به گزارش سفرنیوز،اگر شركت نفت خوزستان يك موزه واقعي درباره خط توليد نفت احداث كند، میزان زیادی گردشگر به این استان میآیند.
همایش «اینجا، خوزستان بدون نفت» چهارشنبه گذشته با حضور اساتید دانشگاههای استان خوزستان پیرامون قابليتهای اقتصادی گردشگري، پتانسيلهاي بالقوه جاذبههاي گردشگری استان خوزستان و فرهنگسازي براي عموم در اهواز برگزار شد.
حديث پويانمهر، استاد دانشگاه پيام نور اهواز، در این همایش درباره جغرافياي گردشگري استان خوزستان اظهار کرد: «استان خوزستان با مساحت 64236 كيلومتر مربع در جنوب غربي ايران سرزميني هموار و بيعارضه است. این استان از سه اقليم تشكيل شده، ولي بيشترين قسمت آن در آب و هواي گرم و خشك قرار گرفته است. بارندگيهاي استان خوزستان از اواخر آبان تا اوايل فروردين است و فصل بسيار مناسبي براي گردشگري محسوب ميشود.»
این استاد دانشگاه پيام نور اهواز ادامه داد: «گردشگري سلامت و گياهان دارويي كه در استان خوزستان وجود دارد ميتواند جاذبه بسيار مناسبي براي گردشگري باشد. تعداد 570 گونه گياهي در استان خوزستان وجود دارد كه تنها 80 گونه آن در استان خوزستان معرفي شده است.»
وی تصريح كرد: «استان خوزستان هيچ رتبهاي در زمينه گياهان دارويي ندارد و استانهاي خراسان رضوي، خراسان جنوبي، كرمان و سيستان و بلوچستان در اين زمينهها برتر هستند؛ در حالي كه گردشگري سلامت خوزستان موضوعي است كه در هيچ همايشي سخني از آن به ميان نيامده است. با توجه به اينكه استان خوزستان داراي شرايط آب و هوايي مناسبي براي گردشگري در بيشتر فصول سال نيست، بايد گردشگري فصل خوب مورد بررسي قرار گيرد تا در فصول مناسب گردشگران را جذب كنيم.»
مسعود حسينپور استاد دانشگاه نیز در این همایش گفت: «نفت ثروتي است كه هميشگي نيست و اين به آن معني است كه ما الان در دوره طلايي نفت قرار داريم. اين يك دهه ميتواند اقتصاد ايران را براي هميشه عوض كند.
وی افزود: همه فكر ميكنند استان خوزستان، استاني صنعتي است، اما اگر همين چند صنايع بزرگ و مادر را از آن حذف كنيم ميبينيم كه اصلا صنعتي ندارد. پس صنايع بزرگ و صنايع مادر چون جاي ديگر امكان براي آنها نبود، در استان خوزستان به وجود آمدند، البته بايد از وجود آنها استفاده كنيم چون اگر از آنها استفاده نكنيم جزو آلودهترين شهرهاي دنيا ميشويم.»
وي با تاکید بر ظرفيت و پتانسيل گردشگري خوزستان، اضافه کرد: «این استان ميتواند گردشگري را جايگزين صنعت كند. ما در صنايع كوچك هيچگونه مزيت خاصي نسبت به استانهاي كوچك نداريم و حتي در اين سالها رشد منفي نيز داشتهايم، البته علت اين رشد منفي كاملا مشخص است زيرا پتانسيل ما در جاي ديگري است.»
این استاد دانشگاه عنوان كرد: «میدانید اگر شركت نفت يك موزه واقعي درباره خط توليد نفت احداث كند، چهقدر گردشگر را به سوي خودش جلب ميكند؟ چرا ما بايد نفت را از گردشگري و توريسم خارج كنيم؟ چرا ما براي خودمان برنامه و ايده نداريم و نفت را عامل عدم توسعه ميدانيم؟ مشكل در ضعف و برنامهريزي خود ما است.
وی افزود: دستاندرکاران میگویند استان خوزستان ظرفيت احداث هتل را ندارد و احداث هتل اصلا به صرفه نيست. اين حرفي است كه من اصلا متوجه آن نميشوم. از اول انقلاب تنها يك هتل در اینجا داريم. واقعا نگران كننده است. مگر ميشود در استاني كه 70 درصد توليد ناخالص ملي كشور را دارد ساخت هتل به صرفه نباشد!؟ مسوولاني كه در راس كار هستند بايد پاسخگوي عملكردشان باشند. وجود توريسم در يك كشور يعني امنيت و وقتي توريست در كشوري وجود ندارد يعني آن كشور امنيت ندارد.»
حسينپور خاطرنشان كرد: «ما در حوزه جهانگردي نياز به انديشه داريم نه دانش. آنچه در حوزه انديشه است بايد از كتابهاي درسي شروع و از پايه با دانشآموزان اين مسائل كار شود. حوزه گردشگري حوزه انديشه و پايه است و صرفا حوزه تبليغات و سايت نيست. در حوزه گردشگري بايد حوزه انديشه از پايه تغيير كند؛ چراكه ما در حوزه انديشه دچار اختلال هستيم. وقتي خود خوزستانيها هنوز خودشان بزرگترين اثر ثبت جهاني را نديدهاند چه گونه انتظار داريم كه از نظر گردشگري پيشرفتی داشته باشند. ما در حوزه زيرساختها ضعيف هستيم. هتلدارهاي اهواز ميگويند ما ضرر ميكنيم؛ در حالي كه فقط با يك تغيير در ساعت پروازهاي خوزستان از صبح به بعدازظهر اين وضعيت تغيير ميكند.»
اين استاد دانشگاه تصریح كرد: «ما در استان خوزستان ميتوانيم صد روز جشن داشته باشيم و تقويم گردشگري خارج از تقويم ملي براي خوزستان تدوين كنيم. ما سواد نداريم و به عنوان هر كسي كه مسووليت داريم، اطلاعات نداريم.»
زهرا نادعليپور، یکی دیگر از استادان دانشگاه اهواز، پيرامون صنعت و اقتصاد گردشگري، گفت: «گردشگري يك صنعت چتري است و هر بخش از اين چتر اگر بهينه عمل نكند و شكافي در اين چتر به وجود بيايد كارآيي خودش را از دست ميدهد. به همان ميزاني كه حمل و نقل بايد ايمن و راحت باشد اقامت هم بايد در يك مقصد راحت باشد و كيفيت داشته باشد.
وی گفت: محصول گردشگري تفاوت اساسي با ساير محصولات كه ما ميشناسيم دارد. محصول گردشگري محصول نامحسوس و فناناپذير است. اگر امروز صندلي يك هواپيما، يك رستوران، يا اتاق يك هتل خالي بماند واقعا از دست رفته و فردا ديگر شما نميتوانيد با تكميل آن ضرر روز قبل را جبران كنيد.»
وي با اشاره به مزاياي اقتصادي گردشگري اظهار كرد: «امروز صنعت گردشگري آن چنان تاثير مثبتي بر توسعه اجتماعي و اقتصادي كشورها دارد كه اقتصاددانان آن را صادرات نامرئي نام نهادهاند. در گردشگري فرهنگ و طبيعت قابل تبديل شدن به كالايي با ارزش و قابل معامله به ارز و پول و اشتغال هستند. شما حتي ميتوانيد هواي پاكيزه براي تنفس را هم به كالا تبديل كنيد براي اينكه آن را ارائه كنيد، و به گردشگري بفروشيد. در كمتر صنعتي ما چنين فرصتي را در اختيار داريم.»
نادعليپور افزود: «امروزه شناسايي و استفاده از مزيتهاي رقابتي در اقتصاد يكي از گامهاي موثر در فايق آمدن بر معضلات اقتصاد تك محصولي و وابسته است. كشوري مثل تركيه با علم بر شرايط خاص جغرافيايي و آب و هواي مديترانهاي اقدام به توسعه بخش گردشگري كرد. كشوري مثل مالزي ابتدا زيرساختها و ظرفيتهاي لازم را براي توسعه گردشگري به وجود آورد و سپس شروع به تبليغ و بازاريابي و جذب گردشگر كرد و اكنون يكي از موفقترين كشورهاي دنيا در جذب گردشگري است.»
وي تاکید کرد: «گردشگري با ساير صنايع در ارتباط است. هر صنعتي كه با گردشگري در ارتباط است ـ چه صنايعي كه از محصول گردشگري استفاده ميكنند و چه صنايعي كه به نوعي به گردشگري محصول خودشان را ميفروشند ـ همگي در صورت رونق و شكوفايي گردشگري شكوفا ميشوند و رونق پيدا ميكنند، از اين منظر است كه گفته ميشود گردشگري موتور محركه اقتصادي است و به نوعي ميتواند ساير صنايع را هم با خودش يدك بكشد.»