به گزارش سفرنیور، علیرضا حسینی پاک‌دهی گفت: تقریباً در هرجایی از دنیا که یک فعالیت اقتصادی خواهان توسعه و پایداری درآمد باشد نیاز دارد تا دو چیز را برای خود ایجاد کند؛ اول «شهرت» و در پی آن «حُسن شهرت». درواقع یک فعالیت اقتصادی با تکیه‌بر افزایش شهرت خود را به عموم مردم معرفی می‌کند و این حسن شهرت است که باعث ایجاد اعتماد دوطرفه می‌گردد و برای آن مشتری ثابت می‌آورد تا به شکلی باعث تثبیت آن شود. این مدرس دانشگاه افزود: آنچه ذکر شد را می‌توان به شکلی گمشده و غایب صنعت گردشگری ایران دانست. به عبارتی ما نه تاکنون باعث شناخت گردشگران و علاقه‌مندان از ظرفیت‌های گردشگری خود شده‌ایم و نه توانسته‌ایم تجربه مواجهه با آن را به این افراد منتقل کنیم. بنابراین مراودات دوطرفه ما در حوزه گردشگری هیچ نسبت منطقی با ظرفیت‌های ما ندارد. وی ادامه داد: موضوع احیا و بهره‌برداری از بناهای تاریخی هم‌زمان که یک فعالیت فرهنگی وسیع است، دارای شاخصه‌های مهم اقتصادی نیز هست که می‌توانیم آن را در همین چارچوب طبقه‌بندی کنیم. اکنون به‌طورکلی دو تصور نسبتاً منفی در این خصوص وجود دارد که باید از بین بروند و دو تصور مثبت جایگزین آن‌ها شود تا بتوانیم شاهد شکوفایی سرمایه‌گذاری در بناهای تاریخی باشیم. علیرضا حسینی پاک دهی توضیح داد: تصور اولی که باید تغییر کند این است که عموماً در نگاه گردشگران، کشور ایران در چند بنای فاخر و مشهور جهانی در شهرهایی نظیر اصفهان و شیراز خلاصه‌شده. باید در یک تغییر عمده تصویر ذهنی گردشگر خارجی از پراکنش و تنوع بناهای تاریخی ما به سمتی برود که بداند از یک‌سو بناهای تاریخی و دیدنی ما تقریباً در همه جای کشور پراکنده هستند و می‌توان در هر نقطه‌ای نمونه‌ای از آن را یافت و دیگر اینکه همه ایران خلاصه به‌جاهایی نظیر اصفهان و شیراز نیست. استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی اضافه کرد: موضوع دوم به سرمایه‌گذارانی برمی‌گردد که عموماً تصوری از بازدهی اقتصادی حضور در صنعت گردشگری و خصوصاً احیای بناهای تاریخی ندارند. این هم موردی است که باید تغییر کند و سرمایه‌دار متوجه باشد که این حوزه دارای ریسک پایین و بازده اقتصادی مطمئنی است. تجمیع این موارد می‌تواند سرمایه‌گذاری و بازده اقتصادی احیای بناهای تاریخی را تضمین کند. وی گفت: هیچ‌کدام از این اتفاقات نخواهد افتاد، مگر اینکه ما در پی ایجاد «شهرت» و «حسن شهرت» برای بناهای تاریخی خود باشیم. این حوزه باید به‌طور مداوم تبلیغ شود تا خلأ توجه در نزدیک به 4 دهه قبل از خود را جبران کند. چراکه نبود تبلیغ و خلأ توجه باعث شده تا جامعه متوجه ارزش و اهمیت این حوزه نباشد. حسینی پاک‌دهی افزود: تجربه صنعت گردشگری رو به توسعه کشورهای همسایه هم نشان می‌دهد همان‌قدر که سطح خدمات آن‌ها در این توسعه تأثیرگذار بوده، تبلیغ و معرفی ظرفیت‌هایشان هم توانسته به موفقیت گردشگری آن‌ها کمک کند. آن‌ها مدام خود را در این بخش تبلیغ و معرفی می‌کنند و مدام برای پدیده‌های جذاب خود دست به شهرت سازی می‌زنند. حال‌آنکه ما در ایران از یک‌سو بخش‌های خردتر جاذبه‌های گردشگری را رها کرده‌ایم و برای جاذبه‌های بزرگ‌تری چون آثار تاریخی اصفهان یا شیراز به شهرت طبیعی آن‌ها اکتفا کرده‌ایم.