به گزارش سفرنیوز، فرهنگ،‌ مذهب و سنت از مسائلی است كه در ساختمان‌های بلندمرتبه بايد ديده شود.

امير محمدخانی مدير مركز معماری حوزه هنری ؛ گفت: شكل سنتی شهرهای ايران به صورت محله‌هايی با مركز محله و ميادينی بود كه بيشتر در تقاطع گذرهای اصلی ايجاد شده و محل تبادلات اقتصادی،‌ اجتماعی،‌ فرهنگی و مذهبی بودند،‌ مردم در اين محلات به كسب و كار پرداخته و در همين مراودات روزانه جنبه‌های اجتماعی و مذهبي انجام مي‌گرفت.

وی افزود: تاثير ساختمان‌های بلندمرتبه بر مسائل فرهنگی و كالبدی شهر مقوله‌ايست كه در سال‌های اخير مورد توجه قرار گرفته است،‌ طراحی ساختمان‌هايی كه رشد آن‌ها در ارتفاع بيش از گستردگی سطحی آنهاست با مسائلی نظير فرهنگ،‌ انرژی،‌ ترافيک،‌ محيط زيست و ... مواجه است.

محمدخانی ادامه داد: رشد جمعيت و محدوديت زمين طراحان را به سمت ساختمان‌های بلندمرتبه سوق مي‌دهد،‌ اما نكته‌ای كه در طراحی اين ساختمان‌ها بايد لحاظ شود مسائل فرهنگی جامعه است،‌ الگوبرداری از طرح‌های بلندمرتبه‌ای كه با فرهنگ ما بيگانه هستند نمي‌تواند راهكار مناسبی باشد، در برخورد با نياز مرتفع‌سازی بايد ديد عميقی داشته و در رويارويی با اين مساله جهانی سنت و فرهنگ را نيز لحاظ كنيم.

رئيس بنياد معماری انقلاب اسلامی اظهار داشت: در برخورد با مساله بلند مرتبه‌سازی نبايد ديدگاه صفر و صد داشته باشيم،‌ اگر به اين قضيه به صورت مطلق نگاه كنيم هميشه گروهي از افراد مخالف و گروهی موافق هستند لذا مطالعه دقيق ارزش‌های مذهبی، ‌دينی و ملی در كنار امكان‌سنجی‌های موجود می‌تواند اين بستر را فراهم كند كه علاوه بر تامين نيازهای فضا رويكرد ايرانی اسلامی را نيز لحاظ كنيم.

وی در خاتمه گفت: ايده اصلی ساختمان‌های بلند مرتبه در بخش مسكونی ايجاد محله مرتفع است،‌ محله‌هايی كه همان كاركرد محله‌های قديم را داشته باشد و در عين حال با رويكرد جديد و به صورت مرتفع ساخته شود،‌ به عبارت ديگر محله‌هايی كه به جای گستردگی سطحی در ارتفاع توسعه يابند و مسائل فرهنگی و مذهبی نيز در آن‌ها ديده شود.