به گزارش سفر نیوز ، لباسهاي سنتي مورد استفاده ايرانيان، بيانگر سن، طبقه اجتماعي و وضعيت اقتصادي آنها بوده است؛ چنانكه با تحقيق در لباس ايران، از دوران ماد تاكنون 300 مدل متنوع معرفي شده است.
"ملوك وكيلي"، طراح لباس و پژوهشگر لباسهاي سنتي ايراني با بيان اينكه طراحي و اجراي لباس‌ها را خود انجام داده است، اظهار داشت: احساس مي‌كنم تا جايي كه مستندات اجازه مي‌داد درباره همه لباسهاي سنتي ايران تحقيق كرده‌ام، با اين وجود، كار تحقيقي هرگز 100 درصد انجام نمي‌شود.
وي با اشاره به اينكه تاريخ و چگونگي لباسهاي ايراني را از دوران ماد مورد تحقيق قرار داده است، گفت: تاكنون به بيش از 300 مدل لباس دست يافته‌ام و قصد دارم همه آنها را احيا كنم.
وكيلي با اشاره به حدود 160 مدل در لباسهاي كردي، خاطرنشان كرد: براي اينكه همه كارهاي لباس را خودم انجام دهم، 22 رشته صنايع‌دستي را ياد گرفته و درحال‌حاضر نيز آنها را آموزش مي‌دهم.
وي با بيان اينكه حتي گيوه‌بافي را آموخته تا براي لباس‌هايش گيوه نيز درست كند، گفت: پارچه‌ها و تزئينات رودوزي را خريداري مي‌كنم و سپس همه كارهاي برش، زدن طرح و هر مدل بافتي كه قرار باشد روي لباس انجام شود را با دست انجام مي‌دهم.
اين طراح و پژوهشگر لباسهاي سنتي، اظهار داشت: در همه لباس‌ها ريشه‌اي از لباسهاي دوران مادي، پارسي و اشكاني وجود دارد كه در هر يك از آنها ويژگي‌هاي منحصربه‌فرد را مي‌توان يافت. براي مثال در هر منطقه‌اي سربند را به دليل خاصي مي‌بندند و از روي شال بستن، كلاه سر كردن، سربند بستن و چين دامن‌ها مي‌توان فهميد كه متعلق به كدام قشر يا چه سن و فصلي است.
وي با اشاره به اينكه بدون استثنا در همه لباس‌ها زيورآلات به‌كار رفته است، گفت: بيشتر لباس‌ها رنگ‌هاي روشن دارند، جز مناطقي از كرمانشاه، اردبيل و بخشي از لرستان كه از لباسهاي تيره استفاده مي‌كردند، بقيه مناطق از رنگ‌هاي شاد بهره مي‌گرفتند.
وكيلي نوع لباس و مدل آنها را تأثيرگذار از شرايط اقليمي و آب و هوايي دانست و يادآور شد: علت استفاده از مهره‌هاي رنگي در لباس‌ها و قرار گرفتن مهره‌هاي مشكي در كنار سكه‌هاي طلايي گردنبندها را نيز مي‌توان از نوع لباس‌ها فهميد و من در كتابي در اين زمينه، اين موارد را خواهم نوشت.
وي با اشاره به اينكه تاكنون 85 مدل لباس طراحي كرده است، ادامه داد: 45 مدل از لباس‌ها براي موزه عراق خريداري شده است و براي برپايي بزرگترين موزه و لباس، حاضرند همه آنها را بخرند، اما من مي‌خواهم بزرگترين موزه مردمشناسي خاورميانه را در ايران ترتيب دهم.
وي با اشاره به اينكه هر دست لباس حدود 120 تا 150 هزار تومان هزينه در بر داشته است، تأكيد كرد: به‌علت متراژ زياد پارچه‌هاي مصرفي و زيورآلاتي كه براي تزئين روي آنها به كار مي‌رود، اين لباس‌ها قيمت بالايي دارند، اما اگر بودجه كافي در اختيار داشته باشيم شايد بتوانم تا يك سال ديگر همه مدل‌ها را احيا كنم.
وكيلي، كه تاكنون در 50 نمايشگاه شركت كرده است، گفت: كار تحقيق درباره لباسهاي محلي نقاط مختلف كشور را از 14 سالگي آغاز كرده‌ام و با همكاري سازمان ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري از سال 80 در اغلب نمايشگاه‌هاي پوشاك حضور داشته‌ام.
