به گزارش سفر نیوزمحمد درویش اظهار داشت: برای بررسی وضعیت حوزه‌های متولی محیط زیست به منظور مهار پدیده بیابان‌زایی کافی است به روند بیابان‌زایی در کشور بپردازیم. چنانچه این روند مهار شده باشد عملکردها قابل دفاع خواهد بود در غیر این صورت مشخص است که سازمان‌ها نتوانسته‌اند به درستی به وظایف خود عمل کنند.
رئیس کارگروه تحقیقات مؤلفه‌های بیابان‌زایی با بیان اینکه پرداختن به مسئله بیابان‌زایی از هفت منظر قابل توجه است افزود: میزان سطح آب‌زیر‌زمینی در کشور و همچنین میزان بهره برداری از آن یکی از شاخص‌های بیابان‌زایی است. به طوری که اگر سطح آب زیر‌زمینی کاهش یابد مسلماً پدیده بیابان‌زایی با روند رو به رشدی همراه خواهد بود.
وی ادامه داد: آمارهای وزارت نیرو به خوبی نشان می‌دهد که وضعیت منابع آبی کشور بحرانی است چرا که میزان اضافه برداشت از آب‌های زیر‌زمینی به 9 میلیون متر مکعب رسیده است.
به گفته وی همین امر باعث افت آب زیر‌زمینی شده است که گاهاً این افت به 3الی 2متر نیز می‌رسد.
درویش بیان داشت: این امر نشانگر این است که بیابان‌زایی به مرحله هشدار رسیده است و نتیجه نهایی آن نشست زمین است.
رئیس کارگروه تحقیقات مؤلفه‌های بیابان‌زایی یادآور شد: هم اکنون در جنوب تهران، معین‌آباد ورامین و همچنین شهریار با پدیده نشست زمین روبرو هستیم و همچنین در منطقه اطراف تالاب پریشان و بسیاری از مناطق کشور با این پدیده روبرو هستیم.
وی گفت: آماری که سازمان زمین‌شناسی کشور ارائه داده بیانگر این است که نشست زمین در تهران به 30 سانتی‌متر در سال رسیده است این در حالی است که اگر نشست زمین در بر اساس استاندارهای جهانی به 4 میلی‌متر در سال برسد با بحران شدیدی روبرو خواهیم بود با این حال این امر با هیچ بازخوردی در کشور روبرو نبوده است.
درویش با بیان اینکه نرخ برهنگی زمین شاخص دیگری است که در رشد پدیده بیابان‌زایی قابل توجه است بیان داشت: در حوزه جنگل‌ها خشکیدگی بلوط‌ها در زاگرس را داریم و همچنین بخشی از مراتع کشور تبدیل به اراضی کشاورزی دیمی شده است این امر باعث شده که در شاخص مزبور نیز وضعیت مناسبی نداشته باشیم.
به گفته وی؛ هم اکنون بخشی از جنگل‌های دست‌کاشت برای تأمین چوب از بین رفته‌اند.
وی فرسایش آبی را دیگر شاخص بیابان‌زایی عنوان کرد و بیان داشت: فرسایش آبی در کشور به شدت افزایش یافته و این امر ناشی از تغییر کاربری‌ها بوده است.
رئیس کارگروه تحقیقات مؤلفه‌های بیابان‌زایی همچنین فرسایش بادی را از دیگر شاخص‌های بیابان‌زایی عنوان کرد و اظهار داشت: این شاخص نیز با رشد قابل ملاحظه‌ای بوده ضمن آنکه در کنار آن رشد پدیده ریز‌گردها نیز روبرو هستیم که باید گفت ریز‌گردها فقط منشأ داخلی ندارند.
درویش با بیان اینکه خشک شدن تالاب‌ها و محیط‌های آبی نیز دیگر شاخص بیابان‌زایی در کشور است افزود: هم اکنون تالاب‌های گاو‌خونی، ارژن، پریشان، بختگان و بسیاری از تالاب‌های دیگر را از دست داده‌ایم.
وی یادآور شد: هم اکنون عمق متوسط تالاب انزلی از 14 متر به یک متر کاهش پیدا کرده است. ضمن آنکه دریاچه ارومیه نیز تقریبا از دست رفته است.
درویش با بیان اینکه هم اکنون 30 درصد تالاب شادمان را از دست داده‌ایم اظهار داشت: تالاب هور‌العظیم را نیز که به عنوان یکی از 10 تالاب ارزشمند دنیا مطرح می‌شود را نیز از دست داده‌ایم.
وی با اعلام اینکه هم اکنون میزان چرای دام در مراتع نسبت به گذشته سه برابر شده است بیان داشت: همین امر موجب شده که نرخ برهنگی خاک افزایش یابد ضمن آنکه نرخ پوشش گیاهی نیز کاهش و تنوع زیستی گیاهان از بین برود.
درویش فشار جمعیت در سرزمین را به عنوان شاخص نهایی بیابان‌زایی عنوان کرد و یادآور شد: هم اکنون دشت اصفهان، دشت مشهد، دشت بجنورد و شیراز دچار فشار جمعیت بر سرزمین شده‌اند چرا که بهره‌برداری‌های اکولوژیک در این مناطق بیش از توان بوده است و میزان برداشت بیش از میزان تولید بوده است.
وی خاطر نشان کرد: نباید فراموش شود که سازمان‌های متولی به منظور پیشبرد اهداف و برنامه‌های خود با اختیارات و امکانات محدودی روبرو هستند و این سازمان‌ها در حقیقت مظلوم واقع شده‌اند امیدواریم براساس گفته‌های منتخب مردم در یازدهمین دوره ریاست‌جمهوری امنیت ملی با محیط زیست پیوند زده شود
