به گزارش سفر نیوز،مدیر کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گرشگردی فارس از مرمت مدرسه خان و مسجد جامع عتیق در شیراز خبر داد .

صنایع دستی و گردشگری فارس دکتر امیری گفت : با تفاهم نامه ای که در خصوص مرمت آثار شاخص تاریخی شیراز مانند مسجد عتیق و مدرسه خان با استانداری ، اوقاف و امور خیریه همچنین راه و شهرسازی و شهرداری شیراز منعقد شده است مقرر گردید این آثار شاخص تاریخی با اعتباری معادل 2 میلیارد و 200 میلیون تومان مرمت شوند .

وی افزود : سهم میراث فرهنگی از این رقم 400 میلیون تومان است که در مرحله اول و تا پایان سال مالی 93 میراث فرهنگی 170 میلیون تومان برای مرمت این دو اثر تاریخی شیراز هزینه خواهد کرد .

گفتنی است : مدرسه خان از جمله بناهای مدارس معروف و بزرگ علوم فقهی دوران صفویه می باشد که در محله اسحاق بیگ شیراز واقع گردیده است ؛ این بنا به همت الله وردی خان افشار والی شیراز و سپه سالار شاه عباس صفوی بنا گذاشته شد ، پس از مرگ ایشان پسرش سردار نامی ایران ، امام قلی خان در سال ۱۰۲۴ هجری قمری کار بنا را به اتمام رسانده ، زیر بنای این محل که به سبک بناهای درون گرا ساخته شده ۷۶۸۶ متر مربع می باشد. در زمان ساخت و تا عصر زندیه در طرفین جبهه غربی مدرسه دو گلدسته بلند آجری با تزیینات و کاشی کاری مفصلی وجود داشته که به دلیل مسلط بودن بر ارگ حکومتی کریم خان زند ویران گردیده است ، کاشی کاریهای سقف مدرسه مثل مسجد شیخ لطف الله در اصفهان می باشد ، در حاشیه سقف آیات قرآنی با خط ثلث عالی وجود دارد که در کتیبه آن به سال ۱۰۲۴ هجری قمری نگاشته شده ، بالای دالان ، تالار وسیعی است که روزگاری حکیم ملاصدرا ملقب به صدرالمتألهین فلسفه اشراق در آن تدریس میکرده است .

شایان ذکر است مسجد جامع عتیق یا مسجد جمعه یا مسجد جامع یا مسجد آدینه، از کهن ترین مساجد قدیمی شیراز است که در مشرق شاهچراغ قرار دارد.

این مسجد دو ایوانی در سال 281 ه.ق. به دستور عمرولیث صفاری ساخته شد. ساختمان مسجد که اولین هسته تاریخی شهر شیراز است مشتمل بر بنایی مرتفع است که دارای چندین حجره و شبستان است و برخی قسمت های آن دوطبقه می باشد. این مسجد دارای 6 درب ورودی و خروجی بوده است. یک درب در ضلع شمالی، یک درب در ضلع جنوبی، دو درب در ضلع غربی و دو درب در ضلع شرقی.

درب ورودی ضلع شمالی به دوازده امام معروف است و کتیبه ای بر فراز آن قرار گرفته است که در دوره صفوی و در سال ( 1031 ه.ق. ) به خط علی جوهری نگاشته شده است این کتیبه تاریخ مرمت مسجد را در سال مذکور بیان می کند.

سر در شمالی مسجد با کاشی مقرنس کاری شده است.