از سوی سازمان و به منظور نشان دادن الگوی فرهنگ و نماد ایران صورت می‌گیرد
سازمان ميراثفرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري به منظور توسعه همكاري‌ها با دانشگاه آكسفورد اقدام به احداث باغ ايراني در اين دانشگاه مي‌كند.
به گزارش سفر نیوز:"محمد كاظم خلدي‌نسب" سرپرست بخش بين‌الملل سازمان ميراثفرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري با بيان اين مطلب گفت: باغ ايراني قرار است در دانشگاه آكسفورد احداث شود و به همين منظور قرار است رئيس پژوهشكده ابنيه و بافت و رئيس صندوق احيا و بهره‌برداري از آثار تاريخي به انگلستان سفر كنند.
وي افزود: بسياري از كشورهاي آسيايي مانند ژاپن و چين در طول سال‌ها متمادي به منظور نشان دادن الگو و فرهنگ خود اقدام به احداث باغ‌هاي چيني و ژاپني در كشورهاي اروپايي و آمريكايي كرده‌اند. به همين منظور باغ ايراني و براي نشان دادن الگوي فرهنگ و نماد ايران قرار است در دانشگاه آكسفورد انگلستان احداث شود.
به گفته خلدي‌نسب، سفر رئيس پژوهشكده ابنيه وبافت و رئيس صندوق احيا و بهره‌برداري از آثار تاريخي بين 15 تا 30 ژانويه انجام خواهد شد.
سرپرست بخش بين‌الملل سازمان ميراثفرهنگي درباره جزييات اين سفر به ميراث‌آريا گفت: در اين سفر ملاقات و مذاكره با رئيس دانشگاه آكسفورد براي ايجاد تسهيلات لازم و زمينه‌سازي همكاري‌هاي بيشتر در حوزه ميراثفرهنگي، گردشگري و صنايع‌دستي انجام خواهد شد.
بنا بر اين گزارش ، پيش از اين مذاكرات لازم براي احداث باغ ايراني در ونزوئلا انجام شده بود. هم‌اكنون كارشناسان در حال بررسي شرايط و مكان احداث اين باغ هستند.
بر اين اساس ،باغ ایرانی، مفرح فضایی است که ایرانیان از دیر باز بر ساخت و آبادانی‌اش همت گماشتند و برای سرسبزی و زیبایی اش تلاش ها کرده اند و زمان های دراز بر طرحش اندیشیده اند. تاریخ‌نگاران بسیاری ایرانیان را اولین خالقان باغ می دانند. فارسنامه ابن بلخی (500- 510 ه.ق) منوچهر پسر میشخوریار را که هفتمین پادشاه پیشدادی است، نخستین کسی می داند که در جهان به احداث باغ و بوستان پرداخته است.
اين گزارش حاكيست؛ باغ ایرانی ظرافت‌های بسیاری را چه از بعد معماری و هنری و چه فنی در خود جای داده است که حاصل قرن‌ها تجربه باغ‌سازی مردمان این سرزمین در شرایط سخت آب و هوایی است که با خلاقیت و ابداعات فراوان همراه بوده است. بسیاری از این تجارب و ظرافت ها را قاسم ابن یوسف ابونصر هروی در کتاب ارشاد الزراعه (921 ه.ق) توصیف نموده که خود سندی معتبر در شیوه باغ سازی ایرانی و طرح باغ های ایران در دوران گذشته است. شاکله اصلی باغ ایرانی مانند دیگر بخش های معماری ایران، تا اواسط دوران حکومت قاجار مورد احترام بود و از این زمان اندک اندک در طوفان تجدد و غرب گرایی، شاخ و برگش در هم می شکند و دستخوش تغییرات و بدعت های جدی می شود و زمانی نیز در آستانه فراموشی قرار می‌گیرد.
