در بررسی شاخص مدت زمان ماندگاری مسافران در مقصد، با متعادل شدن قیمت و تسهیلات در مراکز اقامتی به خصوص هتل ها می توان شاهد اسکان هرچه بیشتر مسافران بود. نگاهی دقیق به آمار رجوع به هتلها و متلها در قیاس با مسافران ورودی به استان ها نشان از آن دارد که عدم بهره گیری از این مراکز، علاوه بر سرگردانی مسافران در جستجوی خانه ها و سوئیت های استیجاری و نارضایتی آنان، کاهش ضریب اشغال در هتل های کشور را به دنبال خواهد داشت.

کاهش قیمتها مهم ترین گام آشتی مردم با هتل ها

اگر تعداد خاصی از هتل ها را با امكانات خاص و ویژه تشریفات و میهمانان ویژه در نظر بگیریم و دیگر هتل ها پس از بررسی كارشناسانه با حذف آن دسته از خدمات كه بیشتر حالت تشریفاتی دارند، در جهت كاهش قیمت ها اقدام كنند می توان افراد بیشتری را جهت استفاده از هتل ها ترغیب كرد و از این طریق هتل ها رونق بیشتری می گیرند كه ماحصل این رونق، افزایش درآمد آنها خواهد بود.

ضمن اینكه حذف برخی خدمات غیرضروری به نوعی كاهش هزینه ها محسوب می شود. از سوی دیگر دولت هم می تواند با دادن وام ها و امكانات مختلف، ضمن رونق بخشیدن به هتلداری، به مردم نیز خدمت كند. اگر مسافران بیشتری بتوانند در طول سفر خود از هتل هایی با امكانات و خدمات در حد نیاز برخوردار شوند، هم رضایت عمومی بالاتر می رود و هم امكانات به صورت عادلانه تری در اختیار اكثریت مردم قرار می گیرد.

برای جذب مسافران برای تمام فصول سال خصوصا ایام پیک سفر می توان با تمهید برنامه هایی چون تخفیفات ویژه و طرح های فرهنگی-تفریحی متنوع و ... در جهت جذب مسافران و گردشگران موثر بود. به طور مثال در مناطق شمال کشور به طور متوسط در 105 روز پیک سفر در کشور سقف نرخ اعلام می‌شود و تنها در 260 روز باقیمانده، ایام غیرپیک با تخفیف 10 تا 40 درصدی قیمت گذاری صورت می‌گیرد.

همچنین آژانسهای مسافرتی به عنوان اصلی‌ترین عاملان و بازاریابان صنعت گردشگری در فروش خدمات گردشگری به ویژه هتلداری محسوب ‌می‌شوند. برگزاری تورهای ارزان با تامین سه فاکتور مهم سفر یعنی غذا و نوشیدنی، اقامت و امنیت برای گردشگران در قالب سفرهای گروهی، یکی از بهترین روش های معرفی ظرفیت های گردشگری به گردشگران داخلی و خارجی و جذب به سمت اقامت در هتل هاست.

اقامت در هتل ها مقرون به صرفه نیست

مرکز گردشگری علمی فرهنگی دانشجویان اعلام کرد: هتلهای درجه یک در شهرهای بزرگ اکثرا بیش از 40 سال عمر دارند ودر سالهای بعد از انقلاب به جز چند مورد انگشت شمار در مثلا مشهد و یا اصفهان مواردخاص و درخشانی نداریم. گرچه در سالیان اخیر چند هتل و مجموعه های بزرگ در شمال کشور، استان فارس و غیره آغاز شده است اما هنوز تعداد قابل ذکری از آنان وارد چرخه سودآوری نشده است.

از آن گذشته نرخ بالای یک شب اقامت در ایران اصلا مقرون به صرفه نیست و این مشکل بزرگیست که همیشه مسافران در انتخاب محل اسکان خود با آن روبرو بوده اند. مسافران و گردشگران داخلی که یکی از استانهای کشور را برای تعطیلات برگزیده اند اگر مجبور به گرفتن هتل باشند مجبورند با نرخهای بسیار بالای هتلها خود را سازگار کنند وگرنه باید به اقامت گاههای اجاره ای شخصی پناه ببرند که اصلا هیچ نفعی به حال صنعت گردشگری ملی ندارد.

عدم ثبات قیمت هتلها

با بررسی افزايش قيمت‌ در برخي هتل‌ها در دو سال اخير، ديده مي‌شود كه بعضي از هتل‌ها تا 70 درصد در اين مدت، افزايش قيمت داشته‌اند و اين براي مسافران فاجعه است. افزايش قيمت هتل‌ها به اين شكل، منطقي و قابل قبول نيست. هتل‌هاي داخل كشور هرچه قيمت‌هاي خود را افزايش دهند، مسافران داخلي كم‌تر به اين مراكز مي‌روند و از هتل استفاده مي‌كنند.

نابرابری ارائه خدمات هتلهای ایرانی با هتلهای خارجی

رتبه و درجه هتل ها در کشورهای مختلف با نشان ستاره (Star) و الماس (Diamond) نمایش داده می شود. در کشور ما درجه بندی هتل ها با نمایش ستاره و از 1 تا 5 ستاره می باشد و بالاترین درجه موجود در کشور ایران هتل هایی با 5 ستاره می باشد. به عنوان مثال یکی از هتلهای صاحب نام در شمال کشور با آنکه پنج ستاره نامیده می شود و در عمل چیزی برای ارائه ندارد؛ کرایه اتاق در آن با بهترین هتلهای پنج ستاره منطقه ما در خاورمیانه برابری می کند. در برخی از موارد در این هتل اتاقهای طبقه آخر سقفشان چکه می کند و در مینی بار آنها جز یک بسته پسته شور یک بسته شکلات تک تک و چند نوشابه چیزی نیست صبحانه منو باز آن بسیار محدود و رستوران آن در مقایسه با رستورانها بیرون بسیار گران و بی کیفیت است.

پایین بودن ظرفيت اشغال هتل‌هاي كشور منجر به بالا بردن قيمت تمام‌شده‌ي اتاق هتل‌ها می شود. هتل های کشور با ارائه نرخ های سنگین اقامت در اتاق ها، در کیفیت خدمات‌دهي بسیار پایین تر از هتل های دنیا عمل می کنند.