به گزارش سفرنيوز ، در نشست علمی همایش گنجینه های از یاد رفته هنر ایران در تبریز ضمن تاکید بر ضرورت کاربردی شدن هنر های سنتی، احیاء هنرهای سنتی منوط به احیاء فرهنگ کاربردی آنها دانسته شد.
نشست علمی گنجینه های از یادرفته هنر ایران که به عنوان اولین نشست علمی در استقبال از همایش گنجینه های از یاد رفته هنر ایران که آذر ماه جاری در تهران برگزار خواهد شد به همت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی با حضور هنرمندان و اساتید برجسته در تالار خاقانی تبریز بر پا شد و اساتید برجسته این حوزه به ارائه مقاله در این خصوص پرداختند.
خداوردی کریمی نژاد معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی در آغاز این گردهمایی طی سخنانی ضمن خیر مقدم گوئی به میهمانان حاضردر همایش با بیان اینکه هنر در اجتماعات بشری فراموش نمی شود افزود؛ تولیدات هنری که عصاره فکری و اندیشه های هنرمند بر روی اشیاء می باشد، زمانی به دست فراموشی سپرده می شود که نحوه استفاده و کاربرد آن در زندگی بشری به نسل ها منتقل نگردد.
وی ابراز امیدواری کرد راه حل های ارائه شده در چنین همایش هایی بتواند ذائقه بشری را زنده و گنجینه های از یاد رفته را به زندگی بشری باز گرداند.
همچنین در این همایش دکتر رفیعیان طی سخنانی با تاکید بر ضرورت حفظ هویت بشری در تمامی جوامع بشری، بی هویت کردن مردم را جزو نقشه های بد خواهان ملت ما در این مقطع تاریخی دانست و خاطر نشان کرد؛ همین گروهها سعی کرده اند این ملت دارای سابقه درخشان تاریخی، فرهنگی و دینی را بی هویت جلوه دهند اما خوشبختانه آنچه که خواسته اند نتوانسته اند.
بر پایه گزارش روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی ، در این همایش با تاکید بر نقش سفال در تاریخ نگاری، یاد آور شد که هنر سفالگری در تبریز نسبت به گذشته احیاء گردیده است که ارائه کننده گان مقاله به نقش مهم و تعیین کننده اساتید در آموزش هنرجویان و حمایت میراث فرهنگی در احیاء این هنر تاکید شد.
در این همایش اساتید ضمن اظهار تاسف مبنی بر صرف ویترینی و نمایشگاهی شدن هنر های صناعی در زندگی مردم بر ضرورت کاربردی شدن هنرهای صناعی در زندگی روزمره مردم تاکید و خاطر نشان شد که هنر های سنتی مابه لحاظ کاربردی نبودن به دست فراموشی سپرده می شود و برای غلبه بر همین مسئله ،احیاءباید به سراغ هویت برود.
همچنین یاد آور شد که گنجینه ها از یاد نمی روند بلکه ما هستیم که خود را از یاد برده ایم و اگر به خود باز گردیم و هویت از دست رفته را بازیابیم این گنجینه ها نیز احیاء خواهند شد.
همچنین در سخنرانی های این همایش ، هنر چاپ کلاقه ای جزو هنرهای در حال فراموشی خوانده شد و بر حمایت از ترویج این هنر تاکید شد.
درادامه این همایش از هنر جلد سازی به عنوان یکی از شاخصه های اصلی کتاب سازی در تمدن ایرانی یاد شد و تاکید گردید که جلد سازی ایرانی سر آمد جلدسازی دنیاست و خوشبختانه این هنر رو به تعالی است.
همچنین خاطر نشان شد جلد هایی که در تبریز وجود دارد غالبا روغنی و لاکی هستند که عموما مربوط به دوره قاجار یه به شمار می روند. همچنین جلد هایی از دوران صفویه وجود دارند که اساسا جلد های روغنی در دوره قاجار به اوج خود رسیده اند.
گفتنی است در حاشیه این همایش نمایشگاهی از هنر های از یاد رفته ترتیب یافته بود و در برخی رشته ها به صورت ورکشاپ نیز دایر شده بود.
