به گزارش سفر نیوز، برج «پير علمدار» دامغان يکي از نمونه‌هاي بسيار ارزشمند معماري قرن پنجم ايران است.
اين برج که به صورت مخروطي پيازي شکل ساخته شده، 13 متر ارتفاع و 5/4 متر قطر داخلي دارد.
در قسمت زير گنبد انتهاي بدنه برج داراي تزيينات آجري و گچي زيباست که در وسط آن کتيبه‌اي به خط کوفي نوشته شده است.
کشيدگي حروف نسبت به ديگر کتيبه‌هاي روي برج‌هاي آرامگاهي که پيش‌تر ساخته شده، بيشتر است، در طول ساقه حرف‌هاي کشيده‌اي همچون الف و لام، و گره‌هاي تزييني به گونه‌هاي مختلف اجرا شده و نگاره‌هايي به شکل گلابي و زيبا در کنار هم به کار رفته است.
بر اساس کتيبه خط کوفي پيرامون برج، اين اثر در بين سال‌هاي 417 تا 420 هجري قمري به دستور ابوحرب بختياربن محمد فرزند محمدبن ابراهيم براي پدرش ساخته شده است.
ابوحرب با توجه به سروده «منوچهري دامغاني» حاجب دربار قابوس بن وشمگير(فلک‌المعالي) پادشاه زياري است که از جانب اين پادشاه به حکومت دامغان رسيد.
در داخل برج و روي گچ کتيبه‌اي به رنگ سرمه‌اي به خط کوفي نوشته شده که يکي از آيه‌هاي سوره زمر است و در دوره‌هاي بعدي به بنا اضافه شده است.
با توجه به اين که در گذشته کنار برج مسجدي از دوران ايلخاني وجود داشته که تنها قسمتي از يک کتيبه آن باقي‌مانده است به احتمال زياد کتيبه داخل برج نيز در دوران ايلخانيان روي ديوار داخلي برج نوشته شده، اين برج در محله خوريا نزديک مسجد دامغان و در خيابان شهيد مطهري (ايستگاه) واقع شده است.
