به گزارش سفر سفر نیوز،در بسیاری از شهرها بناهای تاریخی در بافت فرسوده شهرها و محلات قدیمی قرار گرفته‌اند. همین مساله موجب عدم رغبت شهروندان در حفظ بناهای تاریخی است که بعضا واجد ارزشهای معماری و هنری هستند و موانع عینی و ذهنی متعددی در این مسیر وجود دارد.
درصورتیکه موانع ذهنی سرمایه‌گذاران بخش خصوصی به منظور مرمت و سرمایه‌گذاری بناهای تاریخی از میان برداشته شود، ساکنان ماندگار و پایدار در ابنیه تاریخی ساکن می‌شوند.
در بسیاری از شهرها بناهای تاریخی در بافت فرسوده شهرها و محلات قدیمی قرار گرفته‌اند. همین مساله موجب عدم رغبت شهروندان در حفظ بناهای تاریخی است که بعضا واجد ارزشهای معماری و هنری هستند و موانع عینی و ذهنی متعددی در این مسیر وجود دارد.
سید محمد بهشتی رئیس «پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری» سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در خصوص راههای تشویق و ترغیب مردم به حفظ و مرمت بناهای تاریخی گفت: نزد اقشار مختلف جامعه که علاقمندی و امکان سرمایه‌گذاری در بافت تاریخی دارند برخی موانع ذهنی مانند مفهوم سلب مالکیت، وجود چندین مالک، عدم دسترسی به استادکار و مرمت‌کار با تجربه، گران‌بودن مرمت، عدم اجازه سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری به مرمت و سرمایه‌گذاری بناهای تاریخی وجود دارد.
به گفته بهشتی این موانع در عمل واقعیت ندارند و با رفع آنها و در نظر گرفتن مشوق برای سرمایه‌گذاران بخش خصوصی خیلی سریع‌تر از حد تصور می‌توان مسئله ابنیه تاریخی را حل کرد.
بهشتی در ادامه به ذکر مثالی در این زمینه پرداخت و افزود: گواه این سخن، تجربه بافت تاریخی شهر کاشان است که فعالیت‌های سازمان میراث‌فرهنگی در مقطعی موجب شد که سرمایه‌گذاران بسیاری برای خرید بخش عمده‌ای از خانه‌های تاریخی آن اقدام کنند. بنابراین قیمت‌ها در بافت تاریخی شهر به شدت افزایش یافت و خودبه خود موجب تغییر بافت جمعیتی آن محلات و ارتقای چهره و هویت اجتماعی آن شد. اگرچه معتقدم هنوز در زمینه مشوق‌ها کار سازنده‌ای انجام نگرفته است.
چنان که بهشتی میگوید ساکنان حال حاضر بافتهای تاریخی کسانی هستند که به دلیلی مخروبه بودن ساختمان‌های این مناطق و قیمت نازل آنها در این ساختمانها ساکن هستند. در حالیکه اگر بافتهای تاریخی مرمت و احیا شوند برای بسیاری مقرون به صرفه نیست تا در آن محل به زندگی خود ادامه دهند.
رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی با تفکیک ساکنان بافتهای تاریخی پیش و پس از مرمت و احیا اظهار داشت: منظور از مردم آن دسته از ساکنانی است که در نهایت در صورت سرمایه‌گذاری و احیای بافتهای تاریخی به دلیل شرایط اقتصادی مناسب در مناطق تاریخی ساکن می‌شوند و در برگیرنده افرادی که از روی ناچاری در حال حاضر در بافتهای تاریخی ساکن هستند نمی‌شود. در حال حاضر بسیاری از ساکنان داخل بافتهای تاریخی به دلیل این‌که ساختمان‌های آن مناطق مخروبه است و با قیمت نازل می‌توانند خانه‌ها را به عنوان محل سکونت یا انبار مورد استفاده قرار دهند در بافتهای قدیمی حضور دارند. در حالیکه اگر بافتهای تاریخی مرمت و احیا شوند برای بسیاری مقرون به صرفه نیست تا در آن محل به زندگی خود ادامه دهند. به همین خاطر نیز به کارگیری واژه «مردم» از این دیدگاه، شامل ساکنان نهایی ابنیه تاریخی است که به دلیل قدرت اقتصادی مناسب، ساکنان ماندگار و پایدار به شمار می‌روند.
