بهگزارش سفرنیوز، این نمایشگاه، که بهمناسبت هفته میراثفرهنگی و روز جهانی موزهها در سالن نمایشگاههای موقت موزه دوراناسلامی این موزه گشایش یافته است، شامل آثار نادیده یا کمتردیدهشده موزه ملی ایران است و در این نمایشگاه ۲۵۲ اثر از دورههای مختلف پیشازتاریخ، تاریخی و اسلامی بهنمایش درآمدهاند.
فریدون بیگلری، معاون فرهنگی موزه ملی ایران، امروز چهارشنبه 3 خرداد 96، در این باره گفت: «کهنترین شیء بهنمایشدرآمده ابزار سنگی از دوره پارینهسنگی قدیم است که بیش از 200هزار سال قدمت دارد.»
او افزود: «این ابزار کهن که از سنگ آذرین ساخته شده، همراه با شمار دیگری از ابزارآلات سنگی و ضایعات تراش سنگ، در بررسی باستانشناسان در محلی بهنام ”شیوهتو“ در حاشیه رودخانه مهاباد در سالهای 83 و 84 کشف شده است.»
بیگلری افزود: «کشف این ابزارهای سنگی نشاندهنده حضور انسانهای اولیه در جنوب دریاچه ارومیه در بیش از 200هزار سال قبل است.»
معاون فرهنگی موزه ملی ایران اضافه کرد: «این ابزار از یک قلوهسنگ رودخانهای از جنس سنگ آذرین بهطول 12 سانتیمتر ساخته شده که باستانشناسان آن را ”ساطور ابزار“ میگویند. ساتور ابزارها از قدیمترین و سادهترین ابزارهای اولیه ساخت بشر بودند که با لبپَر کردن لبه قلوهسنگ ساخته میشدند.»
او افزود: «انسانهای اولیه با کوبه سنگی لبه قلوهسنگهای طبیعی را تراشهبرداری میکردند و از این طریق لبهای تیز و محکم ایجاد میکردند که مانند تبر برای شکستن چوب، استخوان و غیره بهکار برده میشد.»
بیگلری ادامه داد: «طبق شواهد زمینشناسی محل کشف ابزارها در عصر یخبندان بخشی از پادگانه رودخانه مهاباد بوده است. حاشیه رودخانهها در دوره پارینهسنگی محل مناسبی برای سکونت گروههای شکارگر و گردآورنده آن عصر بودهاند، زیرا هم به آب دسترس داشتند و هم برای ساخت ابزار سنگی از قلوهسنگهای موجود در حاشیه رودخانه استفاده میکردند.»
معاون فرهنگی موزه ملی ایران در ادامه خاطرنشان کرد: «ابزار سنگی کشفشده در شیوهتو و شماری دیگر از دستساختههای سنگی انسانهای اولیه از چند غار در بیستون کرمانشاه، تا 26 خردادماه سال جاری در نمایشگاه ”آثار کمتردیدهشده موزه ملی ایران“ در معرض دید است.»
علاقهمندان میتوانند از ساعت 9 تا 19 از این نمایشگاه در سالن نمایشگاههای موقت موزه دوران اسلامی در موزه ملی ایران واقع در خیابان امام خمینی، نبش خیابان سیتیر، کوچه پرفسور هنری رولن دیدن کنند.»
دوره پارینهسنگی قدیم مرحلهای از دوران پارینهسنگی است که با ساخت اولین ابزارهای سنگی بهدست بشر در بیش از 3میلیون سال پیش آغاز میشود و بین 200هزار تا 300هزار سال پیش بهپایان میرسد.
شواهد باستانشناختی بهجامانده از اولین جوامع انسانی در ایران اغلب شامل مجموعه ابزارهای سنگی است که در حاشیه رودخانهها یافت شدهاند.
این مجموعهها در چندین نقطه ازجمله کشفرود در خراسان، لادیز در سیستانوبلوچستان و گنجپر در گیلان کشف شدهاند.