به گزارش سفرنیوز، معاون انجمن صنفی راهنمایان گردشگری تهران گفت: در بعضی از روزهای خاص سال در جذب گردشگر ضعیف هستیم و باید سازمان متولی گردشگری، این کار را بر عهده بگیرد تا شاهد سونامی گردشگری نباشیم.

تابستان که از راه می‌رسد، فصل سفر هم شروع می‌شود. به‌ویژه خانواده‌هایی که در بازه زمانی مهر تا خرداد- جز تعطیلات نوروز- به سبب داشتن فرزند محصل، امکان خروج از شهر محل زندگی‌شان را حتی برای چند روز هم ندارند، از این فرصت سه‌ماهه نهایت استفاده را می‌برند. اما این برهه زمانی، دیروز به پایان رسید. با وجود واقع شدن ماه رمضان در میانه تابستان و خنک‌تر شدن هوا در شهریور، در 44 روز گذشته، به ظاهر شاهد موج عظیمی از مسافران در جاده‌ها بودیم. اما به واقع نمی‌توان آنچه تحت عنوان سفر صورت گرفت را به همین نام بنامیم زیرا آنچه صورت گرفت، بیشتر جا‌به‌جایی بود تا سفر و گردشگری، زیرا عموم مردم با خودروی شخصی و به قصد منزل شخصی یا دوستان و آشنایان می‌روند. حتی آمار سال 91 نشان می‌دهد که 57‌درصد مسافران، تنها به قصد منزل شخصی یا منزل دوستان و‌ آشنایان، اقدام به سفر کرده‌اند. زیرا گردشگر، به گونه‌ای سفر می‌کند که به لحاظ اقتصادی، جامعه محلی را هم منتفع کند.

درباره جمع‌بندی آنچه در سه ماهه دوم سال 92 رخ داد، اردشیر اُروجی از کارشناسان خبره عرصه گردشگری گفت: باید سفرهای تابستانه را به سه گروه داخلی، ورودی و خروجی تقسیم کرد. در گردشگری داخلی تغییر محسوسی نسبت به سال گذشته نداشتیم. در واقع تغییر صورت‌گرفته، کمتر از پنج‌درصد افزایش بوده است زیرا با افزایش نرخ تورم و کاهش درآمد شهروندان، افراد کمتری به سفر روی آورده‌اند. حتی آنانی که تا سال‌های پیش، به سفر خارجی می‌رفتند، ترجیح دادند به ایرانگردی بپردازند. یعنی آنان از قشر مرفه به قشر متوسط تنزل یافتند.

وی در ادامه از تقسیم گردشگر داخلی به دو گروه موثر و بی‌اثر، برای صنعت گردشگری گفت: برخی هستند که با وسیله شخصی‌شان به سفر می‌روند و محل شخصی برای اقامت دارند که عملا توزیع درآمد صورت نمی‌گیرد. اما دسته دوم، آنانی هستند که به چرخه صنعت گردشگری کمک می‌کنند و در مقصد، پول خرج می‌کنند. دسته دوم گردشگران ورودی هستند. از آنجا که نرخ ارز، افزایش داشته، سفر به ایران برای گردشگران خارجی ارزان‌تر می‌شود. البته با تغییر در فضای عمومی کشور، بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری و از بین رفتن فضای امنیتی حاکم، بسیاری از آژانس‌های خارج از کشور، اقدام به فرستادن گردشگر کرده‌اند. حتی پس از آن‌که انگلیس، منع ورود گردشگر را از میان برداشت، گردشگران انگلیسی تمایل‌شان بیشتر شد. در جایی خواندم که بعضی از آژانس‌های ایالات متحده، به بهانه سفر آقای روحانی به نیویورک، نسبت به ورود گردشگران آمریکایی، ابراز علاقه کردند. البته نباید از نظر دور داشت که اتفاقات رخ‌داده در منطقه، به‌خصوص ترکیه و مصر هم در جذب خارجی‌ها بی‌تاثیر نبوده است.

این کارشناس گردشگری سپس به گروه سوم یعنی گردشگران خروجی پرداخت و گفت: اما گردشگران خروجی، کمتر بوده است. زیرا قیمت‌ها، نسبت به سال گذشته افزایش را نشان می‌دهد و به همین دلیل بسیاری از مردم، سفرهای خود را جابه‌جا کردند، هرچند برای ما گردشگران ورودی به دلیل آن‌که درآمد ناخالص ارزی را نصیب ما می‌کنند، بهتر است اما گردشگران داخلی، تنها توزیع درآمد را در صنعت گردشگری سبب می‌شوند.

او فرهنگ‌سازی را بسیار مهم دانست و افزود: ما اگرچه مسافر انبوه داریم اما در جذب مسافری که کمک اقتصادی کند و گردشگر نامیده شود، ضعیف هستیم. باید سازمان متولی گردشگری، این کار را بر عهده بگیرد تا شاهد سونامی گردشگری در بعضی از روزهای خاص سال نباشیم. سفر باید برنامه‌ریزی‌شده باشد تا در ایام غیر از پیک سفر هم، درآمد نصیب مقصد کند. اکنون فرصت مناسبی برای برنامه‌ریزی توسط سازمان گردشگری است تا ظرفیت‌سازی انجام شود. من برای گردشگری ایران، به‌ویژه در مقوله گردشگر ورودی، آینده روشنی را متصور هستم.

معاون انجمن صنفی راهنمایان گردشگری تهران درباره پایان سفرهای تابستانی به تغییر مقصد گردشگران خروجی اشاره کرد و ابراز داشت: به خاطر بالارفتن هزینه‌ها، حجم قابل توجهی از کسانی که در این موقع از سال، به ترکیه می‌رفتند، به ارمنستان و گرجستان، سفر کردند که اصلا قابل مقایسه با ترکیه نیست. همیشه آژانس‌های مسافرتی، مملو از مسافر ترکیه بود. در واقع شما زمانی با یک‌میلیون تومان به ترکیه می‌رفتید اما حالا با دو‌میلیون تومان. البته اوج این سفرها، در ماه اکتبر (مهر و آبان) است و آژانس‌ها، فهرست مسافران خود را بسته‌اند. حتی نکته جالب آن است که امسال از مبادی چون لتونی و لیتوانی هم گردشگر داریم که تا به حال، سابقه نداشته است. به هر حال همه این‌ها به باز شدن فضای سیاسی و اجتماعی ایران، پس از انتخابات برمی‌گردد. علاوه بر این، اوضاع نابسامان ترکیه هم مزید بر علت شده بود. اما درباره گردشگران خروجی به شدت با کاهش روبه‌رو بودیم. یعنی تورهای اروپایی که سابق بر این، با 40-35 نفر انجام می‌شد، حالا با 20-15 نفر بسته می‌شود و به جای آن‌که ما هفته‌ای پنج تور داشته باشیم، سه تور داریم. چون واقعا قیمت‌ها، افزایش عجیبی داشته است. ما تا پیش از این، تورهای 10 روزه پاریس، بارسلون و رم را با قیمت پنج‌میلیون تومان داشتیم ولی اکنون همین تور 10‌میلیون تومان است و مردم با ما تماس می‌گیرند و توری با همان قیمت و مطلوبیت سابق را می‌خواهند. در بُعد داخلی هم اگرچه جاده‌ها را مملو از ماشین می‌بینیم اما واقعیت این است که خیلی‌ها اصلا نمی‌توانند به سفر بروند. زیرا فشار اقتصادی، اجازه این کار را به آن‌ها نمی‌دهد. البته در بحث تورهای داخلی، سال گذشته تورهای یک‌روزه هم به سختی پر می‌شدند اما تابستان امسال، تا حد محدودی، بهتر شده بود.

اشکان بُروج اما سفر به شمال و رفتن به ویلای شخصی یا اقامت در منزل اقوام و دوستان در شهرهای دیگر را مفهوم واقعی سفر و گردشگری نمی‌دانست و گفت: من این‌گونه را بیشتر جابه‌جایی قلمداد می‌کنم، زیرا گردشگر واقعی طوری سفر می‌کند که برای مقصد هم مثمرثمر واقع شود و درآمدی را به جامعه محلی تزریق کند. از سوی دیگر در تابستان، تنها شمال، شمال غرب و غرب به لحاظ آب و هوایی برای سفر مناسب است و نمی‌توان به درستی درک کرد که سفر به چه ترتیبی بوده است. در بهار و پاییز که سراسر ایران، با نسبت‌هایی مشخص، برای سفر مناسب می‌شود، می‌توان آمار واقعی را متوجه شد،‌ البته به سبب بازگشایی مدارس، قطعا با رکود مواجه خواهیم شد. با این‌که هنوز آمار منتشر نشده است، اما فکر می‌کنم اگر سال پیش 43‌درصد خانوار ایرانی سفر نرفتند، این میزان امسال به حدود 40‌درصد رسیده که امید می‌رود در دولت تدبیر و امید کاهش بیشتری را نیز شاهد باشیم و به مطلوبیت مورد نظر پیش برسیم.