به گزارش سفرنیوز، دانشجویان رشته گردشگری در ایران رفته رفته امید خود را از دست داده و جذب مشاغل دیگر می شوند.

رئیس هیئت مدیره کانون راهنمایان گردشگری ایران در خصوص اینکه چرا جذب توریست در ایران نسبت به کشوری مثل ترکیه کمتر است گفت: دلیل این اتفاق از آنجایی ناشی می شود که ما هیچ برنامه ریزی ای برای جذب توریست نکرده ایم. گردشگری دغدغه اصلی کشور ما نیست.

با بیان اینکه گردشگری مسئله ای فراسازمانی است افزود: ارگان های مختلفی در گردشگری نقش دارند و باید از آنها بپرسید تا کنون چه اقداماتی در این مورد انجام داده اند؟ آیا تاکنون صنعت بیمه برای گردشگری کاری کرده است؟ بانک مرکزی چه فضایی را در اختیار گردشگری قرار داده است؟ گردشگری موضوعی نیست که فقط یک سازمان و دستگاه خاص متولی آن باشند بلکه همه بخش های حاکمیت و همه اقشار جامعه در رشد آن نقش دارند.

باور کنیم گردشگری یک علم است

نورآقایی سپس ادامه داد: ما هنوز گردشگری را یک شوخی و سرگرمی در ایران می دانیم. هنوز نپذیرفته ایم که گردشگری یک علم است. آیا شما تاکنون با فارغ التحصیلان دانشگاهی رشته گردشگری صحبت کرده اید؟ این دانشجویان رفته رفته امید خود در این رشته دارند از دست می دهند و به سراغ شغل های دیگر می روند. خب وقتی هیچ نگاه جدی ای در این حوزه وجود ندارد حتی اساتید این رشته نیز برای آموزش نکات ریز این علم دقت کافی را انجام نمی دهند. ما باید باور کنیم که گردشگری یک علم است و نگاه علمی باید به آن شود و متخصصان راهکارهای علمی برای توسعه آن ارائه دهند.

به مردم آموزش سفر نداده ایم

رئیس هیئت مدیره کانون راهنمایان گردشگری ایران سپس در خصوص اینکه چرا در اغلب تعطیلات سیل هجوم مردم به سمت مناطق شمالی کشور افزایش پیدا می کند نیز عنوان کرد: مناطق بکر و بی نظیری در اقصی نقاط کشور وجود دارد اما مردم از آن بی خبرند. چون ما به مردم آموزش نداده ایم که چگونه سفر کنند. مردم ما دغدغه سفر ندارند و نگاهشان به مقوله سفر همان نگاه 30 سال پیش است.

سفر باعث پیشرفت انسان امروزی می شود

وی سپس در این خصوص به ذکر مثالی پرداخت: در 30 سال پیش مردم وقتی به سینما می رفتند در ذهن همه اینگونه اطلاق می شد که فعالیتی در جهت تفریحش انجام داده است و سینما را تنها مکانی برای گذران اوقات فراغت و یک جور خوش گذرانی می دانستند. اما امروزه در جمع های فرهیخته مدام از هم می پرسند که چند بار به سینما رفته ای؟ یعنی سینما رفتن را جزو آیتم های انسان مترقی می دانند. حالا باید همین نگاهی که در سینما بین مردم جا افتاده است در مورد سفر هم لحاظ شود. انسانی که سفر می کند قطعاً جایگاهش در زندگی هم ارتقا می یابد و شخصی پخته و باتجربه می شود. اما بدلیل عدم آموزش های لازم در سفر ، مردم ما فقط از جنبه تفریح به سفر می پردازند.

آموزش فلسفه سفر موضوعی مغفول مانده در کشور است

نورآقایی سپس افزود: ما در سال های میانی دهه 80 دغدغه معرفی مکان های دیدنی ایران به مردم را داشتیم ؛ اما امروزه این نگاه باید تغییر کند و ما فلسفه سفر کردن را به مردم آموزش دهیم.فلسفه سفر در کشور ما موضوعی است که مورد غفلت واقع شده و واقعاً ما با استانداردهای بین المللی در سفر فاصله زیادی داریم.

طبق قوانین بین المللی سفر یک حق برای انسان است

رئیس هیئت مدیره کانون راهنمایان گردشگری سپس به یکی از مصوبات سازمان جهانی گردشگری اشاره کرد و گفت: در سال 1983 سازمان جهانی گردشگری داشتن تعطیلات و سفر کردن را یک حق و مسئولیتی برای انسان ها عنوان کرد و این حق در منشور حقوق بشر هم لحاظ شده است. پس سفر یک حق است. من خاطرم هست که کشور ژاپن را بخاطر اینکه به مردمش پول می داد تا حتماً در سال به یک سفر بروند مسخره می کردیم. در صورتی که کار آنها کاملاً بر اساس استاندارد های بین المللی بود و آنها پذیرفته اند که سفر حق مردم کشورشان است. اما کیست که در ایران بداند سفر کردن برایش یک حق است؟ ما تا می گوییم قصد سفر داریم فکر می کنیم می خواهیم خوش گذرانی کنیم. ما باید نگاه مان به سفر را از ریشه تغییر دهیم و به نظرم قوانینی که در حوزه سفر در کشور نوشته شده است حتماً باید بازنگری شود. این قوانین به دلیل قدیمی بودن دیگر کاربرد آنچنانی ندارند و باید به روز شوند.