به گزارش سفرنیوز، یافته‌ها و پژوهش باستان‌شناسی که به‌منظور تعیین عرصه، پیشنهاد حریم و مرمت قلعه لیسار در گیلان انجام شد، نشان داد این قلعه براثر آتش‌سوزی و جنگ تخریب‌شده است.
سید مهدی میرصالحی سرپرست پروژه تعیین عرصه، پیشنهاد حریم و مرمت قلعه لیسار با اعلام این خبر گفت: «این قلعه در 15 کیلومتری شمال شهرستان تالش در کنار جاده اصلی مواصلاتی رشت به آستارا قرار دارد.»
او افزود: «قلعه لیسار بر روی تپه‌ای طبیعی به ارتفاع تقریبی 60 متری از سطح دریای کاسپین قرارگرفته و در دو بخش ارگ مرکزی و باروی محافظ ارگ ساخته‌شده است.»
میرصالحی بابیان این که مصالح به‌کاررفته در این سازه، سنگ قلوه‌ای سرخ‌رنگ از نوع سنگ خارا از رودخانه لیسار بوده است، اظهار کرد: «آجرهای به‌کاررفته در این بنا از نوع خشتی به ابعاد مختلف بوده که با ملاط ساروج به یکدیگر متصل شده است.»
او ویژگی‌های این بنا را وجود دو آب‌انبار بزرگ و کوچک در جوار ارگ دانست و تصریح کرد: «آب‌انبار بزرگ در ضلع شمالی و آب‌انبار کوچک در ضلع غربی قرار دارد.»
به گفته سرپرست پروژه تعیین عرصه، پیشنهاد حریم و مرمت قلعه لیسار آب این آب‌انبارها از نزولات جوی باران به دست می‌آید که با توجه به اندود ساروج که بر دیواره آب‌انبارها مشاهده می‌شود، باعث پاره شدن دیواره آن‌ها شده، به این ترتیب آب‌های ذخیره‌شده در آب‌انبارها نگهداری می‌شده است.
او اشیاء به‌دست‌آمده در این قلعه ازجمله سفال‌های لعاب‌دار و بدون لعاب در رنگ‌ها و اشکال مختلف را نشان‌دهنده تنوع اشیای موجود در این سازه دانست و تصریح کرد: «از دیگر اشیای به‌دست‌آمده در این محوطه می‌توان به سکه مسی (فلوس) مربوط به دوره اتابکان آذربایجان اشاره کرد.»
میرصالحی گفت: «اتابکان آذربایجان درواقع جانشینان سلاجقه محسوب می‌شدند که در اواخر دوره سلجوقی در منطقه آذربایجان و شمال غرب ایران فرمانروایی می‌کردند.»
او خاطرنشان کرد: «با توجه به آثار به‌دست‌آمده در این محوطه می‌توان این‌طور نتیجه گرفت که با یک محوطه و سازه سلجوقی مواجه هستیم.»
سرپرست پروژه تعیین عرصه، پیشنهاد حریم و مرمت قلعه لیسار به نحوه سقوط این قلعه اشاره کرد و افزود: «آثار سوختگی در جای‌جای این قلعه به هنگام کاوش باستان‌شناسی قابل‌مشاهده بود و وجود یک ظرف مملو از غذا شامل استخوان پرندگان که به‌صورت برگشته به‌دست‌آمده بود نشان‌دهنده مأمور بودن این قلعه تا آخرین لحظه قبل از آتش‌سوزی است.»
او گفت: «طی مراحل بعدی کاوش، به دست آمدن سر پیکان جنگی نشان‌دهنده تخریب این قلعه و آتش‌سوزی کلی براثر یک جنگ و درگیری بوده که به‌مرورزمان پس از رویش گیاهان در زیرخاک مدفون‌شده است.»
سرپرست هیئت کاوش تصریح کرد: «این سازه پس از کاوش باستان‌شناسی هم‌اکنون در دست مرمت است و در آینده به‌منظور ایجاد یک سازه تاریخی برای بازدید گردشگران در نظر گرفته‌شده که اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گیلان در این خصوص با سازمان‌های ذی‌ربط در حال مذاکره است