به گزارش سفرنيوز ، شش برنامه اصلي يونسكو در سالهاي 2008 و 2009 در حوزه اقدامات فرهنگي اعلام و معرفي شد.
جونكو تاناكوچي مسوول برنامهريزي فرهنگي دفترمنطقهاي يونسكو درايران با بيان اين مطلب گفت: هدف يونسكو ترويج برنامههاي فرهنگي، گفتگوي فرهنگها و تنوع فرهنگي در سراسر جهان است.
وي افزود: بر همين اساس يونسكو برنامههاي متنوع و متفاوتي را براي رسيدن به اهداف خود در نظر گرفته است. همچنين شش برنامه اصلي خود را در فاصله سالهاي 2008 و 2009 تعريف كرده و تمامي اقدامات يونسكو در اين دو سال براساس همين شش برنامه اصلي خواهد بود.
تاناكوچي درباره شش برنامه اصلي يونسكو خاطرنشان كرد: حفاظت از آثار غير منقول، ميراث طبيعي و فرهنگي به ويژه از طريق اجراي كنوانسيون ميراث جهاني، پاسداري از ميراث زنده از طريق ترويج و اجراي كنوانسيون ميراث معنوي، محافظت از اشياي تاريخي و مقابله با قاچاق اشيا و توسعه موزهها به عنوان مكاني براي دستيابي به دانش تاريخي، محافظت و ترويج بيانهاي مختلف فرهنگي از طريق اجراي كنوانسيون 2005 و توسعه صنايع فرهنگي و خلاقيت، ترويج درك و توسعه بين فرهنگها و صلح و هدايت سياستهاي ملي و ارتقاي تنوع فرهنگي به عنوان شش برنامه اصلي يونسكو در سالهاي 2008 و 2009 معرفي شده است.
به گفته مسوول برنامهريزي فرهنگي دفتر منطقهاي يونسكو در ايران براساس اين برنامهها اقدامات و فعاليتهاي گستردهاي را در برخي سايتهاي ميراث فرهنگي ايران از جمله چغازنبيل و بم انجام داده است.
بنا بر اين گزارش، سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد که بهطور خلاصه یونسکو (UNESCO)نامیده میشود، یکی از سازمانهای تخصصی وابسته به سازمان ملل متحد است که در ۱۹۴۵ تشکیل شد. هدف این سازمان کمک به صلح و امنیت جهاني از راه همکاری بینالمللی در زمینههای آموزشی و علمی و فرهنگی به منظور افزایش احترام به عدالت و قانونمداری و حقوق بشر، بر پایه منشور سازمان ملل متحد است.
۱۹۱ کشور عضو یونسکو هستند. مقر آن در پاریس پایتخت فرانسه است و دفترهایی در کشورهای مختلف دارد.
نزديك به پنجاه سال از تأسيس سازمان ملل و سازمان تربيتي، علمي و فرهنگي وابسته به آن "يونسكو" مي گذرد. طي اين سالها تحولات بسيار مهمي در زندگي اجتماعي بشر رخ داده است. از جمله مبارزات استقلال طلبانه در سراسر دنيا و ظهور كشورهاي مستقل در صحنه بينالمللي و گواه آن حضور بيش از 170 كشور عضو در يونسكو در سالهاي اخير است در حالي كه در بدو تأسيس سازمان، اين تعداد كمتر از پنجاه كشور بود.