به گزارش سفرنیوز، درشرایطی که این روزها از سونامی گردشگری خارجی در ایران سخن می رود، در بحث کمبود زیرساخت ها مسلئه ناتوانی در برقراری ارتباط با گردشگران خارجی به دلیل ضعف مهارت در زبان انگلیسی موضوعی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

ضعف مهارت ها در زبان انگلیسی در بین جوانان و افراد بزرگسال، بر صنعت گردشگری اثر مستقیم دارد به طوری که بیشتر مردم با وجود روحیه مهمان‌نوازی، توانایی گفتگو و ارتباط چهره به چهره و فرصت انتقال آداب و رسوم غنی خود را به گردشگران مشتاق خارجی ندارند.

درک و برآوردن نیازها و انتظارات مهمانان و گردشگران در هر کشورعنصری کلیدی در دستیابی به رضایت گردشگر از اقامت در کشور میزبان اس تمهارت‌های ارتباطی قوی در زمینه نگارش و نیز مهارت‌های کلامی و شفاهی به زبان انگلیسی از مهم‌ترین مهارت ها در صنعت گردشگری و مهمان پذیری در سطوح مختلف و در همه زمینه‌ها از گردشگری سرگرمی و تفریح گرفته تا طبیعت گردی و گردشگری علمی و ورزشی و توریسم درمانی است.

از دیگر سو نبود اطلاعات مکتوب و توضیحات کافی به زبان انگلیسی درکشور از کوچه و خیابان و یافتن نشانی مکان های مختلف شهری گرفته تا نبود توضیحات درباره مکان ها و جاذبه های گردشگری و اقامتگاهی و حتی بسیاری از هتل‌ها، سبب ایجاد تنگنای ارتباطی و زمانی برای گردشگر خارجی می‌شود ضمن این که امکان ارتباط چهره به چهره با مردم و آشنایی با میراث فرهنگ معنوی و نیز دیگر جنبه‌های فرهنگ غنی وبومی کشور نیز از آنان سلب ویا گاه به دلیل نبود ارتباط درست کلامی و مفهومی ، ممکن است سبب بدفهمی و سو تفاهم شود.

این درحالی است که این ناتوانی اخیرا باتوجه به وسعت ارتباطات و فناوری های نوین اطلاعاتی، برای خیلی از مشاغل، به مشکل بزرگی تبدیل شده است که ریشه آن را باید در نظام آموزش و پرورش عمومی جستجو کرد.

غیر از فضای دانشگاهی، ضعف ارتباط به زبان انگلیسی در بین جوانان و افراد بزرگسال، بر صنعت گردشگری اثر مستقیم دارد به طوری که بیشتر مردم با وجود روحیه مهمان‌نوازی، توانایی گفتگو و ارتباط چهره به چهره و فرصت انتقال آداب و رسوم غنی خود را به گردشگران مشتاق خارجی ندارند.

مهارت زبان انگلیسی در کشورهای برتر گردشگری

انگلیسی یک زبان بین‌المللی است و یادگیری آن تقریبا در همه کشورهای جهان رایج شده است مسئله دانش زبان انگلیسی برای اروپایی‌ها بسیار مهم است.

مطالعه اخیر آژانس «یورواستات» نشان داد که بدترین سطح دانش زبان در «ایتالیا» و بالاترین سطح دانش آن در «اسکاندیناوی» است. اخیرا دانشمندان در تحقیقات خود کشورهایی که کمتر زبان انگلیسی بلد هستند و کشورهایی که بهتر بر این زبان مسلط هستند را مشخص کردند.

سوئدی‌ها در این امر در مقام اول هستند و 26درصد از آنها دانش زبان انگلیسی خود را به عنوان دانش خوب ارزیابی کردند.

ایتالیایی‌ها از همه بدتر زبان انگلیسی را می‌دانند، اما در دانستن زبان‌های دیگر مانند فرانسوی و آلمانی ممتاز هستند و 51 درصد افراد زبان‌های کشورهای همسایه را می‌دانند. نکته جالب این است که بسیاری از این کشورها همانند فرانسه و آلمان به تعصب زبانی وفرهنگ ملی خود در جهان شهرت دارند، با این حال شاید نوعی واقع بینی و توجه به نیازهای روز سبب شده که به یادگیری زبان بیگانه همت کنند.

مهارت زبان انگلیسی درمیان گردشگران

طبق تحقیقاتی که اخیرا از سوی موسسه مشاور سفر در بریتانیا صورت گرفت، روشن شد که بیش از 70 درصد از گردشگران آلمانی قادر به مکالمه روان و مسلط به زبان‎های خارجی دیگر هستند و تنها ا درصد از گردشگران آلمانی در شرایطی بوده‌اند که حتی نتوانند یک کلمه به زبان‌های دیگر تکلم کنند.

گردشگران ایتالیایی نیز با 51 درصد افراد قادر به تکلم روان به زبان‌های خارجی و سپس گردشگران فرانسوی با 50 درصد و اسپانیایی‌ها با 43 درصد همگی در شرایط نسبتا خوبی بوده و از این نظر فاصله بسیار زیادی با وضعیت گردشگران بریتانیایی دارند.

این بررسی براساس دریافت اطلاعات و اخذ داده‌های بیش از 6200 مسافر اروپایی بدست آمده که 2500 نفر از آن‌ها بریتانیایی بوده‌اند واز این میان 75 درصد اعلام کرده‌اند که تصور می‌کنند در بیشتر کشورهای جهان مردم قادر به تکلم به زبان انگلیسی باشند.

یادگیری زبان انگلیسی زیرساخت الزامی در رشد صنعت و پژوهش ازجمله گردشگری است

اخیرا مطالعاتی درباره اهمیت وتاثیر زبان انگلیسی بر گردشگری در کشورکرواسی انجام شده که نشان می‌دهد مهارت‌های ارتباطی از عناصر مهم در صنعت گردشگری و هتلداری و دیگر صنایع وابسته به آن درهمه اشکال و سبک‌های شناخته شده است.

مطالعات انجام شده براساس پرسشنامه هایی که درزمینه اهمیت مهارت های ارتباطی در زبان انگلیسی یعنی گفتگو،خواندن، شنیدن و نوشتن ) که درمیان کارکنان صنعت توریسم و دانشجویان رشته‌های گردشگری درکشور کرواسی مطرح شده نشان از اهمیت یک همکاری خوب میان زبان آموزی و آموزش‌های مستقیم مهمان پذیری و برنامه‌های آموزشی دارد.

طبق بررسی‌های منتشر شده ازسوی محققان کروات، درصنعت گردشگری بخش تقاضا و تامین نیاز باید به طور کامل و دوجانبه در ارتباط متقابل باشند تا از کیفیت و تامین وتوجه به استانداردها در عملکرد فعالان این صنعت اطمینان حاصل شود. اما درمیان همه مهارتها ، مهارت مکالمه به زبان انگلیسی و ارتباطالت شفاهی نسبت به ارتباطات نوشتاری در صنعت گردشگری اندکی مهم‌تراست اما هردو بخش بیشترین اهمیت و کارکرد را در کسب موفقیت کارکنان دارد. (Kay and Russette: 2000)

این محققان تاکید دارند که توان برقراری ارتباط با گردشگر به زبان انگلیسی در طی دوران تحصیل ارزش افزوده‌ای بر سیستم آموزشی و به ویژه در میان دانشجویان و دانش آموزانی است که قصد پیوستن به صنعت گردشگری و مهمان پذیری دارند. ازاین رو تمامی برنامه‌ها و فعالیت‌های مرتبط با مهمان پذیری و گردشگری درکرواسی به تنهایی در راستای تشویق وحمایت موثر از این مهارت‌هاست که باید در حل مشکلات گردشگری مورد توجه قرار گیرد.

این واقعیت با توجه به ضرورت توجه به نتیجه تحقیقات انجام شده سبب بروز برخی نگرانی نسبت به شواهدی از ضعف و ناتوانی در زمینه گزینه‌های شغلی و مدیریت توریسم در کرواسی شد. هم اکنون یادگیری مهارت‌های کلامی و زبان انگلیسی از سوی مقامات گردشگری کرواسی در اولویت اول طرح‌های توسعه ثابت و پیشرونده صنعت گردشگری در این کشور قرار گرفته است.

کم توجهی به آموزش زبان انگلیسی در آموزش رسمی کشور

درکشور ما اما زبان انگلیسی و کسب مهارت‌های مرتبط با آن هر چند که درنظر از بنیادی‌ترین مهارت‌های توسعه تلقی می‌شود اما درعمل در سیستم آموزشی رسمی کشور مورد بی اعتنایی است و نتیجه آن کمبود مهارت کافی دراین زبان و ایجاد مانع جدی در رشد و توسعه فنی و علمی کشورشده است.

این ناتوانی همچنین سبب بروز برخی ناکامی‌های روانی در یادگیری و ارتباط با منابع علمی و اغلب سهل الوصولی شده که اکنون با توسعه فناوری های ارتباطی در اختیار همه است .درحالی که یادگیری زبان درصورت توجه به زمان مناسب یادگیری که دوران کودکی و نوجوانی است وروشهای صحیح رایج در جهان، کاری نسبتا آسان است. اما این کار موکول به دوران دانشگاه و زمانی شده که فرد اغلب فرصت‌های طلایی کودکی را برای یادگیری آسان با بهره گیری ازروش‌های آموزش ناخودآگاه، این مهارت را از دست داده است.

از دیگر سو سال‌هاست که یادگیری مهارت‌های زبان انگلیسی به یک هزینه اضافی دررفع نقص تحصیلات رسمی بر خانواده ها تحمیل شده است. حال اگر خانواده‌ای توان مالی کافی نداشته باشد ویا از نظر دانش روز وفرهنگ عمومی قادر به درک اهمیت یادگیری زبان انگلیسی در موفقیت علمی وحرفه‌ای آینده فرزند خود نباشد، قطعا این موضوع در اولویت اخر هزینه‌هایش قرار میگیرد.این خود نوعی نابرابری و تبعیض را در کسب توان علمی و صلاحیت دسترسی به مشاغل بهتر و منابع اطلاعاتی نوین را هم به همراه داشته است. این بی توجهی به یادگیری زبان انگلیسی اکنون در عصر توسعه ارتباطات و سفرهای میان قاره‌ای و توسعه فناوری‌های مرتبط با آن ، در صنایعی جون سفر و توریسم نیزاثر مستقیم خود رابرجای گذاشته و عوارض آن درصورت ادامه این روند، به مرور زمان بیشتر و گسترده تر می‌شود.

کارشناسان امور آموزش پیش از این نیز بارها هشدار داده‎اند که صرف نظر از پیامدهای انسانی و ارتباطی، مشکلات سخت افزاری بسیاری نیز در نتیجه ناتوان در مهارت زبان انگلیسی فراروی افراد جامعه و جوانان و اهل پژوهش قرار گرفته است. بسیاری از ما به دلیل ندانستن زبان انگلیسی قادر به استفاده صحیح از فناوری‌ها و ماشین‎های وارداتی نیستیم و با وجودی که دستورالعمل کاربرد دستگاه به ما عرضه می‌شود، به آن توجهی نمی‌کنیم و گاه بخش عمده‌ای از قابلیت‌های یک تکنولوژی جدید اصلا مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.

در بخش اجرایی نیز این مشکل به وضوح خود را نشان میدهد. بسیاری از نهادهای فرهنگی و اجتماعی ما متخصص زبان انگلیسی ندارند یا تعداد آنان اندک است. همچنین رسانه‌های داخلی هم کمتر از امکانات فضای مجازی که به زبان انگلیسی است، استفاده می‌کنند. نتیجه نهایی محرومیت ویا دست کم کاهش دسترسی عموم مردم به اطلاعات ومنابع علمی و پژوهشی مفید و فراوانی است که امروزه به یمن فناوری‌های ارتباطی دراختیار همه قرار گرفته است: دریایی از ماهی دربرابرمشتاقانی که گاه ماهی‌گیری نیز می‌دانند اما ابزارماهی‌گیری ندارند.