به گزارش سفر نیوز ، شهر کاشان با مجموعه اطراف شامل نیاسر، قمصر، نوشآباد، و آران و بیدگل مقصدی آشنا برای گردشگران و آژانسداران است. تنوع آب و هوایی مناطق مختلف این خطه، کاشان را تبدیل به مقصدی کرده برای تمام فصول سال.
هر گردشگری در پی مقصود خویش به این دیار سفر میکند و میتواند بین یک تا چند روز برنامه غیرتکراری داشته باشد. شاید اردیبهشت ماه، به بهانه گلاب مسافران بسیاری به خود جذب کند اما جز در ماههای تیر و مرداد که هوای خیلی گرمی دارد، در سایر ماههای سال مقصد مناسبی است برای سفر.
کاشان با خانههای قدیمی بزرگ و کوچک مانند خانه طباطباییها و خانه بروجردیها، باغ فین و تپه سیلک، مقصدی پرجاذبه است که روایتهای بسیاری از تاریخ ایران در دل دارد. جدای از شهر کاشان مناطق دیدنی تاریخی و طبیعی قابل توجهی نیز در اطراف وجود دارند که هر یک از جذابیت خاصی برای گردشگران برخوردارند. آران و بیدگل، قمصر، مشهد اردهال، نوشآباد و نیاسر مقاصدی هستند که منطقه را به جاذبهای برای تمام فصول تبدیل کردهاند
کاشان با وجود آن که در هیچ دورهای پایتخت ایران نبوده است اما همواره از اهمیت ویژهای برخوردار بوده است. براساس مدارک و منابع، چشمه فین از زمانهای دور جاری بوده و آبادانیهای اطراف آن که در اثر حوادث طبیعی و تحولات اجتماعی چندین بار ویران شده، از برکت این چشمه مجدداً ساخته و آباد شده است. هنگامی که سکنه بومی سیلک به دست نیروهای مهاجم از بین رفتهاند و شهر به آتش کشیده شده است، فاتحان در اطراف سیلک، کاشان، آران و بیدگل و نیاسر را بنا کردهاند
کاشان در دورههای مختلف تاریخی گاه با توجه بسیار و گاه با بیتوجهی روبهرو بوده است. عصر سلجوقی یکی از دورههایی بوده که کاشان مورد توجه قرار گرفته و آباد شده است. در این دوران، هنر شهر کاشان به اوج شکوفایی رسید،کاشیکاری پا گرفت و قالیبافی رونقی تازه یافت. در دوره مغول کاشان نیز از آسیب ایلخانان در امان نماند؛ تا آن که سلطان محمود غازانخان بر تخت نشست و مسلمان شد. در این دوره همزمان با بهبود اوضاع کشور، کاشان شاهد ساخت بناهای زیبا بود
در عصر صفوی، کاشان مورد توجه بود ولی در اثر زلزلهای که سال 982 هجری روی داد و قریه فین کانون آن بود، کاشان زیر و رو شد. شاه عباس با ساخت چهارباغ و میدان بزرگ دولتخانه برای برگزاری بازیی مانند چوگان رونقی دیگر به کاشان داد. با توجه خاص شاه عباس، هنر و صنایع دستی کاشان جایگاه خاصی یافت و کارگاهایی شکل گرفت که مخصوص بافت قالیهای ابریشمی نفیس بود. کارخانجات پارچهبافی راهاندازی شد و کاشیکاری و سفالگری مورد توجه قرار گرفتند. در نهایت با وجود آن که شاه عباس در فرحآباد مازندران درگذشت اما جسدش در مزار حبیب بن موسی در کاشان به خاک سپرده شد.
در دوره قاجار نیز کاشان با فراز و فرودهایی همراه بود. آغامحمدخان کمر به ویرانی بست ولی محمدشاه قاجار بناهای بسیاری ساخت. در این دوره و در عصر مشروطه، کاشان از دست غارتگری به نام نایب حسین کاشی برای مدتی روی آرامش ندید. با ختم این غائله کاشان به شهری آرام تبدیل شد.