به گزارش سفرنیوز، بالاخره پس از سه فصل کاوش، احتمالات باستان‌شناسان برای کشف محل اصلی معبد لائودیسه منجر به پیدایش یافته‌های تازه‌ای شد. مهدی رهبر، سرپرست هیات کاوش، با توجه به شواهد موجود از پایه‌ستون و سرستون‌ها، قطعات سفال‌های منقوش و سلوکی احتمال می‌دهد محل اصلی معبد لائودیسه در نزدیکی و اطراف بقعه دوخواهران باشد.
فصل گذشته باستان‌شناسان یافته‌های تازه ای را به همراه داشت. مهدی رهبر، سرپرست هیات‌باستان‌شناسی به شواهد و مستندات تازه ای از محل اصلی معبد لائودیسه اشاره می کند. به گفته این باستان شناس، مکان اصلی معبد لائودیسه، احتمال میرود در نزدیکی و اطراف بقعه دوخواهران باشد.
همانطور که در کتیبه‌ای که در محدوده امامزاده و منطقه نهاوند به دست آمده است، آنتیوخوس سوم پادشاه سلوکی دستور می‌دهد، معبدی برای همسرش «لائودیسه» بنا شود. در این کتیبه آمده که این معبد متعلق به خواهرم و همسرم است.
«مهدی رهبر» باستان شناس، می‌گوید: «برخی تصور می‌کنند که همسر آنتیوخوس همان خواهر‌اش بوده است. درحالی که در برخی مذاهب چون دین مسیحیت، اسقف و روحانی پدر خطاب می‌شود. به‌نظر می‌رسد لائودیسه کاهنه بزرگ با ارتقا در حوزه مذهب، عنوان خواهر را از آن خود کرده بود.
سرپرست هیات باستان‌شناسی معبد لائودیسه در ادامه می‌افزاید: «در کتیبه‌ای که در محدوده بقعه دوخواهران یافت شده اشاره شده که این معبد برای خواهرم و همسرم لائودیسه ساخته شود.»
کتیبه آنتیو خوس سوم به صورت اتفاقی توسط شخصی به نام "اصغر پاروند"، در سال 1322 شناسایی شد. این شخص، کتیبه را از دست یکی از اهالی محل که در حال بریدن سنگهای مختلف و البته کتیبه بود میگیرد. اطلاع رسانیهایی که پس از آن صورت گرفت سبب شد، درهمان سال 1322 کتیبه در فهرست آثار ملی کشور به ثبت برسد. هم اکنون کتیبه در موزه ملی ایران باستان نگهداری می‌شود.
اما شناسایی و کشف کتیبه در این مرحله باقی نماند، راه تازه‌ای آغاز شده بود برای جستجو معبد لائودیسه و هویدا کردن زوایای تاریک از دوره سلوکیه. باستان شناسانی چون گیرشمن تلاش بسیاری برای پیدا کردن معبد انجام دادند اما به دلیل ساخت و سازهای منطقه به این مهم دست نیافت. این درحالی است که آخرین بار، تیم رهبر در جستجوی معبد گمانههای بسیاری زد هر چند که این گمانه ها با فراز و نشیب بسیاری همراه بود.
رهبر می‌گوید: «در منطقه نهاوند گمانه‌زنی سیستماتیک نداشتیم و در اغلب موارد ترانشه‌ها نامنظم ایجاد شده چراکه از یک سو، تمامی سطح منطقه از خانه‌های کوچک گلی تشکیل شده، و ناگزیر در پیاده‌روها و خانه‌های مخروبه و گاهی در حیاط خانه‌های مردم مجبور به گمانه‌زنی می‌شدیم. و از سوی دیگر به دلیل خاکبرداری‌های سطحی برای حاصلخیز کردن زمین‌های کشاورزی و کاشت خشخاش در دوره قاجار خاک منطقه را کاملا از بین برده بود. به طوری که هم اکنون یک لایه یک متری از سنگ های کوچک و بدون وجود خاک مشاهده می‌شود.
وی می‌افزاید: «در طی این مدت اشیای بسیاری یافت شد که نشان می‌دهد در این منطقه معبد وجود داشته است. علاوه بر آن در دوره اشکانی هم زندگی جریان داشته و قطعات فراوان سفال از دوره اشکانی هم به دست آمده است. چنانچه در یک قلک یازده سکه نقره دوره اشکانی کشف شد. اما با این حال، هنوز محل معبد به طور دقیق شناسایی نشده و آنچه از کاوشها و بررسیهای باستان‌شناسی به دست آمده نشان می‌دهد که مکان معبد لائودیسه در اطراف و شاید نزدیکی بقعه دوخواهران باشد.
باستان شناسان درحال حاضر معتقدند، یافت محل معبد لائودیسه نیازمند مطالعات و برسیهای بیشتری است. قدیمیترین آثار این منطقه مربوط به دوره سلوکی، اشکانی، ایلخانی و در سطحیترین لایه قاجار و معاصر به چشم میخورد
