به گزارش سفرنیوز، عضو هیات علمی دانشگاه علوم تحقیقات با تاکید برآنکه خیلی ساده می‌توان گفت ۸ سال سیاه در گردشگری بدون دلواپسی سپری شده تصریح کرد: «در سال‌های گذشته شاهد وارد شدن ضربات بسیاری به پیکره گردشگری بودیم. از تغییرات پیاپی مدیرانی که هیچ آشنایی به حوزه‌های تخصصی نداشتند تا آمار سازی‌های بی پایه و اساس. در این میان گردشگری بود که آسیب دید اما کسی دلواپس نشد.»
مذاکرات هسته‌ای و تلاش دولت یازدهم برای تسهیل روابط با جهانیان از یک سو و راه افتادن جریانی با عنوان «دلواپسیم» از دیگر سو چهره جدیدی به حوزه ارتباطات داده‌است.
چنانکه سبب شده تا بازار اتهام، بد اخلاقی و انتقاد داغ شود. از یک سو همایش‌ها و تجمعات دلواپسان عرصه فرهنگ و حجاب و مذاکرات هسته‌ای با عنوان «دلواپسیم» برگزار می‌شود و از سوی دیگر هر روز دولت را متهم به ناکارآمدی می‌کنند و عملکرد اقتصادی دولت را زیر سوال می‌برند.
درحالی که حدود 9 ماه از عمر دولت تدبیر و امید می‌گذرد دلواپسانی پیدا شده‌اند که با حضور در کف خیابان‌ها در دو زمین سیاست خارجی و فرهنگ به دولت فشارهایی وارد کردند. این درحالی است که در طول 8 سال گذشته، دلواپس آنچه در حوزه اقتصاد و فرهنگ می‌گذشت نشده‌بودند. در طول این سال‌ها موضوعی برای دلواپسی وجود نداشت یا دلواپس نبود؟
«اسماعیل قادری» عضو هیات علمی دانشگاه علوم تحقیقات با تاکید برآنکه خیلی ساده می‌توان گفت 8 سال سیاه در گردشگری بدون دلواپسی سپری شد گفت: «در سال‌های گذشته شاهد وارد شدن ضربات بسیاری به پیکره گردشگری بودیم. از تغییرات پیاپی مدیرانی که هیچ آشنایی به حوزه‌های تخصصی نداشتند تا آمار سازی‌های بی پایه و اساس. در این میان گردشگری بود که آسیب دید.»
او با تاکید برآنکه سیاست مدیران قبلی در حوزه گردشگری نابود کردن این صنعت بوده‌است گفت: «در طول 8 سال گذشته شاهد آن بودیم که به طور متوسط هر 6 ماه یک مدیر در راس سازمان میراث و گردشگری تغییر می‌کرد و البته مدیری ناکارآمدتر و غیر متخصص‌تر از دیگری بر صندلی ریاست تکیه می‌زد. چرا در آن شرایط کسی نبود که از بروز چنین اتفاقاتی در این حوزه اظهار دلواپسی کند؟ درحالی که بخش مهمی از اقتصاد کشور توسط صنعت گردشگری می‌تواند مدیریت شود. چرا کسی به این مهم پاسخ نداد؟ در نهایت نیز شاهد اتفاقاتی بودیم که نباید می‌افتاد و ضربات آخر به پیکر بی رمق و بی‌جان صنعت گردشگری وارد شد.»
این استاد دانشگاه افزود: «از دیگر سو به دلیل سیاست‌هایی که مسئولان دولت نهم و دهم در پیش گرفته بودند به رقم آمارهای دروغین که اعلام می‌شد، شاهد کاهش تعداد گردشگران ورودی بودیم. تمام این امور از گزارش‌ها و مصاحبه‌های هتلداران و آژانسداران و تورگردانان قابل پیگیری است. در واقع زمینه‌ها برای خروج گردشگران ایرانی به سوی کشورهای همسایه فراهم شد نه جذب گردشگران خارجی. چرا در آن زمان هیچیک از این افرادی که مدعی دلواپسی هستند به فکر نیافتاد که چرا گردشگران ورودی کشور به شدت کاهش یافته و هتل‌ها با مشکل روبه‌رو شده‌اند و اقتصاد این صنعت روبه زوال است؟»
قادری با اشاره به آنکه آمارسازی‌هایی که انجام می‌شد به منظور پوشاندن کمبودهای موجود در برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌های موجود در دولت گذشته بود تصریح کرد: «در جایی دست یابی به جذب 7 میلیون گردشگر وعده داده شده‌بود اما شاهد تحقق نیافتن این وعده‌های پوشالی بودیم. چرا در آن زمان کسی خواستار پاسخگو شدن دولت نشد؟»
شاید بتوان از مصوب شدن یک‌هزار و 171 منطقه نمونه گردشگری در کشور به عنوان یکی دیگر از دستاوردهای دولت نهم و دهم یاد کرد چنانکه امروزه گفته می‌شود حدود 70 درصد کل مناطق نمونه گردشگری، مناطق غیرفعال‌اند. در این مناطق نه تنها دولت هزینه‌ای نکرده بلکه سرمایه‌گذار داوطلب نیز هزینه‌ای نکرده‌‌اند چراکه این مناطق جزو اولویت‌های سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نیستند، بنابراین در حالت Stand-by نگه داشته می‌شوند.
قادری خاطرنشان کرد: «دستاوردهایی که سبب از رونق افتادن گردشگری در استان‌ها شد به دلیل نبودن مدیریتی کارآمد اتفاق افتاد چراکه قرار بود در طول برنامه توسعه گردشگری حدود 800 منطقه نمونه گردشگری افتتاح شود اما در هر سفر استانی رییس جمهور وقت شاهد بودیم، تعداد زیادی از مناطق نمونه گردشگری معرفی می‌شوند چنانکه در سفر «محمود احمدی نژاد» به مازندران شاهد معرفی و انتخاب 60 منطقه نمونه گردشگری در این استان بودیم.»
تمام این امور درحالی عنوان می‌شود که مشاور معاونت سرمایه‌گذاری در امور مناطق نمونه‌ی گردشگری در گفت و گو با رسانه‌ها درباره میزان سرمایه‌گذاری در مناطق فعال و نیمه‌فعال، گفته‌است: «رقم دقیق سرمایه‌گذاری در این مناطق مشخص نیست؛ ولی اعتبارات کلی که دولت در این مناطق هزینه کرده، موجود و ثبت است. با این حال، بررسی‌ها نشان می‌دهد بخش زیادی از آنچه دولت برای گردشگری در مناطق نمونه هزینه کرده، در زیرساخت و امور مرتبط نبوده است.»
عضو هیات علمی دانشگاه علوم تحقیقات یادآور شد: «چرا در آن زمان کسی کمپین و همایشی برای این عوام فریبی‌ها برگزار نمی‌‌کرد؟ خروجی تمام وعده‌هایی که داده‌اند چه شده‌است که اکنون از دلواپسی سخن می‌گویند؟ هنگامی که با چنین مواردی روبه‌رو می‌شویم اینگونه به نظر می‌ٰرسد که هدف مسئولان قبلی نابودی بخش گردشگری بوده‌است نه توسعه و رونق آن.»
قادری همچنین به زمانی که در پژوهشگاه مجلس فعالیت می‌کرد اشاره کرد و گفت: «در آن زمان طرحی برای شناخت حقوق گردشگری تنظیم و نوشته شد اما مدیران دولت گذشته معتقد بودند که حقوق گردشگری یک بحث اومانیسمی است. درحالی که طرحی برای تبیین حقوق گردشگری نوشته شد اما به آن توجهی نشان داده نشد. هنگامی که چنین تفکری در میان آنها وجود دارد چگونه می‌توانند دم از دلواپسی بزنند؟»
آنچه در طول چند سال گذشته بر سر گردشگری و زنجیره‌های وابسته به آن آمده گواهی بر مورد توجه قرار نگرفتن صنعتی است که می‌تواند جایگزینی مناسب برای فروش منابع نفتی کشور باشد. در واقع اگر نقدی وجود دارد بهتر بود از گذشته‌های نه چندان دور مطرح می‌شد نه درخصوص دولتی که بیش از 9 ماه از عمر آن نمی‌گذرد. شاید بهتر باشد اگر دلواپسی وجود دارد برای رفع آن راه‌حل ارائه داده‌شود نه همایش‌های چند صد نفره.