به‌گزارش سفرنیوز، راین ولفز مدیر تالار و موزه هنر نمایش فدرال آلمان، پیش‌ازظهر امروز (چهارشنبه 23 فروردین 96)، در نشست خبری برگزاری نمایشگاه «ایران: فرهنگ کهن، بین آب و باران» که با حضور مقامات میراث‌فرهنگی ایران برگزار شد، با اشاره به استقبالی که چند سال پیش از نمایشگاه «هفت‌هزار سال هنر ایران» شده بود، افزود: «تیرماه امسال هم یک سمپوزیوم مربوط به موزه ملی ایران در این تالار برگزار می‌شود.»
ولفز ادامه داد: «اشیای به‌نمایش‌درآمده از موزه ملی ایران در این نمایشگاه از آثار تاریخی متعلق به شهرهای ارومیه، کرمان، شوش و اصفهان است.»
او با بیان اینکه معماری این نمایشگاه را آقای مقصودلو در بُن انجام داده است، به معرفی بخش آخر نمایشگاه با عنوان «بهشت ایرانی» پرداخت که آثار ثبت‌جهانی‌شده ایران در آن معرفی شده‌اند.
مدیر تالار و موزه هنر نمایش فدرال آلمان همچنین به تعریف کلمه «پردیس» به‌معنای «بهشت»، که واژه‌ای ایرانی است، پرداخت و گفت: «باغ ایرانی با جغرافیای طبیعی ایران ارتباط نزدیکی دارد.»
او با بیان اینکه برخی از آثار ایرانی از «جوبجی» خوزستان نیز در این نمایشگاه در معرض دید گذاشته شده‌اند، ادامه داد: «برای ما بسیار اهمیت داشت که کار علمی انجام دهیم و برنامه‌مان این بود که کارهای محوطه‌های تاریخی مانند ”جیرفت“ در این مکان نمایش داده شود.»
اساس کار ما در چیدمان نمایشگاه علمی بوده، نه هنری
باربارا هلوینگ، دبیر علمی نمایشگاه «ایران: فرهنگ کهن، بین آب و بیابان»، نیز در ادامه این نشست خبری اظهار کرد: «من ایران و محوطه‌های باستان‌شناسی را از قبل می‌شناختم و پژوهش‌هایشان را دیده بودم و با همکاران باستان‌شناسی ایران در ارتباط بودیم و تلاش کردیم تا با خانم سوزان انن، مسئول نمایشگاه ایران در تالار و موزه هنر جمهوری فدرال آلمان، این نمایشگاه را به‌شایستگی معرفی کنیم.»
هلوینگ، با بیان اینکه تلاش شده تا آثار محوطه‌های تاریخی‌ای مانند «جوبجی» یا «جیرفت» به‌صورت ویژه در نمایشگاه «ایران: فرهنگ کهن، بین آب و بیابان» نشان داده شود، گفت: «خوشحالیم از اینکه برخی از آثار این نمایشگاه برای نخستین بار در این مکان به‌نمایش درآمده‌اند. هر کدام از این آثار فرهنگ کهنی را پشت‌سر دارند.»
او همچنین به معرفی تاریخ ایران در این نمایشگاه از راه‌های مختلف ــ مانند متن، نمایش فیلم و گزارش تاریخ ایران از راه‌های مجازی ــ اشاره کرد و گفت: «ما با نگاهی هنری به‌نمایش این آثار نگاه نکرده‌ایم، بلکه نگاه ما علمی بوده؛ بنابراین تلاش کرده‌ایم تا در هر تالار، علاوه‌بر نمایش آثار، با پخش فیلم، حوزه مربوط را هم معرفی کنیم.»
دبیر علمی نمایشگاه «ایران: فرهنگ کهن، بین آب و بیابان» به طبقه‌بندی آثار به‌نمایش‌درآمده در این موزه در چهار گروه و هر کدام در رنگی خاص اشاره کرد و گفت: «این آثار را براساس طبیعت و تاریخ ایران به چهار گروه تقسیم و هر کدام را با رنگی مشخص کرده‌ایم، مانند رنگ قرمز برای ”بخش تجارت راه دور و ایجاد شهرنشینی“ یا رنگ آبی برای معرفی ”بخش شواهدی از جنگ در خطه زاگرس“.»
او «محوطه جوبجی» در خوزستان را به یک شاهزاده‌خانم تشبیه کرد و ادامه داد: «این شاهزاده‌خانم و آثارش را در بخشی جداگانه به‌صورت مستقل نمایش داده‌ایم، چون از تزیینات مستقلی هم برخوردار بوده است.»
به‌گفته هلوینگ، پایان نمایشگاه «ایران: فرهنگ کهن، بین آب و بیابان» با نمایش فیلمی از بیستون و دوره هخامنشی به‌پایان می‌رسد.
نمایش فرهنگ و حال‌وهوای باغ‌های ایرانی
سوزان انن، مسئول نمایشگاه «ایران: فرهنگ کهن، آب و بیابان»، نیز در این نشست اظهار کرد: «ما نمی‌خواستیم یک باغ ایرانی خاص در این نمایشگاه نشان دهیم یا معرفی کنیم، بلکه بیشتر قصد داشتیم تا فرهنگ و حال‌وهوای آن را به‌نمایش بگذاریم.»
انن، با بیان اینکه باغ‌های ایرانی در گذشته در خانه‌های خصوصی هم بنا می‌شدند، ادامه داد: «باغ‌های ایرانی بدون آب معنی نداشته‌اند؛ این باغ‌ها با قنات ارتباط تنگاتنگ دارند.»