به گزارش سفرنیوز،طرح تعیین عرصه و حریم محوطه تاریخی «چشمه چلوار» متعلق به دوران مس سنگی پس از پیامدهای ناشی از ساخت روستای جدید بر روی آن و سایر ساختوسازها در دستور کار قرار گرفت.
مسعود صادقیراد، سرپرست گروه باستانشناسی این محوطه تاریخی گفت: محوطه «چشمه چلوار» از جمله محوطههای تاریخی شهرستان اندیکا در خوزستان است که به رغم اهمیت تاریخی - فرهنگی و وسعت زیاد تا کنون عرصه و حریم آن بر اساس ضوابط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تعیین نشده بود، بنابراین اداره بنیاد مسکن استان خوزستان با اجرای طرح هادی روستایی در سال 1390 ، اقدام به ساخت روستایی جدید روی محوطه تاریخی کند.
این باستانشناس تاکید کرد: پیامدهای ناشی از ساخت و ساز و سایر فعالیتهای مرتبط با آن صدماتی جدی به این محوطه تاریخی وارد کرده است، بر این اساس اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری خوزستان با ممنوع کردن این فعالیت ها مانع از پیشروی ساخت و سازها و تخریب بیشتر بافت باستانی این محوطه شد.
صادقیراد ادامه داد: در همین حال جلوگیری از ساخت و ساز منازل مسکونی، اجرای طرحهای عمرانی در گستره روستا و اراضی اطراف به دلیل نامشخص بودن عرصه و حریم حقیقی محوطه اعتراض همگانی روستائیان را به همراه داشته است، همچنین ضرورت اجرای طرح گمانهزنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم این محوطهی تاریخی برای جلوگیری از دخل و تصرفات بیشتر در آن و رسیدگی به وضعیت موجود دو چندان شد.
او مطالعات و معرفی اصولی و دقیق به منظور پی بردن به ارزش و جایگاه این محوطه در مطالعات باستان شناختی منطقه (با توجه به اطلاعات محدود از ادوار فرهنگی منطقه)، لزوم برنامهریزی برای مطالعات بعدی و حفاظت از محوطه در مقابل ادامه فعالیتهای عمرانی روستا را از اهداف دیگر گمانهزنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه باستانی «چشمه چلوار» دانست که به آنها پرداخته شده است.
او افزود: محوطهی «چشمه چلوار» متشکل از بخشهای مختلفی چون کندهها، قلعه، گورستان تاریخی، گورستان اسلامی و محوطه باستانی است. نتایج اولیه گمانهزنی و مطالعه مواد فرهنگی به دست آمده از محوطه، قدمت آن را به دوران مسسنگی تا عصر حاضر میرساند.
به گفتهی این باستانشناس محوطه «چشمه چلوار» از جمله محوطههای مرتبط با زندگی کوچ روها است که در مسیر ایل راه بزرگ لالی به شهرکرد قرار دارد.
وی افزود: در فاصله نه چندان دور از این محوطه، مجموعه اشکفتهای باستانی «چشمه چلوار» قرار دارد که دربرگیرنده آثاری از دوران پارینه سنگی تا عصر حاضر بوده و هم اکنون نیز پناهگاه کوچ نشینان بختیاری است.