به گزارش سفرنیوز، پانصد و هفتمین شب بخارا با موضوع نقاشی قهوه‌خانه‌ای و با حضور رئیس موزه ملی ایران، رئیس ستاد گردشگری شهرداری تهران، سردبیر مجله بخارا و تعدادی از هنرمندان عصر روز دوازدهم شهریورماه سال جاری در سالن همایش‌های موزه ملی ایران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم علی دهباشی سردبیر مجله بخارا با تقدیر و تشکر از ستاد گردشگری شهرداری تهران و موزه ملی ایران در برگزاری این مراسم، برنامه را آغاز کرد.
جبرئیل نوکنده رئیس موزه ملی ایران نقاشی قهوه‌خانه‌ای را تجلی ذهن واقعیت‌گرا و خیال‌پرداز نقاش ایرانی دانست و گفت: «نقاشان قهوه‌خانه‌ای همیشه زنده‌اند و در حافظه تاریخ این سرزمین به یادگار خواهند ماند.»
او همچنین بابیان این مطلب که قهوه‌خانه‌ها نهاد فرهنگی و مرکز نشر افکار و عقاید عامه بوده و همچنین نقطه امنی برای روایت‌هایی که "نقاشی قهوه‌خانه" نام گرفت، افزود: «این هنر را باید از چند سو نظاره‌گر بود. نخست نقاش مکتب ندیده‌ای که خلاقانه تصورات ذهنی خود را بر اساس شنیده‌های نقالان و مردم کوچه و بازار بر این پرده به تصویر می‌کشید و در دنیای فرم و رنگ، مقدسات، اسطوره‌ها و حماسه‌های غرورآفرین را با چنان مهارتی نقش و نگار می‌زد، که گویی همگی بر این پرده زنده‌اند و روایتی را در لحظه وقوع به ثبت می‌رساند.دوم این‌که نقالی بود که عامه مردم را باریشه‌های ملی و مذهبی‌شان پیوند می‌داد و برای لحظاتی آن‌ها را تبدیل به قهرمانان روایت‌هایی می‌کرد که بر پرده خیال جان می‌گرفتند.
او افزود: «آن‌ها میراثبان بی‌نام‌ونشان بودند که ارزش‌های مذهبی و ملی را بر دل مردم کوی و برزن می‌نشاندند.»
منصور عباسی نقاش قهوه‌خانه‌ای نیز به شیوه زندگی و تأثیر پدرش گدا علی عباسی بر ذهن او و توصیف محتوای تعدادی از آثار خود و پدرش پرداخت و گفت: «نقاشی قهوه‌خانه‌ای صرفاً یک نقاشی معمولی نیست و در اصل پیامی دارد و آن پیام، زنده کردن فرهنگ، باورها، اسطوره‌ها و قهرمانان مردمی ایران است.»
او همچنین افزود: «این هنر می‌تواند به‌عنوان کالای گردشگری، صنایع‌دستی و مردمی ایران معرفی و به نسل جوان مشتاق آموزش داده شود تا اسطوره‌ها و قهرمانان خود را بهتر بشناسند.»
آیدین آغداشلو نقاش- گرافیست- نویسنده و تصویرگر کتاب‌های درسی ایران با بررسی سیر تحول نقاشی قهوه‌خانه‌ای گفت: «این هنر نقاشی مردمی است به دلیل این‌که بر اساس توافق عام و همگانی که بر مبنای سنت بود، شکل می‌گرفت و تفاهم و توافق میان هنرمند، سفارش‌دهنده و بیننده برقرار بوده است. »
او اظهار داشت: «نقاشی قهوه‌خانه‌ای دنباله سنت معنا گذاری نقاش ایرانی است و تقابل دوجهان خیر و شر را نشان می‌دهد و با این تلمیح که شر ظاهراً و موقتاً پیروز است، اسباب دلگرمی را فراهم می‌کند. »
آغداشلو افزود: «نقاشی قهوه‌خانه‌ای آخرین نفس نقاشی سنتی ایران است، ادامه پیدا می‌کند، تکرار می‌شود و بینندگانش را خواهد داشت.»