پايگاه اطلاع رسانی گردشگری سفر نيوز

[نسخه مخصوص چاپ ]

SAFARNEWS.COM


دست‌درازی قاچاقچیان به نقش‌برجسته تاریخی تنگ سروک
تاريخ خبر: شنبه، 23 ارديبهشت 1402 ساعت: 10:05
به گزارش سفرنیوز، قاچاقچیان آثار تاریخی و جویندگان گنج به یکی از سنگ‌نگاره‌های الیمایی تنگ سروک دست درازی کردند. سیاوش آریا، فعال میراث فرهنگی با انتشار تصاویری از تخریب‌های قاچاقچیان آثار تاریخی به این سنگ‌نگاره، گفت: این سنگ‌نگارۀ بسیار ارزشمند «الیمایی» از مجموعه «تنگ سروک» است که از سوی تاراجگران و سودجویان اموال تاریخی مورد دستبرد قرار گرفته و با مواد منفجره و ابزار حفاری به بخشی از تخته سنگی که این نقش بر آن حجاری شده، آسیب رساندند. به گفته این پژوهشگر میراث فرهنگی، مجموعه تاریخی و طبیعی «تنگ سروک» در بخش مرکزی روستای سروک در استان کهگیلویه و بویراحمد واقع شده است. این محوطه دربرگیرنده چهار سنگ‌نگاره ارزشمند از دوران الیمایی است که بی‌مانند هستند. او گفت: از این مجموعه، نخستین سنگ‌نگاره از سمت «تنگ ماغر»، در ۲۲ آبان ۱۳۸۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. این فعال میراث فرهنگی به آسیب‌های دیگری که به این سنگ‌نگاره وارد شده است، اشاره کرد و افزود: چند سال پیش به این سنگ‌نگاره هیچ آسیبی وارد نشده بود، در همین یکی دو سال گذشته این آسیب‌ها وارد شده است. او همچنین به اظهارات جعفر مهرکیان ـ باستان شناس، درباره هویت سنگ‌نگاره الیمایی ـ اشاره کرد که گفته است: «این سنگ‌نگاره‌ها روی تخته سنگی کمابیش مخروطی‌شکل که حدود چهار در چهار متر و یا چهار در شش متر است به گونه‌ای نامنظم در دو سوی آن، از دوره الیمایی تراشیده شده است. در یکی مردی لمیده که دو پایش را روی هم گذاشته و دست راست خود را نیز روی پا‌ها گذاشته و جامی در دست چپ دارد، که بیانگر صحنه مرگ است. در نقش برجسته دیگر که دو فرد را نشان می‌دهد، یکی دستانش را به نشان احترام روی سینه نگه داشته است و فرد دیگر، جام در دست دارد. هر دو به گونه‌ای تمام رخ نشان داده شده است. پای چپ آن‌ها به گونه‌ای تمام رخ یا از روبرو است و پای راست آن‌ها به گونه نیمرخ نشان داده شده است. کمربندی در کمر دو فرد دیده می‌شود که حالت گره‌خوردگی دارد و همانند یک زنار می‌ماند. روی دوش‌های آن‌ها شالی وجود دارد که به دید من فردی که شال روی دوشش است یک کاهن بوده و فردی مذهبی است و در واقع، این دو کاهن به شمار می‌آیند. همچنین آن فرد لمیده نیز یک کاهن است، نه آن‌گونه که برخی تفسیر کرده‌اند که شاه است. در کل لمیدگی و جامِ در دست که سابقه فراوانی در ایران الیمایی دارد، بیانگر مرگ است.»