به گزارش سفر نیوز ، محمدرضا رحیمی نگارگر (مینیاتوریست) ساکن ارومیه، از هنرمندان مطرح صنایع‌دستی کشور است که در زمینه آمورش این هنر اصیل ایرانی تلاش‌های اثرگذاری داشته است.
این هنرمند رشته نگارگری از جمله افرادی است که از وقتی خود را شناخته با هنر نگارگری اصیل ایرانی آشنا شده است، او اغلب سال‌های زندگی‌اش را با علاقه و روحیه خستگی‌ناپذیر به یادگیری و آموزش نگارگری پرداخته است.
او که متولد سال 1335 در اصفهان بوده از سال 71 در ارومیه ساکن است و در طول زندگی حرفه‌ای خود شاگردان زیادی را تعلیم داده و آثار متعددی خلق کرده که در موزه‌های مختلف داخلی و خارجی و در ویترین خانگی هنردوستان می‌درخشد.
محمدرضا رحیمی در خصوص دلایل و انگیزه ورودش به رشته نگارگری می‌گوید: «محل زندگی ما نزدیک میدان نقش جهان در اصفهان بود و من هر وقت از خانه خارج می‌شدم در مسیر، کاشی‌کاری‌ها و تزئینات متعدد و زیبای مساجد، موزه‌ها، سردر بازارها و فضاهای معماری دیگر، چشم و ذهن مرا به خود مشغول می‌کرد و به تدریج با مشاهده این زیبایی‌ها، علاقه به این نقش و نگارها در من ایجاد شد و در نتیجه در دوران دبیرستان و به هنگام انتخاب رشته، من برای ادامه تحصیل در مقطع متوسطه، هنرستان هنرهای زیبای اصفهان را انتخاب کردم.»
او می‌افزاید: «در سال 51، هنرستان هنرهای زیبا فقط در شهرهای اصفهان و تهران وجود داشت، بنابراین من پیش از ثبت‌نام در هنرستان اصفهان، به جهت علاقه و هیجان زیادی که برای یادگیری نقاشی و نگارگری داشتم یک سال تحصیلی به‌صورت هفته‌ای یک جلسه به‌عنوان هنرجوی آزاد در کلاس‌های درس استاد فرشچیان در تهران حضور می‌یافتم که این کلاس‌ها برای من بسیار ارزشمند بود و با این اندوخته گرانبها، وارد هنرستان شدم.»
این هنرمند در خصوص افتخارات و جوایز کسب کرده عنوان می‌کند: «من در طول سال‌های فعالیتم در کارگاه‌ها و نمایشگاه‌های مختلف شرکت کرده و آثار متعددی را تولید کرده‌ام که مورد استقبال نهادهای دولتی و غیردولتی قرار گرفته است برای مثال دو اثر بنده خریداری شده و در موزه آلمان قرار دارد، در موزه‌های امام علی(ع) وابسته به شهرداری تهران و موزه امام رضا(ع) مشهد نیز آثاری از بنده به نمایش گذاشته شده است، همچنین در کتاب «گوی و چوگان» انتشارات نشر کتابسرا، 16 اثر من در ارتباط با موضوع کتاب نیز چاپ شده است.»
او در خصوص سبک و روش هنرش تصریح می‌کند: «در مجموع موضوع آثار بنده ترکیبی از نقش مایه هنر ایرانی به سبک اکسپرسیونیسم است اما من، خودم را محدود به سبک خاص و ثابتی نکرده‌ام، اعتقاد دارم که یک هنرمند باید جستجوگر و خلاق بوده و همیشه دنبال فرم‌های نو باشد.»
رحیمی در ارتباط با وضعیت رشته نگارگری در ارومیه تصریح می‌کند: «پس از ازدواج و با مهاجرتم به ارومیه در سال 71 متوجه شدم تعدادی هنرمند علاقه‌مند و مجرب در این شهرستان هستند که به صورت خودساخته مینیاتور را فراگرفته‌اند و وجود چنین افرادی در ارومیه جای خوشحالی داشت سپس زمینه لازم برای همکاری من با آنها فراهم شد و با یکدیگر همکاری کردیم.»
او خاطرنشان می‌کند: «البته باید این را هم اشاره کنم که در آن زمان در زمینه آموزش این رشته، در ارومیه ضعف‌هایی هم وجود داشت که بنده حسب علاقه و وظیفه‌ای که داشتم در دانشگاه علمی و کاربری و دیگر مراکز آموزشی شروع به آموزش این هنر کردم و این برای من جای افتخار بود که در طول حضورم در این شهر توانستم داشته‌هایم را به تعداد قابل توجهی از هنرجویان منتقل سازم.»
این هنرمند بیان می‌کند: «چند سالی است از سوی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری آذربایجان‌غربی فضایی در محل ساختمان معاونت صنایع دستی در اختیار من قرار گرفته و در آنجا کار می‌کنم و اگر هم مراجعه‌کننده علاقه‌مندی پیدا شد، همانجا از آثار بازدید می‌کند یا سفارش تولید و خرید می‌دهد.»
او می‌گوید: «در نمایشگاه‌های فصلی و مناسبتی صنایع‌دستی هم که در طول سال برگزار می‌شود دوستان لطف دارند و مرا همیشه دعوت می‌کنند و در این فرصت‌ها نیز همواره مشارکت داشته و به صورت زنده کارهایم را ارائه می‌دهم.»
رحیمی با اشاره به هنرهای اصیل و ارزشمند ایرانی اعم از نگارگری و دیگر هنرها که همگی جزئی از میراث ملموس و معنوی ایران زمین هستند، تصریح می‌کند: «در نگاه به آثار هنری هنرمندان کشور، مفهوم زیبایی شناختی به درستی برای عموم مردم تعریف و تبلیغ نشده است و این وظیفه خود هنرمند، نهاد دولتی متولی، دانشگاهیان و اساتید مربوطه است که جنبه‌های اصیل و زیبایی‌شناسی این آثار را برای عموم شهروندان بشکافند.»