به گزارش سفرنیوز، قورخانه با اینکه زمانی محلی برای ساخت اسلحه و وسایل نظامی و جنگی بوده اکنون در برابر این حوادث بی‌دفاع است.
مجموعه قورخانه تهران بنایی مربوط به دوران قاجار است که در خیابان امام خمینی اول خیابان خیام واقع شده است. این ساختمان در سال 1357 زیر نظر وزارت دفاع بوده و پس از آن زمین و عمارت قورخانه به شهرداری سپرده شد. قورخانه با اینکه زمانی محلی برای ساخت اسلحه و وسایل نظامی و جنگی بوده اکنون در برابر این حوادث بی‌دفاع است.
نکته اساسی اینجاست که بخش بزرگی از عمارت قورخانه تهران، طی سالیان مدید، به‌علت کم‌توجهی مسئولان و فرسودگی ناشی از گذر زمان تخریب شده بود و تنها دروازه بزرگ فلزی و بنای دوطبقه‌ای سردر قورخانه در محدوده خیابان خیام به‌جا مانده است.اما در سال ۱۳۸۳ خورشیدی، مقرر شد که این بنا، پس از انجام عملیات مرمتی به یکی از خروجی‌های متروی تهران تبدیل شود. بدین ترتیب، بخش عمده‌ای از بنای قورخانه بزرگ تهران قدیم، پس از اتمام عملیات مرمتی و به دنبال مطالعات کارشناسی با نظارت میراث فرهنگی استان تهران و با همکاری شرکت مترو، ساماندهی شد و ضمن بازسازی این محوطه و احیای دروازه قدیمی قورخانه این بنای قدیمی که زمانی محل ساختن اسلحه و مهمات جنگی بود، به یکی از ایستگاه‌های خروجی مترو تبدیل شد.
اکنون زیباسازی این منطقه توسط شهرداری انجام می‌شود که باید زیر نظر سازمان میراث فرهنگی انجام گیرد زیرا در سال 1376 سردر قاجاری قورخانه و سردر فلزی و تاریخی قورخانه به‌عنوان یک اثر ملی ثبت شد. زیباسازی معابر این منطقه زیر نظر شهرداری منطقه 12 است. مسئولان دیوارهای قورخانه را که روزی بر هر کدام از این آنها نقوشی از اسلحه‌های آن زمان بود، با رنگ‌های سبز و آبی رنگ کرده‌اند، درحالی که پاشیدن رنگ روی این اثر تاریخی، نه‌تنها تخلف بلکه موجب تخریب آن نیز می‌شود. بعد از اعتراض به اقدام مسئولان زیباسازی شهرداری جهت زدودن رنگ‌ها، آنها دوباره این بنا را با سنگ‌های کامپوزیت تزئین و روی دیوارهای یک اثر ملی از سنگ‌های مرمر برای تزئین استفاده کرده‌اند! بعد از انتشار این خبر نه شهرداری و نه سازمان میراث فرهنگی واکنشی نشان ندادند و حتی اگر رنگ‌ها را از روی این اثر تاریخی با قدمت چندین ساله هم پاک کنند باز به این سردر تاریخی لطمه وارد شده است.
مشکل دیگری که در رابطه با این بنای تاریخی وجود دارد، اینکه طبق اسناد تنها بخش غربی و شرقی و خود سردر قورخانه ثبت ملی شده و بخش شمالی آن که در خیابان امام خمینی است و دیواری حدود 20 متر است، ثبت نشده است. از سویی دیگر چندی پیش بخش شمالی دیوار کاملا تخریب و با استفاده از مصالح جدید، دیواری چند متر عقب‌تر از آن بنا شد. اکنون حدود 13-14 متر از دیوار که ثبت تاریخی نشده اما دارای قدمت است، باقی مانده که هنوز امکان تخریبش وجود دارد.
