به گزارش سفرنیوز، برلین شهری است زخم‌خورده. اگرچه سال‌ها از این زخم کهنه و عمیق می‌گذرد، اما در جای جای این شهر می‌توان آثار جنگ سرد را دید و سردی آن را حس کرد. هنوز می‌توان صدای پوتین‌های سربازان ارتش سرخ شوروی در برلین شرقی و ارتش متفقین را در غرب برلین شنید.
می‌توان به خنده‌ها و فریادهای شادی هزاران ژرمن به هنگام تخریب دیوار بلند برلین گوش فرا داد که می‌خواستند عزیزان خود را در آغوش بکشند؛ اینجا «چارلی چک پوینت» است.
برلین در گذر تاریخ
اینجا یکی از ایست‌های بازرسی میان برلین شرقی و غربی است که هنوز پس از گذشت سال‌ها، اتاقک بازرسی و کیسه‌های تلنبار شده روی هم در دو طرف اتاقک خودنمایی می‌کنند و دو نفر با لباس سربازان آمریکایی، همچنان به صورت سمبلیک با در دست داشتن پرچم آمریکا، در مقابل این اتاقک ایستاده‌اند.
هنوز تابلویی در کنار ایست بازرسی دیده می‌شود که روی آن به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، فرانسوی و حتی روس نوشته شده است که «شما بخش آمریکایی را ترک می‌کنید». در طول این خیابان نوشته‌هایی بر دیوارها و روی زمین را می‌توان دید که همه را برای کمک به حفظ تاریخ چارلی چک پوینت دعوت می‌کند.
اکنون چارلی چک پوینت به یکی از نقاط گردشگری پرطرفدار در برلین تبدیل شده و در طول خیابان، موزه‌ها و نمایشگاه‌های عکس درباره وقایع تاریخی دوران جنگ سرد و فرو ریختن دیوار برلین خودنمایی می‌کنند.
برلین در گذر تاریخ
اینجا هم بازار کاسبی گرم است. می‌توانید با پرداخت 2 یورو همانند سایر گردشگران خارجی در کنار سربازان آمریکایی در این مکان تاریخی عکس بگیرید و حضور خود را ماندگار کنید. همچنین نمادها و سمبل‌های مختلف آْلمان و حتی تکه‌های کوچک دیوار برلین را می‌توانید به عنوان یادگاری بخرید.
تکه‌هایی از دیوار برلین به قیمت 10 یورو
اما داستان «نام» این ایست و بازرسی هم جالب است. از آنجا که در یک طرف این مکان سربازان آمریکایی حضور داشتند و نام «چارلی» یکی از نام‌های معمول و رایج در میان سربازان آمریکایی بود، به همین دلیل نام آن را چارلی گذاشتند و برخی نیز معتقدند چون سومین ایست و بازرسی بود، با حرف C آغاز می‌شد.
وقتی جنگ جهانی دوم تمام شد و متفقین توانستند آلمان را به زانو درآورند، شوروی از مرزهای شرقی وارد این کشور شدند و غرب از مرز غربی و در نهایت برلین را هم به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم کردند.
گویی دو کودک بازی می‌کنند و در پایان بازی خوراکی‌های خود را تقسیم می‌کنند؛ یکی مال من، یکی مال تو، نصفش مال من، نصفش مال تو و اینگونه آلمان و سپس برلین به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شد.
برلین در گذر تاریخ
در آن دوران، مرز «فریدریش اشتراسه» در برلین منحصرا مختص عبور توریست‌های خارجی، دیپلمات‌ها و پرسنل نظامی قوای متفقین بود و اتباع آلمان غربی و ساکنین برلین غربی حق عبور از آن را نداشتند، به همین خاطر در بین خارجیان این مرز معروف‌تر از گذرگاه‌های دیگر شده بود.
دیوار برلین بعد از نیمه‌شب یکشنبه ۱۳ اوت ۱۹۶۱، هنگامی که مردم برلین خواب بودند وسط خیابان‌هایی که مناطق تحت اشغال شوروی و متفقین غربی را به هم متصل می‌کردند، شروع به ساختن شد. ناگهان در طول شب سربازان آلمان شرقی سیم‌خاردار و تور سیمی کشیدند و رفت‌وآمد بین برلین شرقی و غربی ممنوع شد. قبل از آن ساکنان برلین شرقی می‌توانستند به راحتی در بخش‌های مختلف برلین غربی تردد، کار و خرید کنند و شب به خانه‌های خود در بخش شرقی برلین برگردند. البته ساخت دیوار تا سال 1975 ادامه یافت.
برلین در گذر تاریخ
در بین سال‌های 1961 تا سال 1989، بیش از 5 هزار نفر توانستند از دیوار برلین با استفاده از وسایلی مانند زیر دریایی‌های کوچک، بالن‌های دست‌ساز و صنعتی و همچینین گلایدر فرار کنند.
