به گزارش سفرنيوز ، آتشکده ري يا تپه ميل يادگاري از دوره ساسانيان و شايد قديمي ترين آتشکده است .
اين بناي قديمي بقاياي اتشکده بزرگ ري است و يکي از مهمترين آتشکده هاي پيش از اسلام که به روايت تاريخ طبري از آن قديمي تر وجود ندارد.
بخشي از بناي آتشکده ري در زمان حمله اسکندر به ايران خراب شد و فقط بخشي از بناي چهارطاقي و زيباي آن به صورت دو ميل باقي مانده است از اين رو بقاياي به جاي مانده از آتشکده ري را که بر تپه اي واقع شده است تپه ميل مي نامند.
بناي آتشکده از سنگ و آجر با ملات ساروج که در ساختمان آن از خشت نيز استفاده شده است.
آنچه از پوشش بنا اکنون برجاست يک جفت قوس هلالي با نقطه بيضي است در راستاي محور اصلي تالار راهروي کم عرض تونل مانندي سراسر طول تالار را از زير طي مي کند که از منتهي اليه غربي راهروي هم عرض ديگري بر آن عمود مي شود و ورودي اصلي راهروي زيرين در جبهه شرقي زير ايوان اصلي است.
بناي چهارطاقي آتشکده داراي چهار دالان سرپوشيده بود که اتش مقدس را براي حفاظت از آب ، خاک و باد از اين دالان ها عبور مي دادند.
در اکتشافات انجام شده فقط يکي از اين دالان ها پديدار شده است.
در کتاب مروج الذهب مسعودي ساخت آتشکده ري را به فريدون نسبت مي دهد و راويان روايت کرده اند که مسلمانان در فتح ري چون با مردم انجا صلح کردند اتشکده را باقي گذاردند.
به جاي ماندن قسمتي از طاق هاي اين آتشکده در عصر حاضر گواهي است بر اين که آتشکده ري در زمان صدر اسلام خراب نشده است .
بلندي تپه ميل از سطح دشت اطراف 18 متر است و حدود 25 متر پهنا و 20 متر درازا دارد.
اطراف اين تپه بلند تپه هاي کم ارتفاع کوچکتر پراکنده شده که مشرف بر آنها قرار گرفته است .
اين مجموعه منطقه اي به وسعت 800 در 900 متر را شامل مي شود.
بر بالاي تپه بناي اصلي آتشکده در راستاي شرقي غربي برپاست طرح کلي بنا تالار ستون داري بوده با دو رديف ستون چهارگوشه سه تايي که به 3 بخش تقسيم شده است يک بخش مرکزي عريض تر و دو بخش جانبي کم عرض تر ورودي اصلي تالار اتشکده در جبهه شرقي از طريق يک ايوان چهارستوني مدور که پايه هاي سر ستون هاي انها در گوشه هاي شمال شرقي و جنوب به شرق ايوان برپاست.
تپه ميل حدود 12 کيلومتري جنوب شرقي حرم حضرت عبدالعظيم ع و در 2 کيلومتري جنوب قلعه نو بخش کهريزک شهرستان ري بر فراز تپه اي بلند در روستاي قلعه نو قرار دارد.
نخستين بار در سال 1909 ميلادي يک هيئت فرانسوي فعاليت خود را به منظور کاوش در محوطه باستاني تپه ميل اغاز کرد سپس هيئتي ايراني از سال 1331 تا 1334 کار حفاري و مرمت بخش هايي از اين بنا را به عهده گرفت و اخرين دوره مطالعات باستان شناسي در اين محل در سال 1378 انجام شد.
اثار به دست امده در تپه ميل گچبري هايي با نقوش اسليمي و گياهي مربوط به اواخر دوران ساساني و اوايل دوره اسلامي است.
از تپه ميل به عنوان اثري برجاي مانده از يک اتشکده دوره ساساني ياد شده که در فهرست اثار ملي ايران نيز ثبت شده است.
