به گزارش خطوط پروازی،
دست نقاش طبیعت و ذوق الوندنشینان، تلفیقی هنرمندانه از خشت، سنگ و طبیعت بکر را رقم زده و روستایی سنگی با ابهتی شگفت انگیز به نام ورکانه را پدید آورده است.وستای گردشگری ورکانه در استان همدان با قدمت 400 ساله در 20 کیلومتری جنوب شرقی شهر همدان و در دل دره آبشینه قرار گرفته و از آنجا که سنگ، اصلی ترین مصالح به کار رفته در ساخت بناهای این روستا است به روستای سنگی شهرت یافته است.
روستای ورکانه همدان که به عنوان نگین گردشگری روستایی این استان شهرت یافته است با سنگ های لاشه که تمام کوچه های آن را احاطه کرده اند و زیر نورهای موضعی به رنگ قهوه ای سوخته درمی آیند، تصاویر اروپای دوران رنسانس را یادآور می شود.
بافت کالبدی، چشم اندازهای طبیعی، سادگی معماری خانه ها، بافت متراکم روستا و استفاده از مصالح بومی و محلی، این روستا را در میان 20 روستای هدف گردشگری استان همدان به یکی از شاخص ترین روستاها تبدیل کرده است.
کوچه باغ های باریک و پر پیچ و خم و شیب داری که هم پا و مطابق با جریان طبیعی جوی آب ساخته شده، چشمه های فراوان میان روستا، درختان سر به فلک کشیده و خانه های قدیمی با پنجره های مشبک چوبی و معماری سنتی روستا هوش از سر گردشگر می رباید و هر بیننده ای را به تحسین این همه زیبایی وا می دارد.
عناصر تاریخی همچون اصطبل مهری خانم و قلعه اربابی، مراکز فرهنگی همچون حمام و مسجد جامع روستا، وجود ایوان ها و فضاهای نیمه باز در خانه های روستایی و سکوهای نشستن رهگذران در میان کوچه ها از مهمترین گزینه های گردشگری روستای ورکانه است که باعث شده در فهرست آثار ملی به ثبت برسد و اکنون به عنوان منطقه ویژه گردشگری مطرح باشد. همچنین وجود گورستان ساده ای در روستای ورکانه که در آن هیچ سنگ قبری دیده نمی شود از دیگر مواردی است که مورد توجه قرار دارد.
گذشته از این، محور ارتباط اصلی روستا از شهر همدان نیز دارای مناظر و چشم اندازهای زیبایی است که می تواند به عنوان محوری توریستی مطرح شود زیرا وجود چشم اندازهای زیبا و مناظر بدیع این محور را یکی از پتانسیل های بالفعل شهر همدان کرده است. این محور از جاده همدان - ملایر منشعب می شود و پس از عبور از سد اکباتان و روستاهای یلفان، شمس آباد و علی آباد به ورکانه می رسد.
در گویش کردی «وَر» به معنی «کنار» و «کانه» به معنی «چشمه» است، «ورکانه» نیز به معنی کنار آب و چشمه بوده که رودخانه "ارزانفود" نیز از غرب این روستا عبور می کند. ارتفاع این روستا از سطح دریا، 2 هزار و 250 متر و آب و هوای آن در بهار و تابستان، معتدل و در زمستان سرد است. این روستا زادگاه پرفسور موسیوند، سازنده نخستین قلب مصنوعی جهان است که در سال 1315 در این دیار چشم به جهان گشود.
