به گزارش سفر نیوز ، سومین و آخرین فصل از کاوش در تپه شماره ۸ از محوطه عظیم و روباز پارینه‌سنگی میرکِ سمنان با ثبت و ضبط بیش از چهارهزار یافته فرهنگی و همچنین با همکاری پژوهشگرانی از موزه انسان‌شناسی پاریس، مرکز ملی علوم فرانسه، دانشگاه فرارا و دانشگاه بوردو به پایان رسید.
حامد وحدتی‌نسب، سرپرست کاوش در محوطه پارینه‌سنگی میرکِ سمنان امروز شنبه ۲ دی ۹۶ با اعلام این خبر گفت: «ثبت و ضبط بیش از چهارهزار یافته فرهنگی در شکل دست افزارهای سنگی و بقایای استخوانی جانوران از اعماق نهشته‌های زیرین تپه و به دست آوردن تصویری واضح از دیرین اقلیم منطقه و صنایع سنگی متداول، دستاورد سه فصل کاوش در تپه شماره ۸ محوطه میرکِ سمنان بود.»
او تکمیل مطالعات رسوب‌شناسیِ منجر به شکل‌گیری محوطه و بازسازی دقیق نحوه شکل‌گیری تپه شماره ۸، کالیبره کردن گاه‌نگاری‌های مطلق انجام‌شده به روش OSL را اهداف اساسی در این فصل برشمرد.
این دانشیار گروه باستان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس در ادامه نمونه‌برداری برای انجام گاه‌نگاری‌های بیشتر، بررسی کوهستان‌های مشرف به کویر مرکزی در منطقه مهدیشهر (توسط تیمی جداگانه به‌سرپرستی مژگان جایز از پژوهشکده باستان‌شناسی) و تکمیل کاوش در بخش‌های ناتمام مانده از ترانشه سال گذشته را از دیگر اهداف این فصل از کاوش در محوطه پارینه‌سنگی میرکِ اعلام کرد.
نوسانات اقلیمی در ۷۰هزار سال گذشته
به گفته این باستان‌شناس، نتایج مقدماتی به‌دست آمده از سومین فصل کاوش در تایید و تکمیل نتایج سالیان گذشته بوده و حاکی از این است که منطقه مورد مطالعه (جنوب سمنان) درخلال ۷۰هزار سال گذشته به‌کرات دچار نوسانات اقلیمی شده است.
او با اشاره به اینکه در مواقعی کل دشت به شکل مرداب درآمده و سپس برجستگی‌های خشکی برای سکونت انسان عصر پارینه‌سنگی در آن شکل گرفته است، گفت: «بقایای شکار انسان در شکل استخوان‌های اسب وحشی، گاومیش و گوزن در کنار هزاران قطعه دست‌افزارسنگی شاخص دوران پارینه‌سنگی میانی در کنار نتایج گاهنگاری مطلق نهشته‌های باستانی همگی در تایید این گزاره هستند که میرک از حوالی ۷۰هزار سال پیش و به احتمال زیاد توسط نوعی از انسانِ منقرض‌شده به نام انسان نئاندرتال مورد سکونت‌های موقت ولی مکرر قرار گرفته است.»
وحدتی‌نسب افزود: «چنین استقرارهایی به‌ویژه در مراحلی که منطقه خشک و قابل سکونت بوده تا آغازین روزهای دوره پارینه‌سنگی جدید (حوالی ۳۵هزار سال پیش) ادامه یافته است.»
میرک محوطه‌ای کلیدی در ایران و جهان
او خاطر نشان کرد: «محوطه در زمان حضور نوع جدیدی از انسان (انسان هوشمند) که جد تمامی انسان‌های امروزین محسوب می‌شود نیز شاهد ادامه یافتن استقرارهای انسانی بوده است.»
او با اشاره به ثبت و ضبط بقایای فرهنگی این انسان که کاملا با انسان پیشین (نئاندرتال) متمایز است، در نهشته‌های بالایی محوطه گفت: «از همین روی میرک یکی از محوطه‌های کلیدی در ایران و جهان است که می‌تواند پاسخگوی پرسش محوری چگونگی نحوه تعامل انسان نئاندرتال با انسان هوشمند باشد.»
این باستان‌شناس در پایان ماحصل سه فصل کاوش در تپه شماره ۸ محوطه میرکِ سمنان را ثبت و ضبط بیش از چهارهزار یافته فرهنگی در شکل دست‌افزارهای سنگی و بقایای استخوانی جانوران از اعماق نهشته‌های زیرین تپه، به‌دست آوردن تصویری واضح از دیرین اقلیم منطقه و صنایع سنگی متداول در آن زمان اعلام کرد.
سومین و آخرین فصل از کاوش در تپه شماره ۸ از محوطه عظیم و روباز پارینه سنگی میرک سمنان با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری انجام شد.
