به گزارش سفر نیوز، قشم بزرگ‌ترين جزيره خليج فارس است که طبيعتي شگفت‌انگيز و پيچيده دارد.
دوستداران طبيعت، جاذبههاي طبيعي اين جزيره را عجايب هفتگانه ميخوانند و عقيده دارند در پهنهاي به وسعت 1500 کيلومتر مربع، وجود چنين طبيعتي تنها با واژه «بي نظير» قابل توصيف است.
جزيره قشم علاوه بر برخورداري از ويژگيهاي طبيعي، موقعيتي استراتژيک در صحنه سياست دارد.
اماکن قديمي و بقاياي قلعه‌ها، از دوران شهرنشيني و تمدن اين جزيره در ايام گذشته حکايت دارند.
غار نمک
در 90کيلومتري شهر قشم و در بخش انتهايي جنوب غربي جزيره (تقريبا به موازات ساحل جنوبي)، کوه گنبدي شکلي به ارتفاع 237 متر از سطح دريا قرار دارد.
وجود رگههاي سفيد نمک بر بدنه اين کوه، منظره‌اي جالب و ديدني را پديد آورده است.
دهانه غار نمک از جاده همجوار ساحل دريا حدود 2 کيلومتر فاصله دارد که گردشگران اغلب اين فاصله را پياده طي مي‌کنند.
درون غار نمک به‌ويژه اعماق آن تاريک است و براي مشاهده استالاکتيت‌هاي بلورين نمک بايد از چراغ قوه پرنور استفاده کرد. سقف غار نمک را قنديل‌هاي مرمرين و بلورين در شکلهاي مختلف پوشانده و منظره‌اي بديع به وجود آوردهاند.
تنفس در داخل غار نمک قشم، به بهبود بيماران مبتلا به آسم و ناراحتي‌هاي تنفسي کمک مي‌کند.
انجير معابد يا درخت سبز
از رستنيهاي شگفت‌انگيز مناطق حاره، مخصوصا جزاير خليج فارس، درخت هميشه سبز يا درخت لور (معروف به انجير معابد) است که تاجي بزرگ با ريشه‌هاي هوايي دارد.
ميوه نارنجي‌رنگ درخت لور، مطبوع و خوراکي است. يکي از زيباترين درخت‌هاي لور در تم سينتي (منطقه توريان) قرار دارد و در نزديکي آن، بقعه‌اي ديدني با طرح معماري کهن با نام «زيارت پير» واقع شده است.
حيات وحش دريايي
به طور کلي 11 گونه خرچنگ از ۳ خانواده در جزيره قشم وجود دارد و آب‌هاي جزيره پر از انواع ماهي است. در آب‌هاي جزيرههاي قشم، هنگام و لارک و همچنين در تنگه خوران و شرق لافت لاک‌پشت سبز نيز ديده مي‌شود.
ساحل شني در شرق کاني مکان دلخواه لاک‌پشت‌هاي دريايي است. «دلفين بيني بطري» نيز از عمده پستانداران اين منطقه است.
غار خربس
به فاصله 12 کيلومتري قشم در کنار جاده جنوبي، «غار خربس» بر سينه کوهي مشرف به دريا و دشت ميانکاسه قرار دارد.
غار خربس از غارهاي دريايي است که در اثر گرداب و تخليه ماسه‌ها، از حفره سنگ‌ها به وجود آمده است. در دورههاي پيش از اسلام با افزايش وسعت غار در بخش‌هاي تالار مياني و دهليزهاي انشعابي، به احتمال زياد مردم از آن به عنوان پناهگاه و يا مکاني براي نيايش استفاده ميکردهاند.
