گورستانی که میان اوقاف و میراث پاسکاری می‌شود
سه شنبه، 29 مرداد 1392     ساعت: 11:25
به گزارش سفرنیوز، گورستان سفید‌چاه در دل روستای سفید‌چاه با پیشینه‌ای کهن که به دوره تیموریان می‌رسد، نگینی بی‌بدیل و درخشان در سرزمین سبز علویان است اما مورد بی‌مهری و بعضاً بی‌تفاوتی مسئولان قرار گرفته است.

در گذر از جاده‌های زیبای بهشهر در بخش کوهستانی و «یانه‌سر» در ارتفاع بیش از 1700 متری سطح دریا آن‌جا که به آسمان نزدیک‌تر می‌شوی طبیعت بکری را می‌بینی که ترکیبی رویایی، دل‌نواز و چشم‌نواز از تاریخ و فرهنگ و طبیعت را در خود جای داده است.

در پیشانی این روستا و در مسیری که می‌توانی خود را تا ساعتی به چشمه علی دامغان برسانی، منظره‌ای را می‌بینی که در نگاه نخست به جمعیتی انبوه شبیه است اما نزدیک‌تر که می‌شوی سنگ‌هایی می‌بینی که اجتماع آنها گورستانی را تشکیل می‌دهد که در زمره نخستین قبرستان‌های مسلمانان است و گواه آن سنگ نوشته‌ها و نقوش هندسی و اسلیمی و سمبولیک و اسامی سادات و بزرگان میرعمادی و مرعشی است.

این گورستان که بر اساس قدیمی‌ترین سنگ‌های موجود، تاریخ آن را به 1200 سال پیش نسبت می‌دهند در قلب خود بقعه متبرکه امامزادگان منصور، ابراهیم و رحمان از نوادگان امام موسی کاظم(ع) را دارد و در شمال خود گلزار شهدا که بیش از100 شهید از بهشهر، گلوگاه، سمنان و گرگان در آن آرمیده‌اند را جای داده و از طرفی با چشم‌اندازی رویایی، ترکیب زیبایی از تاریخ و فرهنگ و طبیعت را به نقشی بی‌بدیل تبدیل کرده است که برای هر رهگذری بی‌گذار نمی‌افتد.
این تاریخ ماندگار که در اسفندماه 81 با شماره 7845 به ثبت آثار ملی ایران درآمده است، اکنون بدون حفاظ و مراقبت در دل کوه‌های جهان موراجا خشک کرده است. شباهنگام اگر نور چراغ بقعه نباشد قبرستان را به سختی می‌بینی و این شایسته یک اثر ملی نیست.

میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مثل همیشه از بی‌پولی حرف می‌زند در حالی‌که ریزش تاریخ و فرهنگ را با چشمان خود می‌بیند.

اوقاف و امور خیریه و معاونت بقاع و اماکن متبرکه با توجه به ساختار گورستان سفید چاه که بقعه‌ای را هم در دل خود دارد همچنان توپ را به زمین میراث پرتاب می‌کند و معتقد است؛ میراث فرهنگی نباید از کیسه خلیفه ببخشد.

این سازمان معتقد است چون بعد از گذشت 30 سال می‌شود قبور جدید را جایگزین قبور قدیمی کرد بنابراین هیچ اشکالی در محافظت نشدن از سنگِ‌ قبرهای چند‌صد ساله نمی‌بیند.

اداره اوقات و امور خیریه بهشهر حتی نتوانسته است به‌ خوبی از نذورات جمع‌آوری شده برای زیبایی و محافظت از بقعه متبرکه سفید‌چاه استفاده کند، در حالی‌که با مبالغ جمع‌آوری شده، ‌به‌ راحتی می‌تواند در نگهداری و محافظت از گورستان هزینه کند.

بنیاد شهید و امور ایثارگران هم باید آستینش را بیشتر بالا بزند و کار ساماندهی گلزار شهدای سفید‌چاه را که سال‌هاست به این سال و آن سال و اعتبارات خیالی وعده می‌دهد، تمام کند.

در تعطیلات عید سعید فطر امسال سری به گورستان سفید‌چاه زدیم، جمعیتی بالغ بر 20 هزار نفر طی دو روز برای زیارت اهل قبور و امامزادگان آمده بودند، نه پارکینگی بود و نه فضایی برای استراحت زائران.

بیشتر سنگ قبر­های قدیمی گورستان تاریخی سفید‌چاه در حال تخریب هستند، تخمین زده شده که 15 هزار تخته سنگ کوچک و بزرگ و تخریب‌ شده و محرابی ‌شکل در گورستان سفید­چاه وجود دارد و اگر اوضاع حفاظت از آن همچنان به دلیل سهل‌انگاری­های مسئولان، متوقف باشد باید با تاریخ و فرهنگ وداع کنند.

گورستان سفیدچاه به‌ دلیل قرار‌ داشتن در مسیر زائران امام رضا(ع) و مسافران و گردشگرانی که به سمت سمنان در حرکت­اند در تعطیلات آخر هفته و مراسمات مذهبی مانند محرم و صفر و اعیاد مختلف، محل رفت و آمد‌های فراوانی است اما از داشتن امکانات رفاهی و درمانی بی‌نصیب است.

اگر فردی نیاز به پزشک یا مرکز درمانی داشته باشد باید ده­ها کیلومتر­ را طی کند تا خود را به نخستین مرکز درمانی که در نزدیکی شهرستان گلوگاه است، برساند، اورژانس جاده­ای«نیالا» هم هنوز منتظر اعتبار است و تاریخ مشخصی برای آمدنش نیست.

امید که مکان­هایی همچون گورستان تاریخی«سفید‌چاه» در مازندران با تدابیر درست مسئولان و استفاده از فرصت‌هایی که در یک‌قدمی آن‌ها هستند، به مکان‌هایی مرکب از تاریخی، مذهبی، فرهنگی، اقتصادی و گردشگری تبدیل شوند.



درج يادداشت و نظرات

نام:
  ايميل:
توضيحات: