به گزارش سفرنیوز، فروردین‌ماه امسال گردشگرانی که به دیدن «منار جنبان» رفتند، آن را ساکن دیدند. پس از آن، سازمان میراث فرهنگی اعلام کرد که قصد دارد یکسری کارهای مطالعاتی روی این سازه‌ی تاریخی انجام دهد، مطالعاتی که شاید نتیجه‌ی آن بی‌حرکت ماندن «منار جنبان» برای همیشه باشد.
عبدالله جبل‌عاملی که بین سال‌های 1359 تا 1372 مدیر اداره‌ی میراث فرهنگی و گردشگری استان اصفهان بود، با اشاره به مرمت این سازه‌ی تاریخی به‌شکل جدی در دوره‌ی مدیریتش در استان اصفهان، ادامه داد: از همان زمان، حرف این بود که باید به‌گونه‌ای این سازه را از تکان دادن نجات دهیم. به همین دلیل، برنامه‌ریزی کردیم تا با ایجاد سالنی در کنار این بنا، فیلم تکان خوردن «منار جنبان» را برای گردشگران نمایش دهیم و دیگر این سازه‌ی تاریخی را حرکت ندهیم؛ ولی پس از مدتی، مسوولان بعدی در سازمان میراث فرهنگی تصمیم گرفتند در روز، چندبار «منار جنبان» را تکان دهند و حتی قرار شد، در زمان حضور گردشگران هر 15 دقیقه یک‌بار «منار جنبان» تکان داده شود!
وی اظهار کرد: از نظر علمی، سازه‌ی «منار جنبان» برای تکان دادن ساخته نشده، بلکه نمادی از اعتقاد مردم به عارفان آن دوره بوده که از چوب به‌شکل ماهرانه‌ای ساخته شده است. بنابراین مصالح به کار رفته در آن، از جنسی نیست که مدام بتوانیم آن را تکان دهیم.
این مدرس دانشگاه هنر اصفهان با اشاره به لزوم استفاده از ابزارهای علمی پیشرفته برای بررسی چگونگی تکان خوردن «منار جنبان»، به خبرنگار ایسنا گفت: در ایران فقط چند مشاور، این دستگاه پیشرفته را دارند؛ این دستگاه، از دستگاه لرزه‌نگاری و مطالعه‌ی امواج لیزری سازه پیشرفته‌تر است،. بنابراین استفاده از آن برای بررسی «منار جنبان» زمان و اعتبار می‌خواهد.
این کارشناس حوزه‌ی میراث فرهنگی در اصفهان با اشاره به این‌که مرمت گنبد مسجد امام (ره)، مسجدجامع و حتی عالی‌قاپو، در اولویت کاری این اداره کل برای سامان‌دهی است، توضیح داد: در شورای فنی اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری اصفهان به این نتیجه رسیدیم تا وقتی که زمان و اعتبار مناسب برای مطالعه‌ی وضعیت «منار جنبان» برسد، مناره‌های این سازه‌ی تاریخی تکان داده نشوند، چون اگر بخواهیم مانند گذشته هر 15 دقیقه یک‌بار آن را تکان دهیم، تا مدتی دیگر ممکن است رسانه‌ها تیتر بزنند که «منار جنبان تخریب شد».
جبل‌عاملی در پاسخ به این پرسش که آیا می‌توان از روشی استفاده کرد که «منار جنبان» تکان داده شود، اما تکان دادن آن سبب آسیب نشود؟ گفت: نخست به ابزارهایی برای شناسایی ساختمان نیاز داریم و پس از شناخت ماهیت کلی سازه، می‌توان به این سوال جواب داد.
به گزارش ایسنا، بنیان این مناره در دوره‌ی ایلخانی و در اواخر پادشاهی «اولجایتو» بر زمین گذاشته شد. بنایی که به‌عنوان مقبره‌ای برای «عمو عبدالله» عارف و زاهد دوره‌ی ایلخانی ساخته شد و شامل یک سنگ بزرگ مرمری و یک پارچه روی قبر بود و دورتادور آن به خط ثلث و به‌صورت برجسته سوره‌ی «یاسین» حجاری شده بود. در آن زمان روی آرامگاه «عمو عبدالله» فقط یک بنای بدون مناره ساخته شد، بنایی شامل یک ایوان آجری که مکانی را برای زائران این زاهد فراهم می‌کرد.
اما تاریخ این بنای ساده و ارزشمند، 300 سال پس از ساخت مقبره‌ی «عمو عبدالله» متفاوت شد، زمانی که دانشمندان دوره‌ی صفویه دو مناره روی این مقبره ساختند تا آن را متفاوت با دیگر بناهای شهر اصفهان کنند.
