به‌گزارش سفرنیوز، وحید بارانی، سرپرست هیئت بررسی و بازنگری محوطه‌های شغا و تیموران حوضه رودخانه کُر استان فارس، در نشستی که دیروز 3 تیر 96 در پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری برگزار شد، با اعلام این مطلب گفت: «استقرارهای این دوره بیشتر نزدیک به راههای ارتباطی، منابع آبی و چراگاه‌ها بوده که نقش اصلی را در تعاملات جوامع این دوره داشته است.»
او افزود: «دوره شغا و تیموران مرحله‌ای از دوره فرهنگی در فارس است که بعد از دوره کفتاری پدیدار شده و برخی استقرارها هم‌زمان با دوره قلعه است که در دوره ایلام میانه محسوب می‌شود.»
این باستان‌شناس ادامه داد: «مراحل پایانی این دوره در محوطه‌های مختلف فارس (دره رود کر و ممسنی) تا اوایل هزاره اول پیش‌ازمیلاد ادامه داشت اما انتقال آن به دوره هخامنشی، به‌دلیل وجود وقفه، به‌طور دقیق مشخص نیست.»
او شناسایی و بازنگری محوطه‌های هزاره دوم و اول پیش‌ازمیلاد (محوطه‌های شغا و تیموران) در حوضه رودخانه کر را برای تکمیل نقشه باستان‌شناختی کشور و همچنین بررسی و تحلیل الگوی استقراری هزاره دوم و اول پیش‌ازمیلاد را از طریق نرم‌افزار GIS از اهداف این پژوهش اعلام کرد.
بارانی استفاده از روش پیمایشی در سطح دشت مرودشت، جمع‌آوری داده‌های باستان‌شناختی از سطح محوطه و روش تجزیه و تحلیل را از راههای بررسی این محوطه دانست.
او با اشاره به اینکه فارس یکی از مهم‌ترین استان‌های ایران از لحاظ مطالعات باستان‌شناختی است گفت: «تاریخ فعالیت‌های فرهنگی استان در این منطقه از دوره پارینه‌سنگی میانه تا دوران اسلامی است که فراوانی نسبی آب رودهای دائمی و وجود خاک حاصل‌خیز از عوامل مهم در شکل‌گیری استقرارهای متعدد بود.»
سرپرست هیئت بررسی و بازنگری محوطه‌های شغا و تیموران حوضه رودخانه کُر استان فارس در پایان به مطالعات لوئیس واندنبرگ و ولیام سامنر و کاوش‌های باستان‌شناختی نیکول در تل دروازه و مطالعات یاکوبس و اورلانت در محوطه‌های تل تیموران و تل کمین اشاره کرد و گفت: «سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگریِ وقت و دانشگاه شیکاگو در سال 1374 بررسی‌های مشترکی در این باره انجام دادند و محمد فیض‌خواه و رومی بوشالا نیز در دشت مرودشت به بررسی باستان‌شناختی پرداخته‌اند.»
