به گزارش سفرنیوز، در یزد لودرها به جان خانه‌های تاریخی افتادند و در شیراز قصد بر این است که خانه‌های نفیس تاریخی به مدت 25 سال برای تبدیل به رستوران به افرادی واگذار شود.

گویا قرار نیست لرزه‌ای که به اندام بناهای تاریخی کشور از جمله خانه‌های تاریخی افتاده، متوقف شود. خانه‌های تاریخی یزد و شیراز این روزها در کانون توجه قرار دارند. بافت تاریخی بی‌نظیر یزد چند روزی شاهد حضور لودرهایی بود که چند خانه را تخریب کردند تا اینکه با اعتراض دوستداران میراث فرهنگی روند تخریب به طور موقت متوقف شد. دامنه این کار آنقدر بالا گرفت که پای خانم مومنی، معاون میراث فرهنگی کشور را به یزد کشاند اما ظاهرا مسئولان محلی یزد بر اجرای طرح‌شان اصرار دارند. این طرح به‌گونه‌ای است که حسن محب‌علی، مشاور سازمان میراث فرهنگی گفته نتوانسته جلسه با مسئولان استانداری یزد را تحمل کند و آن را ترک کرده است.

به گفته محب‌علی، طرح استانداری یزد، طرح تخریب بافت تاریخی است.مسئولان محلی در یزد می‌گویند بافت تاریخی به زباله‌دانی و محلی نامناسب تبدیل شده و برای همین می‌خواهند با اجرای طرح مورد نظرشان، بافت را از این حالت خارج کنند اما فراموش کرده‌اند که این طرح چیزی جز پاک کردن صورت مساله و از بین بردن بافت تاریخی نیست. خانه‌های تاریخی در شیراز اما خوش‌ شانس‌تر بوده‌اند و تیغ لودرها به سراغ‌شان نیامده‌اند. با این حال این خانه‌ها از جمله دو خانه نفیس محتشم و نصیرالملک قرار است به‌مدت 25 سال به افرادی واگذار شود تا به رستوران تبدیل شوند.

قابل تأمل است که آثار تاریخی نفیس و ارزشمند به‌جای آنکه به کاربری متناسب با خود تبدیل شوند به مکانی برای خوردن و آشامیدن تبدیل می‌شوند.این دو خانه تاریخی درحالی قرار است برای کاربری رستوران به بخش خصوصی واگذار شوند که جزو نفایس ملی محسوب می‌شوند و یکی از آنها (خانه تاریخی محتشم) متعلق به دوره زندیه است. از سوی دیگر جای سوال است چرا این خانه‌ها در ازای دریافت مبالغی اندک قرار است به مدت ربع قرن واگذار شوند؟ چرا ضوابط قانونی رعایت نشده است؟ سوال این است چرا برخی بدون توجه به اهمیت این خانه‌ها، کاربری‌هایی را پیشنهاد می‌دهند که اساسا با هویت این بناهای تاریخی متناسب نیست، آیا فقط این رستوران است که می‌تواند باعث حفظ و نگهداری این خانه‌های تاریخی شود؟ مسلما کاربری‌های مناسب‌تری می‌توان پیشنهاد کرد که با هویت این بناهای نفیس و تاریخی سازگارتر باشد. با همه این احوال از مدیران سازمان میراث فرهنگی انتظار می‌رود که میراث تاریخی را قدر بدانند، چون تجربه سال‌های گذشته نشان می‌دهد که میراث تاریخی در این سال‌ها از کم‌تدبیری، ضعف مدیریت و مصلحت‌اندیشی مدیران این سازمان آسیب دیده است. امید است که با تغییر و تحولات و روی کارآمدن دولت آقای روحانی، هم مدیران باکفایت‌تر در سازمان میراث فرهنگی امور را در دست بگیرند و هم گردشگری از این سازمان جدا گردد تا میراث فرهنگی تحت‌الشعاع این بخش قرار نگیرد.