به گزارش سفرنیوز، عملیات گمانه زنی تپه قلاکهنه دوزان شهرستان الیگودرز، لرستان به کشف شواهد سفالی از استقرار در دوره مس و سنگ در این محوطه و شناخت مسیر قدیمی رودخانه در جانب جنوب و جنوب غربی تپه انجامید.

محمد بهرامی سرپرست هیأت گمانه زنی در تپه قلاکهنه دوزان شهرستان الیگودرز ، لرستان امروز "سه شنبه"با اعلام این خبر تصریح کرد که مهمترین تهدید محوطه در سالیان اخیر سیلابهای فصلی بوده که باعث تخریب عرصه شمالی آن شده است.

او افزود: از دیگر تهدیدات این اثر فرهنگی می توان به گسترش درخت کاری در اطراف تپه اشاره کرد که در بخش شمالی متعرضان به عرصه ظاهری تپه نفوذ کرده و در بخش جنوبی فعالیت خود را تا دامنه تپه گسترش داده اند.

سرپرست هیأت گمانه زنی در تپه قلاکهنه دوزان شهرستان الیگودرز ، لرستان فعالیت های کشاورزی و آبیاری در اطراف تپه قلاکهنه را دیگر عامل اجرای عملیات تعیین عرصه و پیشنهاد حریم اعلام کرد .

وی خاطرنشان ساخت که مجموع این فعالیت ها ضرورتی ایجاد کرد تا اداره کل میراث فرهنگی استان لرستان با انجام عملیات تعیین حریم به عرصه واقعی تپه پی برده و با به کارگیری راه کارهای پیشگیرانه و عملیاتی اقدامات لازم برای جلوگیری از تخریب بیش از پیش تپه را فراهم کند.

این باستان شناس افزود: در پایان کاوش 18 گمانه به ابعاد 1 در 1 متر ایجاد شد که برآیند آن گسترش عرصه تپه در 3 جهت شرق، جنوب و غرب بود .

بهرامی اظهار داشت : در جهت شمال با وجودی که برش ایجاد شده در بخش شمالی تپه گواه بر ادامه عرصه تپه بود نتایج چهار گمانه حفر شده در آنسوی رودخانه تخریب کامل آن بر اثر سیلاب های فصلی را نشان داد.

به گفته این باستان شناس، بنابراین عرصه تپه همان مسیر رودخانه و عرصه ظاهری در نظر گرفته شد و عرصه تپه در دو جهت شرق و غرب بین 20 تا 30 متر گسترش یافت.

سرپرست هیأت گمانه زنی در تپه قلاکهنه دوزان شهرستان الیگودرز ، لرستان تصریح کرد که در جهت جنوب ،این گسترش تا دامنه ارتفاعات جنوبی به فاصله تقریبی 120 متر با داده های سفالی مربوط به دوره ساسانی ادامه دارد.

بهرامی گفت:بر اساس داده های سطحی و بنابر نظر پیشنهاد دهنده پرونده ثبتی، قدمت محوطه به دوره ساسانی و قرون میانه اسلامی می رسد

بهرامی خاطرنشان ساخت که با این وجود در برخی گمانه ها شواهد سفالی اندکی از استقرار در دوره مس وسنگ نیز یافت شد که نشان دهنده استقرار مردمان این دوره در این محوطه تاریخی است.

وی از نتایج جالب توجه کاوش وتعیین حریم این محوطه را شناخت مسیر قدیمی رودخانه در جانب جنوب و جنوب غربی تپه دانست.

این باستان شناس تصریح کرد :در گمانه های شماره 13 و 14 که در بخش جنوبی و جنوب غربی محوطه ایجاد شدند، بستر کهن رودخانه با قطر بیش از 5/1 متر نهشت های شن و ماسه شناسایی شد که در میان این نهشت ها قطعات سفالی مربوط به دوره مس وسنگ دیده می شد.

بهرامی تصریح کرد که بر پایه این یافته ها می توان نتیجه گرفت این مسیر پیش از استقرار دوره ساسانی و پس از استقرار دوره مس وسنگ در محوطه وجود داشته و احتمالاً در نتیجه یک سیلاب مسدود و مسیر کنونی ایجاد شده است.