به گزارش سفرنیوز، با وجود آنکه بهار سال گذشته شاهد انتشار خبر غرق شدن یک جوان در دریاچه «اوان» قزوین بودیم اما گویا این خبر برای رعایت نکات ایمنی در این منطقه کافی نبود چراکه قایق‌های گردشگری بدون جلیقه نجات و رعایت نکات ایمنی گردشگران را به سوی مرگ می‌فرستند.
فصل سفر است و با توجه به گرمای هوا، انتخاب مقاصدی که دریا، رودخانه، دریاچه یا حتا چشمه یکی از گزینه‌های آن باشد در اولویت قرار می‌گیرد. در این میان با توجه به مهمترین رکن سفر که همان مسافت است، مقاصد نزدیک‌تر در اولویت سفرهای یک روزه قرار می‌گیرند.
قزوین و سفر به منطقه الموت نیز یکی از گزینه‌های پایتخت نشین‌ها در روزهای تعطیل است تا در عین آنکه از شهر دود زده خود دور می‌شوند در هوای بهاری کوهستان و ابرهای به زمین پیوسته غرق شوند.
با وجود آنکه قزوین مملو از آثار تاریخی و جاذبه‌های طبیعی بکر و زیباست اما دیدن دریاچه اوان یکی از شگفت انگیزترین جاذبه‌های این استان محسوب می‌شود. دریاچه اوان 89اُمین اثر طبیعی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در 20 بهمن 1389 در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت. این دریاچه در فاصله 75 کیلومتری قزوین و در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد.
با توجه به موقعیت این جاذبه طبیعی، روزهای تعطیل مامن گردشگرانی است که سعی دارند چند ساعتی را دور از شلوغی شهرها بگذرانند. البته برای ورود به محوطه دریاچه در ازای هر نفر 1500 تومان گرفته می‌شود و یک کیسه زباله به هر ماشین داده می‌شود. یعنی هر ماشین با 4 مسافر در ازای دریافت یک کیسه زباله، بهره مندی از 3 یا 4 آلاچیق نیمه کاره که معمولا پر هستند و یک سکوی بتنی، سرویس بهداشتی و احتمالا عکاسی از منظره دریاچه باید 6 هزار تومان بدهد.
البته در کنار دریاچه اوان امکانات دیگری از جمله قایق سواری نیز محیا شده‌است. که در ازای هر یک ربع برای قایق‌های دونفره 10 هزار تومان و برای قایق‌های 4 نفره 20 هزار تومان دریافت می‌شود. اما این هزینه بابت چه چیزی است؟
با وجود آنکه یکی از اصول کرایه دادن قایق در نظر گرفتن اصول ایمنی است اما در این منطقه اصولی‌ترین نکته ایمنی که همان جلیقه نجات است رعایت نمی‌شود و علاقه مندان به استفاده از قایق با وجود آنکه مبلغی برای استفاده از قایق پرداخت می‌کنند اما بدون رعایت هیچیک از نکات ایمنی به وسط دریاچه اوان فرستاده می‌شوند.
فعالیت 5 قایق 2 نفره و 2 قایق 4 نفره که معمولا بیش از 4 نفر و حتا تا 8 نفر را سوارش می‌کنند بدون آنکه نکات ایمنی برای آن رعایت شود و جلیقه نجات به گردشگران داده شود یکی از سودجویی‌هایی است که این روزها در کنار دریاچه اوان شاهدش هستیم. گویا تنها دریافت مبلغ مورد نظر ملاک قرار داده می‌شود و سلامت و ایمنی هیچ جایی در این مقوله ندارد.
شاید در نگاه اول دریاچه اوان، دریاچه‌ای کوچک به نظر برسد اما با توجه به آنکه آب این دریاچه تنها از آب چشمه‌های کوچک زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تغذیه می‌شود و عمق آن در عمیق‌ترین بخش 6٫8 متر است قطعا می‌تواند برای مسافران کوچک و سایر گردشگران خطری بزرگ به حساب می‌آید. چراکه بستر دریاچه مملو از لجن و رسوبات ته‌نشین شده است که حالت چسبندگی بسیاری دارد و می‌تواند سبب غرق شدن گردشگرانی شود که بدون جلیقه نجات به دریاچه فرستاده شده‌اند. چنانکه خردادماه سال گذشته بود که خبر غرق شدن جوانی 32 ساله حین شنا در دریاچه اوان منتشر شد و همه را در حیرت فرو برد. این نکته این مهم را گوشزد می‌کند که دریاچه اوان می‌تواند برای گردشگران خطرناک باشد و عدم رعایت نکات ایمنی می‌تواند گردشگران را به کام مرگ برد.
حال این سوال مطرح می‌شود که با وجود کانتینر حمل قایق‌ها و وجود چند جلیقه نجات چرا از این جلیقه ها برای افرادی که قصد استفاده از قایق‌ها را دارند استفاده نمی‌شود؟ آیا مسئولان گردشگری استان قزوین از چنین فعالیت‌هایی در منطقه اطلاع دارند و به آن رسیدگی نمی‌کنند؟ آیا باید منتظر ماند تا فاجعه‌ای اتفاق بیافتد و سپس به فکر اجرای نکات ایمنی افتاد؟ چرا آگاهی‌ها و آموزش‌های لازم به مردم منطقه و جامعه محلی نسبت به رعایت چنین نکاتی ارائه نشده‌است؟
مگر اجرایی ساختن چنین مواردی در زمره فعالیت‌های بخش طبیعتگردی استان‌ها نیست؟ چرا کارشناسان طبیعتگردی نسبت به چنین نکاتی بی توجه هستند و نظارت‌های لازم را اعمال نمی‌کنند؟ آیا مسئولان گردشگری استان قزوین چشم‌های خود را به رعایت چنین مواردی بسته‌اند؟
