین محمدیان به صحنه برد. پورناظری در سال‌های میانی دهه ۷۰ به اتقاق فرزندانش، تهمورس وسهراب تحولی جدی‌تر در گروه شمس را کلید زد که حاصل آن اجرای بیش از ۳۰۰ کنسرت در داخل و خارج از ایران بود. این گروه آثاری چون «مستان سلامت می‌کنند» با صدای بیژن کامکار، و «پنهان چودل» با صدای حمیدرضا نوربخش را هم انتشار عمومی داده است.