به گزارش سفرنیوز، يك كارشناس حوزه‌ي گردشگري گفت: ثبت و حفاظت فيزيكي از آثار طبيعي مانند جنگل ابر، چاره‌ي مشكل نيست و بايد روي فكر و آموزش مردم كار شود.
هومن نجفي درباره‌ي وضعيت جنگل ابر، اظهار كرد: حدود هفت هشت‌سال پيش كه گردشگران زيادي به اين جنگل نمي‌رفتند، روستايي‌هاي آن منطقه مي‌خواستند جاده‌ي نزديك آن‌ها آسفالت شود. ما در گفت‌وگو با آن‌ها مطرح مي‌كرديم كه آسفالت كردن اين جاده سبب پيشرفت‌شان نمي‌شود. آن زمان، عده‌اي موافق و برخي مخالف جاده‌سازي بودند.
وي با اشاره به اين‌كه ابر جزو مناطق نمونه‌ي گردشگري است، بيان كرد: صدور بي‌رويه‌ي مجوز براي مناطق نمونه‌ي گردشگري به مسابقه‌اي تبديل شده است و متأسفانه هنوز در سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري براي اين اقدام، تعريف مشخصي وجود ندارد و كارشناسان اين سازمان نمي‌دانند اين مناطق واقعا چه خصوصياتي بايد داشته باشند.
اين فعال طبيعت‌گردي ادامه داد: ابر، منطقه‌ي فوق‌العاده زيبايي است كه وقتي حضور جمعيت در آن زياد مي‌شود، متأسفانه جلوي اين هجوم را نمي‌توان گرفت. البته در يكي دوسال اخير، پاركينگي در ورودي جنگل ساخته شده كه كار خوبي است.
وي گفت: متأسفانه اين جاده در جنگل ابر ساخته خواهد شد و بورس زمين‌فروشي هم در اين منطقه راه مي‌افتد و مافياي زمين‌خواري هم ايجاد مي‌شود. در نهايت نيز حيات وحش و گياهي و طبيعت بكر اين جنگل از ميان مي‌رود و ديگر از قرق‌هاي چراي دام خبري نخواهد بود و دامداري اين منطقه نابود مي‌شود. با اين روند تا دوسال ديگر، جنگل ابر از ميان مي‌رود.
نجفي اظهار داشت: زماني پيشنهادهايي براي استفاده از جوانان محلي به‌عنوان راهنماي تور و بهره‌برداري درست از اين منطقه مطرح شدند؛ اما چون نگرشي در اين‌باره وجود نداشت، اكنون اين اتفاق‌ها افتاده‌اند و در آن، ساخت‌وساز مي‌شود و قطعا جنگل ابر مانند كلاردشت و روستاي زيارت خواهد شد.
وي با اشاره به موقعيت جغرافيايي و اقليمي خاص جنگل ابر، گفت: تنها راه چاره براي حفاظت از اين منطقه‌ي بكر و طبيعي، طلب كمك از تشكل‌هاي مردمي آن منطقه و قانع كردن روستايي‌ها درباره‌ي منافع كوتاه‌مدت اين جاده و از بين رفتن فرهنگ و طبيعت اين منطقه در درازمدت است.
اين راهنماي طبيعت درباره‌ي حفاظت از اين اثر طبيعي با ثبت آن در فهرست ميراث ملي، معتقد است: وقتي جامعه و سازمان‌هاي متولي به اتفاق‌هايي كه در مناطق طبيعي درحال رخ دادن هستند، حساس نيستند چه انتظاري مي‌توان داشت. براي نمونه، اكنون آنفلوآنزاي نوع آ بحث روز جامعه است، اما چند آگهي تبليغاتي در رسانه‌هاي جمعي، خيابان‌ها و مدارس كشور ديده مي‌شوند، حتا يك مانور نمادين در شهرهاي بزرگ برگزار نمي‌شود، كاري كه در تمام دنيا انجام مي‌دهند. البته درست است كه اين ويروس در كشور ما شايع نشده است، اما وقتي باوري نسبت به آن وجود ندارد، مردم هم به آن اهميتي نمي‌دهند.
به اعتقاد او، ثبت مناطق طبيعي فقط به كاغذ محدود مي‌شود، مانند قله‌ي دماوند كه با ثبت آن نتوانستيم فعاليت معادن و آلودگي را در آن متوقف كنيم.
وي تأكيد كرد: تا مردم آگاه نشوند، اقدامات ديگر فايده‌اي ندارند. حالا مدام از تهران گروه بفرستيد به اين جنگل تا آن را پاكيزه كنند. تا باور مسؤولان نباشد، كارهايي مانند ثبت در فهرست آثار ملي فايده‌اي ندارند، چون مردم رها شده‌اند و هيچ فكري به حال آن‌ها نمي‌شود. هنوز بحث حفاظت از محيط زيست در مدارس نهادينه نشده است، به فكر تغيير كتاب‌هاي تاريخ هستيم.
نجفي افزود: بايد در نظر گرفت كه صرفا با ثبت يك اثر نمي‌توان آن را نجات داد و بهره‌برداري درست از آن داشت. اگر نگرش وجود داشته باشد و بهره‌برداري‌ها درست انجام شوند، شايد نجات آثار طبيعي كشور اتفاق بيفتد
