به گزارش سفر نیوز،باقیماندن سطح اصلی شی فلزی در میان محصولات خوردگی و اهمیت آن به عنوان بخش مهمی از شی نگرش متفاوتی را نسبت به حفاظت آثار فلزی تاریخی پدیدی آورده است .

محمد مرتضوی استادیار دانشکده کارآفرینی هنر و گردشگری، دانشگاه هنر اصفهان این مطلب را در نخستین نشست تخصصی مطالعه و حفاظت آثار فلزی که به همت پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی –فرهنگی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد مطرح کرد و افزود: آگاهی از داده های که می تواند از بخش های یک شی فلزی تاریخی به دست آید نیز چالش های جدیدی را فرا روی حفاظت گران قرار داده است .

این استاد دانشگاه گفت : پیشرفت های اخیر در زمینه فرایندهای خوردگی آثار فلزی تاریخی و عوامل مختلف دخیل در آن، رویکردهای جدیدی را در مباحث مربوط به حفاظت و مرمت این آثار ایجاد کرده است.

مرتضوی اظهار داشت: از طرفی آگاهی از داده های متنوعی که می تواند ازبخش های مختلف یک شیء فلزی تاریخی شامل رسوبات محیطی و محصولات خوردگی به دست آید نیز چالش های جدیدی را فرا روی حفاظت گران قرار داده است.

او تصریح کرد :در این بین، روش های نوین بررسی و مطالعه آثار تاریخی که در آن ها کوچکترین جزء شیء تاریخی مورد توجه و کمترین تغییرات قابل اندازه گیری است بر حساسیت موضوع افزوده است.

به اعتقاد وی ، اگرچه استفاده از روش های مختلف الکتروشیمیایی در نیمه دوم قرن بیستم به منظور شناسایی و تحلیل فرایند های خوردگی و همچنین ارزیابی روش های حفاظتی و مرمتی، ابزار جدیدی را در اختیار حفاظت گران قرار داده ؛ اما با این وجود همچنان مشکلاتی در بحث حفاظت آثار فلزی تاریخی باقی مانده است.

مرتضوی در ادامه به بحث فرایندهای خوردگی و یافته های اخیر در این خصوص پرداخت و گفت:در این زمینه اشکال مختلف خوردگی در آثار فلزی تاریخی مورد بحث قرار گرفته و به موضوع سطح اصلی به طور خاص پرداخته شده است تا از این طریق دلایل رویکردهای جدید به حفاظت آثار فلزی مشخص شود. او افزود: روش های جدید مطالعه و ارزیابی وضعیت حفاظتی اشیای فلزی در شرایط مختلف، نیز معرفی شده و کاستی های موجود بیان گردیده است.