به گزارش سفرنیوز، بازسازي بخشي از مسجد سپهسالار كه اواخر بهار سال گذشته بر اثر بي توجهي پيمانكار آن فروريخت؛ تا پايان مرداد ماه به اتمام مي رسد.
بخش فروريخته مسجد سپهسالار
بازسازي بخشي از مسجد سپهسالار تا پايان مرداد ماه به اتمام مي رسد.
حسن حاجي زاده، مسئول پروژه بازسازي بخش فروريخته مسجد و مدرسه عالي شهيد مطهري (سپهسالار) با بيان اين مطلب گفت:« اگر بودجه درخواستي ما ازسوي مسئولان مدرسه و مسجد شهيد مطهري تامين شود بازسازي بخش فروريخته آن تا آخر اين ماه به اتمام مي رسد.»
به گفته حاجي زاده در مراحل بازسازي كه حدود چهار ماه به طول انجاميده، حدود يكصد متر بنا ساخته شده است.
او در ادامه يادآور شد:« آجرهاي استفاده شده در ساخت بخش جديد؛ آجرهايي است كه به تاييد سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران رسيده و در اصطلاح به آنها آجرهاي «ختايي» گفته مي شود كه در ابعاد 20 در 20 در 5/5 سانتي متر توليد مي شوند.»
حاجي زاده همچنين گفت:« اگر كاشي هاي اين بنا هم كه در اصفهان درحال توليد هستند، ساخته و نصب شوند؛ مي توان گفت كه بازسازي به پايان رسيده است.»
مسئول پروژه بازسازي بخش فروريخته مسجد و مدرسه عالي شهيد مطهري (سپهسالار) گفت:« قرار است طبقه پايين اين بخش تازه ساز كه پيش از اين مغازه بوده به كتابخانه و طبقه فوقاني آن به بخش اداري تبديل شود.»
اواخر خرداد سال 1387 بخش هايي از اين بناي تاريخي در ضلع جنوب غربي مدرسه و مسجد شهيد مطهري (سپهسالار) ازجمله ديواره ها و طاق ها توسط پيمانكار فرو ريخت. بي احتياطي اصلي ازسوي پيمانكار مربوطه بوده زيرا بايد پايه هاي اين بنا شمع كوبي و مقاوم سازي مي‌شد. بعد از فروريزي اين بخش ها و احتمال خطر فروريزي سقف در پياده رو ،شهرداري منطقه 12 نيز ساير قسمت هاي اين بنا را تخريب كرد.
اين بنا بي‌ترديد يكي از بناهاي شاخص و مهم تهران و به لحاظ تزيينات كم‌نظير و تناسبات موزون در آن اثري ارزشمند در معماري ايراني به شمار مي‌رود. ساختمان آن با الهام از بهترين نمونه‌هاي پيشين خود همچون مسجد سيد و مسجد حكيم اصفهان و مسجد سلطاني سمنان و دانشگاه الازهر مصر طراحي شده و از هر نظر تابع الگوهاي معماري سنتي ايراني است.» تاريخ گواهي مي دهد که طراح و ناظر بنا ميرزا مهدي‌خان شقاقي، ممتحن‌الدوله (1263 _ 1327 ه.ق) و سازنده آن ابوالحسن‌خان معمارباشي است.
ميرزا مهدي‌خان شقاقي فرزند رضاقلي‌خان از حقانين ايل قشقايي است. وي پس از دو سال تحصيل طب در دارالفنون در سن 14 سالگي به همراه گروه 42 نفري از دانش‌آموزان ايراني به فرانسه فرستاده شد. او در آنجا به علت اندام درشت خود به «حسين كُرد» معروف شد اما پس از طي دو سال تحصيلات مقدماتي و گرفتن ديپلم در مدرسه ديپ به پاريس بازگشت و وارد مدرسه مهندسي راه و پل‌سازي شد و در سال 1243 ش (1864 م)ديپلم مهندسي خود را دريافت کرد.
وي در سفر سوم ناصرالدين شاه به اروپا (1306 ه.ق) يكي از همراهان او بود و به همين جهت به لقب ممتحن‌الدوله نائل شد.
ازجمله آثار مهندسي ممتحن‌الدوله مي‌توان به طرح منزل و مسجد و مدرسه سپهسالار، نقشه قصر فيروزه و چند بناي ديگر اشاره کرد. وي مدتي نيز در زمان وزارت قوام‌الدوله به عنوان مستشار وزارت امور خارجه به خدمت پرداخت. از او آثار و نوشته‌هاي عديده‌اي بر جاي مانده كه خاطرات وي از مهم‌ترين آنها است.
