به گزارش سفرنیوز،باستان‌شناسان مؤسسه تحقیقات اکوسیستم در دانشگاه کیل (CAU) با همکاری مؤسسه باستان‌شناسی آلمان (DIA)، مطالعاتی را در مورد «اهرام پالائو» انجام داده‌اند که پرده از روش‌های ساخت و ساز جدیدی در آن زمان برداشت.
محققان و باستان‌شناسان مطالعاتی را در مورد اهرام پالائو در جمهوری پالائو (کشوری جزیره‌ای در اقیانوس آرام در قاره اقیانوسیه) انجام داده‌اند که بینش جدیدی در مورد ساخت و ساز اهرام این منطقه را آشکار می‌کند. بناهای تاریخی از دوران ماقبل تاریخ در سراسر اقیانوسیه گسترده شده‌اند و آثار خاکی مطبق را در جزایر پالائو در حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد به وجود آورده‌اند. سنت‌های شفاهی منطقه حاکی از آن است که مار غول‌پیکری خودش را به دور تپه‌های جزیره پالائویی پیچانده است و با بدن خود این اشکال هرمی‌شکل را ایجاد کرده است.
با استفاده از روش‌های زمین‌باستان‌شناسی، یک تیم بین‌رشته‌ای متشکل از خاک‌شناسان، دیرینه‌اکولوژیست‌ها و باستان‌شناسان به این نتیجه رسیده‌اند که سازندگان از سنگ‌های آتشفشانی قدیمی استفاده کرده و آن را با مقادیر زیادی سرامیک در هم آمیخته‌اند تا بستری محکم برای تپه‌ها ایجاد کنند. سپس، با استفاده از خاک‌های هوموسی یا گیاخاک، لایه‌های بعدی را اضافه کرده‌اند تا امکان رشد گیاهان هم فراهم شود.
آنت کولم، هماهنگ‌کننده تحقیقات و رهبر حفاری، توضیح داد: «طی چندین نسل و با حجم کاری بالا و غیرقابل تصور، میلیون‌ها تن خاک باید توسط کارگران جابجا شده باشد و این دستاورد فقط در یک جامعه سازماندهی‌شده از نظر سیاسی امکان‌پذیر است.»
در حالی که بخش قله‌ها بیشتر برای باغبانی مورد استفاده قرار می‌گرفته است، برخی از آن‌ها مانند جنوب جزیره بابلداوب به عنوان محل دفن اجساد هم استفاده می‌شده است. محققان در آنجا شش اسکلت باستانی پیدا کردند.
کولم در ادامه گفت: «با توجه به اینکه جمجمه به خوبی حفظ شده‌اند، هنوز امید داریم که بتوانیم آنالیز DNA را بر روی آن‌ها انجام دهیم، و آن را با DNA جمعیت امروزی در منطقه مقایسه کنیم. این تحقیقات ممکن است بخش‌های مبهم در ردیابی و تاریخ سکونتگاه‌های این منطقه از در اقیانوسیه را آشکار کند.»