به گزارش سفر نیوز، بعد ازظهر ديروز نشستي با عنوان آشنايي با خطوط، زبان‌ها و کتيبه‌هاي باستاني در ساختمان کلاس‌هاي کتابخانه واقع در کتابخانه عمومي حسينيه ارشاد برگزار شد.

در اين نشست يک دکتراي زبان‌هاي باستاني با بيان اين که در ايران قبل از رايج بودن زبان ايراني زبان‌هاي ديگري مانند زبان و خط ايلامي رواج داشته است افزود: زبان ايلامي برگرفته از خط ميخي بين النهرين است .

عبدالمجيد ارفعي تصريح کرد:منشأ اين زبان در ايران منطقه خوزستان و فارس بوده و بيشتر در مدرسه به عنوان يک زبان علمي تدريس مي‌شده است.

وي با اشاره به اين‌که درآن زمان خط عاشوري رواج کمتري داشته است اظهارداشت: براساس اولين کاوش‌هاي باستان شناسي اولين اثر خط ايلامي به سه هزار سال پيش از ميلاد باز مي‌گردد.

به گفته ارفعي؛در حدود دو هزار سال پيش از ميلاد که خط ميخي بين النهرين رواج پيدا کرد خط و زبان ايلامي به فراموشي سپرده شده و فقط دراين زبان، نام خدا و بخشي از نام‌هاي پادشاهان ماندگار شد.

به گفته اين دکتراي زبان‌هاي باستاني؛ از زبان ايلامي آثار زيادي از جمله سنگ نوشته ها، آجرنوشته‌ها و ريخته‌گري‌هاي بسياري مانند صحنه نمايش برآمدن آفتاب ديده شده که تا زمان هخامنشيان نوشته‌هاي آن به خط ميخي وجود داشته است .

وي با بيان اين‌که نگارندگان اين کتيبه‌ها، کتيبه‌ها را تا اواخر دوره هخامنشي در ايران به زبان مرسوم به بابلي مي‌نوشتند که کم کم فراموش شده و زبان و خط آرامي در دربار ساساني و اشکاني رواج پيدا کرد اظهارداشت:هم‌اکنون در منطقه آذربايجان نيز سنگ نوشته‌هايي با خط ميخي برگرفته از خط ميخي بين‌النهرين موجود است.

ارفعي با اشاره به اين‌که با ظهور آريايي‌ها، زبان ايراني وارد اين سرزمين شد به طوري‌که حکمراني آنها کم کم وارد زبان‌هاي ديگر نيز شد اظهارداشت:ازجمله مي‌توان به دوره ساسانيان اشاره کرد که لهجه جنوبي داشتند.

وي با بيان اين‌که گل نوشته‌هاي تخت جمشيد جزو گل نوشته‌هاي است که در حصار تخت جمشيد پيداشده بيان داشت: اولين اثر پژوهشي با عنوان گل نوشته‌هاي تخت جمشيد منتشر شده است.

وي با اشاره به اين‌که استوانه کوروش تنها اثر ترجمه شده به زبان فارسي است يادآور شد: درآن زمان مرسوم بوده که تمامي سنگ نوشته‌ها در ابتدا تاريخچه مختصري از پادشاهان پيش ار خود و نحوه حکومت آنها ارائه مي کردندو سپس در مورد چگونگي پادشاهي و حکومت خود سخن مي گفتند.

اين کارشناس ارشد خط‌هاي باستاني با بيان اين‌که کوروش دراين لوح در مورد چگونگي فتح بابل در يک روزفتح، استقرار سربازانش در پرستشگاه بزرگ بابل و عدم اجازه ورود سلاح به پرستشگاه اشاره مي‌کند بيان داشت: همچنين کوروش دراين لوح به ارزاني نعمت، فراواني و سپاس ازآن، نذر و نذورات موجود در پرستشگاه بابل اشاره کرده است.