به گزارش سفرنيوز ، در دومین فصل کاوش های باستان شناسی در محوطه هخامنشی منطقه نور آباد فارس بخش‌هایی از ایوان ستوندار یک پلکان و سنگ فرش آشکار شده است.
سرپرست کاوش‌هاي باستان شناسی در محوطه هخامنشی در منطقه نور آباد فارس با بيان اين مطلب گفت: هیات باستان شناسی مشترک پژوهشکده باستان شناسی و دانشگاه سیدنی استرالیا دومین فصل کاوش های باستان شناسی خود را در محوطه باستانی سُروان از نخستین روزهای دی ماه آغاز کرده است.
"علیرضا عسکری "افزود:این هیات سال گذشته بخش های از یک بنای ستوندار هخامنشی را کشف کرد. در فصل اخیر نيز هیات باستان شناسی بخش هایی از ایوان ستوندار این محوطه، یک پلکان و سنگ فرش آشکار كرده است.
وي اضافه‌كرد:این بنای هخامنشی ستون های رفیع داشته است که ضخامت پایه ستون های آن بیش از یک متر است. سبک پایه ستون‌ها برابر سبک هنری بکار رفته در تخت جمشید است. از نظر ابعاد، این پایه ستون ها با پایه ستون های تالار صد ستون تخت جمشید قابل مقایسه است. پایه ستون مزیّن به گل‌های هشت پَر ( لوتوس) و شیارهای برگ نخلی شکل هستند. رنگ پایه ستون ها مشابه تخت جمشید به رنگ خاکستری است.
وي تصريح‌كرد:کاوش های باستان شناسی در این محوطه و کشف پایه ستون های هخامنشی، سطوح سنگفرش عظیم، سازه های بزرگ لاشه سنگی، ظروف متعدد سنگ مرمر و ایوان بزرگ ستوندار و پلکان آن، پرسش های متعددی مطرح کرده است. اینکه این بنا در دوره کدام یک از پادشاهان هخامنشی بنا شده و یا استفاده شده است هنوز مشخص نیست.
وي با بيان اينكه این بنا به احتمال بخشی از یکی از شهرهای دوره هخامنشی است.،خاطرنشان‌كرد: شاید آثار بدست آمده بخش هایی از همان شهر تاریخی نام برده شده « لیدوما» در الواح تاریخی تخت جمشید باشد.
وي بيان كرد:همچنین، با توجه به وجود عناصر معماری پراکنده در اطراف این محوطه و پایه ستون های مکشوفه دیگر در نزدیکی آن، می توان گفت در این محل تنها یک بنا وجود نداشته است. به همین دلیل شناخت هر چه بیشتر این محوطه اطلاعات بی نظیری از یکی از مهمترین مناطق حدفاصل شوش و تخت جمشید در این محوطه ارائه خواهد کرد.
سرپرست کاوش از پژوهشکده باستان شناسی علیرضا عسکری و سرپرست کاوش از دانشگاه سیدنی پروفسور دنیل توماس پاتس است.
خاطرنشان مي‌شود ؛هیات مشترک باستان شناسی پژوهشکده باستان شناسی و دانشگاه سیدنی نخستین مرحله از پژوهش های مشترک در طی سال های 1383- 1381 درمنطقه نور آباد ممسنی فارس انجام داد. حاصل مرحله یکم، شناسایی 51 محوطه باستانی در دو دشت رستم یک و دو، لایه نگاری 25 متر نبشته های باستانی در تل نور آباد و نیز 16 متر در تل اسپید بود. عمده یافته ها علاوه بر تاریخ گذاری نسبی، با آزمایش رادیو آکتیو ( 33 نمونه از تل اسپید و 19 مورد تل نورآباد) تاریخ گذاری مطلق شد. در نتیجه توالی استقراری مناسبی از سکونت های هزاره ششم پیش از میلاد تا 50 میلادی از مرحله یکم در آن منطقه حصول شد.
در همین راستا، دومین مرحله از پژوهش های مشترک با دیدگاهی وسیع تر و نگرشی عمیق تر در زمستان 1385 در منطقه نور آباد ممسنی انجام شد. بخشی از اهداف در تداوم همان برنامه فصل یکم طرح ریزی شد و بخش دیگر در روند نتایج مطالعات حاصل از آن مرحله، در این فصل انجام شد.
در این مرحله عمده پژوهش‌ها بر شناخت یکی از محوطه های هخامنشی تمرکز یافت. این محوطه با نام های محلی نظیر قلعه کَلی و یا سُروان، جین جان شناخته شده است. محوطه قلعه کَلی سُروان در کوهپایه بخش غربی دشت رستم یک ( فهلیان) واقع شده است.با کاوش این محوطه چشم انداز وسیع و دیدگاهی نوین در ارتباط با مطالعات هخامنشی جنوب و جنوب غرب ایران طرح شد.
هرتسفلد نخستین بار این محوطه را در سال 1924 بررسی و این محوطه را به نام جین جان به ثبت رساند.
در سال 1935، اورل اشتاین از روستاهای این قسمت به نام جن جان نام برده و اشاره به وجود دو پایه ستون در ویرانه های یک قلعه قدیمی دارد.
در سال 1959، هیات باستان شناسی ایرانی و ژاپنی چند گمانه آزمایشی در طی پنج روز در این محوطه حفر کردند که بعدا نتایج آن را دانشگاه توکیو به نام سُروان منتشر كرد
