به گزارش سفر نیوز،محوطه استقراری چند دوره ای مربوط به عصر آهن تا سده ششم و هفتم هجری در حد فاصل بين مرز جغرافيايي شهرستان ماسال و بخش شاندرمن و ارتفاعات شهرستان رضوانشهر شناسایی شد.

مجید کوهی کارشناس ارشد باستان شناسی این اداره کل در تشریح این مطلب اظهار داشت: اين محوطه در دامنه ارتفاعات ميان كوهي شكل گرفته است و از سمت شمال به ارتفاعات و پوشش گياهي جنگلي و از جنوب هم به رودخانه و هم به جنگل محدود مي شود كه داراي مساحتي تقريبي به طول و عرض 200×200 متر است.

وی اذعان کرد: در سطح اين محوطه، بقايايي از معماري و چيدمان ديوارهايي با نظم و ترتيب خاص را می توان مشاهده کرد که با استناد یافته های فرهنگی سطحی می توان اعلام نمود که از بقاياي به جاي مانده از ساختار معماري محل سكونت و يا بقايايي معماري قبور باستاني است.

کوهی طول بلندترين بخش معماري به جاي مانده و قابل مشاهده در اين محوطه را حدود 3 متر با ضخامت بيش از 1 متر دانست و افزود: بقايايي تكه هايي استخوان هاي انساني به طور پراكنده در سطح اين محوطه قابل لمس است.

وی تصریح کرد: مصالح به كار رفته در آثار معماري اين محوطه از لاشه سنگ هاي رودخانه اي گرد شده ،لاشه سنگ ، تخته سنگ هاي زاويه دار كوهستاني و همچنین مصالح بوم آورد بوده و ابعاد تقريبي اين سنگ ها بين 20×20 الي 70×70 سانتيمتر است که جنس اين سنگ ها از نوع آهكي و ماسه سنگ و كنگلومرا با بافت ريز دانه و بسيار فشرده است.

کوهی با بیان اینکه در بعضي از قسمت هاي اين محوطه مي توان تكه هايی از آجر و يا خشت حرارت ديده را به طور پراكنده مشاهده كرد،خاطرنشان کرد: مشخص ترين نوع سفالهايي كه در سطح اين محوطه نمونه برداري و مشاهده شده سفال هايي از نوع كلينكي مختص دوره ي اشكانيان است که در مرحله ساخت و پخت داراي كيفيت بسيار بالايي بوده و شاموت و ماده چسباننده آن ماسه نرم است.

این باستان شناس تصریح کرد: در سطح اين سفال ها آثار و بقايايي صيقلي شده، داغ دار و براق بدنه ظروف نيز ديده مي شود.

کوهی افزود: بعضي از سفال ها داراي خميره و شاموت شن ريز و بقايايي كاه و داراي پخت نامناسب است در لا به لاي سفالهاي مشاهده شده تعدادي سفال خشن و ستبر ساز نيز ديده مي شود كه داراي پخت نامناسب و دود زده هستند.

وی به نوع تزينات آثار مکشوفه اشاره کرد و گفت: سفال هاي شناسايي شده داراي پوشش بسيار زيبا از نوع لعاب گلي غليظ بوده و نيز بر روي سطح اين پوشش طرح و نقش هايي با رنگ سياه و خطوط مدور در دور تا دور آن ديده می شود.

این باستان شناس با بیان اینکه در محوطه مذکور سفالینه هایی با بدنه زاویه دار از دوره هخامنشی (کرینیتد) مشاهده شده است،اذعان داشت: در مجموعه يافته هاي سفالي اين محوطه بقاياي تعدادي سفال لعاب دار از دوران اسلامي مشاهده شده که اين سفالينه ها داراي لعاب زمينه به رنگ فيروزه اي ، تزينات هندسي و دوار و همچنین گلبرگهاي چند پر با نقش سياه است كه به احتمال زياد مي تواند مربوط به سده ششم و هفتم هجري باشد.

کارشناس باستان شناسی اداره کل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری گیلان در پایان بیان داشت: طي يك برنامه ميداني تعريف شده با ارائه برنامه بررسی های میدانی از سوي اداره كل ميراث فرهنگي استان در شهرستانهای همجوار انجام و نتايج علمي لازم را اعلام خواهیم کرد.