به گزارش سفر نیوز،دستورالعمل "مشخصات و ضوابط ساخت، بهره‌برداری و درجه‌بندی اقامتگاه‌های بوم‌گردی" به دنبال تصویب آن از سوی رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، ابلاغ شد تا شاید بلاتکلیفی این اقامتگاه‌ها که حدود یک دهه از آغاز فعالیت‌شان در ایران می‌گذرد، به پایان برسد.

این دستورالعمل در 28 دی ماه امسال صادر شده که معاون گردشگری این سازمان آن را به اداره‌های میراث فرهنگی و گردشگری استان‌ها صادر کرده است.

براساس این دستورالعمل، اقامتگاه‌های بوم‌گردی، اقامتگاه‌هایی هستند که در محیط طبیعی و بومی با رعایت بالاترین سطح ممکن ضوابط زیست محیطی و شکلی سازگار با معماری بومی، بافت تاریخی و سیمای طبیعی منطقه تاسیس شده و ضمن حداکثر تعامل با جامعه محلی و توجه به تنوع اقلیم، زمینه حضور گردشگران را با کیفیتی قابل قبول و تعریف شده، فراهم می‌کنند.

هدف از تدوین این ضوابط هم ساماندهی اقامتگاه‌های بوم‌گردی، حفظ و پاسداشت فرهنگ سنتی و بومی، افزایش محصولات گردشگری و ایجاد نوع جدیدی از مقاصد و جاذبه‌های گردشگری است.

عنوان "اقامتگاه‌های بوم‌گردی" به آیین‌نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه‌بندی و نرخ‌گذاری تاسیسات گردشگری و نظارت بر فعالیت آن‌ها نیز اضافه شده، اما هنوز به تصویب هیات وزیران نرسیده است.

در دستورالعملی جدیدی که برای اقامتگاه‌های بوم‌گردی تهیه شده، این اقامتگاه‌ها به سه درجه تقسیم‌بندی شده‌اند که ضوابط و شرایط هر یک به طور مشخص شرح داده شده؛ بر این اساس، امور پایداری، رعایت اصول زیست محیطی و ابعاد فرهنگی و موارد مربوط به آن، بالاترین امتیاز، یعنی 40 درصد از کل امتیازات را به خود اختصاص داده و امور ساختمانی، تجهیزات و خدمات و موارد مربوط به آن، امور نیروی انسانی، ایمنی و بهداشتی و موارد مربوط به آن هریک با 30 درصد از کل امتیاز، شاخص‌های دیگری برای تعیین سطح درجه‌بندی اقامتگاه‌های بوم‌گردی هستند.

همچنین اعلام شده آن دسته از اقامتگاه هایی که تجهیزات و خدماتی بیش از حد ضوابط لازم را برای درجه بندی مصوب ارائه کنند و یا برای توسعه پایدار گردشگری، اقدامات شاخصی انجام داده‌اند، طبقه ممتاز تعیین می شود.

اقامتگاه‌هایی هم که پیش از تصویب این ضوابط، احداث شده اند توسط کمسیون درجه بندی تعیین درجه می‌شوند.

در مشخصات این اقامتگاه‌ها ضمن تعیین ظرفیت واحدهای اقامتی برای هر یک از درجه‌ها، اعلام شده است در تمام اقامتگاه‌های بوم‌گردی باید طرح‌های مشخصی درباره مدیریت و بازیافت پسماندها و استفاده بهینه از پساب‌ها به اجرا درآیند. وجود اقامتگاه های بوم گری نباید در هیچ شرایطی به آلودگی زیست محیطی بستر پیرامون خود منتهی شود.

اقامتگاه‌های بوم‌گردی باید اقدامات مشخص و کارآمدی درباره صرفه‌جویی و استفاده بهینه از منابع آبی انجام دهند و نورپردازی آن‌ها باید به گونه‌ای باشد که بیشینه صرفه جویی را در مصرف انرژی داشته باشد و سیستم گرمایشی و سرمایشی آن ها ضمن تامین رفاه مهمان، کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشد.

این دستورالعمل همچنین فرایند صدور مجوز ساخت اقامتگاه های بوم گردی، تبدیل بنا به این اقامتگاه ها و صدور و تمدید پروانه بهره برداری را شرح داده است تا شاید به این ترتیب مشکلی که اکنون اقامتگاه های بوم گردی با اداره های میراث فرهنگی و گردشگری دارند و هنوز فعالیت آن ها برای بسیاری از دستگاه ها توجیه پیدا نکرده اند، رفع شود.