به گزارش سفر نیوز، يکي از صنايع دستي تزئيني ـ کاربردي ايران کدوي منقوش نام دارد که از توليدات بومي استان گيلان است.
کدوي منقوش از جمله صنايع دستي بومي استان گيلان(به‌خصوص لاهيجان و لنگرود) است که به «قليان کويي» معروف است و در گذشته براي ساختن قليان از آن استفاده مي‌شد.
اين محصول که مايه افتخار گيلانيان است، پيش از اين به عنوان ظرف نگهداري حبوبات نيز کاربرد داشت.
امروزه به علت رواج ظرف‌هاي مصنوعي، بازار کدوي منقوش از رونق افتاده است ولي هنوز به عنوان پايه قليان در روستاها و پايه چراغ (آباژور) در شهرها خريدار دارد.
کدوي منقوش که براي قليان، پايه چراغ يا نقاشي تهيه شود، هنگام رشد بر روي گياه قالب‌گيري مي‌شود.
پيش از آن که گياه به رشد کامل خود برسد، به مدت 15 روز، روزي دو بار با دست به آن شکل مي‌دهند.
براي تهيه زير قلياني مرغوب يا کدوي منقوش تزئيني، کدوها را چندين روز در قالب قرار مي‌دهند. قالب‌ها به اشکال مختلف هندسي چند پهلو، بيضي و گردند.
کدو در حال رشد به بدنه قالب مي‌چسبد و شکل آن را به خود مي‌گيرد و وقتي مراحل تهيه کدوي مناسب نقاشي به پايان رسيد، هنرمند گيلاني با ابزاري نوک‌تيز نقش‌هاي دلخواه خود را روي بدنه آن حکاکي مي‌کند. سپس به مدت 10 تا 15 روز کدو در سايه قرار مي‌گيرد تا خشک شود. در اين زمان ديگر کدو براي رنگ‌آميزي آماده شده است.
نقوش روي کدو، گل‌ها و خطوط الهام‌گرفته از نقوش ختايي است که بعد از کشيدن نقوش و خشک شدن در مراحل مختلف با پوست انار و دانه‌هاي اسپند و زاج سياه، رنگ مي‌شود.
اين محصول در تناليته‌هاي مختلف قهوه‌اي و کرم ديده مي‌شود.
